Job 19
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
Then Job answered:
2 “Hangtod kanus-a man ninyo ako paantoson ug dugmokon pinaagi sa mga pulong?
“How long will you torment me and crush me with your words?
3 Ikanapulo na kini nga higayon nga inyo akong gisaway; wala kamo naulaw sa daotan ninyo nga pagtagad kanako.
Ten times now you have reproached me; you shamelessly mistreat me.
4 Kung tinuod man nga ako nasayop, ang akong sayop magpabilin nga akoa nang tulubagon.
Even if I have truly gone astray, my error concerns me alone.
5 Kung ikaw manghambog batok kanako ug mapatuo nimo ang matag-usa nga ako nagpakaulaw,
If indeed you would exalt yourselves above me and use my disgrace against me,
6 nan angay nimong mahibaloan nga ang Dios nagbuhat ug daotan kanako ug nadakpan ako sa iyang pukot.
then understand that it is God who has wronged me and drawn His net around me.
7 Tan-awa, nagtawag ako ug nag-ingon nga nakabuhat ako ug sayop, apan wala ako gidungog; nagpakitabang ako, apan walay katarong.
Though I cry out, ‘Violence!’ I get no response; though I call for help, there is no justice.
8 Giparilan niya ang akong dalan aron dili ako makaagi, ug gipangitngit niya ang akong agianan.
He has blocked my way so I cannot pass; He has veiled my paths with darkness.
9 Gitanggal niya kanako ang akong himaya, ug gikuha niya ang korona sa akong ulo.
He has stripped me of my honor and removed the crown from my head.
10 Giguba niya ako sa tanang bahin, ug nawala ako; giibot niya ang akong mga paglaom sama sa kahoy.
He tears me down on every side until I am gone; He uproots my hope like a tree.
11 Gipasilaob usab niya ang iyang kapungot batok kanako; giisip niya ako nga usa sa iyang mga kaaway.
His anger burns against me, and He counts me among His enemies.
12 Nanagtigom ang iyang kasundalohan; naghimo silag mapatungan nga yuta batok kanako ug nagkampo libot sa akong tolda.
His troops advance together; they construct a ramp against me and encamp around my tent.
13 Gipahilayo niya kanako ang akong kaigsoonan; ang akong mga kaila layo na kanako.
He has removed my brothers from me; my acquaintances have abandoned me.
14 Gipakyas ako sa akong kaparyentihan; gikalimtan ako sa akong mga suod nga higala.
My kinsmen have failed me, and my friends have forgotten me.
15 Ang mga nagpuyo isip bisita sa akong balay ug ang akong mga babaye nga sulugoon nag-isip kanako nga dumuduong; langyaw ako sa ilang panan-aw.
My guests and maidservants count me as a stranger; I am a foreigner in their sight.
16 Gitawag ko ang akong sulugoon, apan wala siya mitubag bisan pag nangaliyupo ako kaniya pinaagi sa akong baba.
I call for my servant, but he does not answer, though I implore him with my own mouth.
17 Ang akong gininhawa makapasuko sa akong asawa; ang akong mga pangaliyupo gidumtan sa akong kaugalingong mga igsoong lalaki ug babaye.
My breath is repulsive to my wife, and I am loathsome to my own family.
18 Bisan ang mga bata nagbiaybiay kanako; kung mobarog ako aron pagsulti, mosulti sila batok kanako.
Even little boys scorn me; when I appear, they deride me.
19 Ang tanan nakong mga higala naglikay na kanako; kadtong akong mga gihigugma nakigbatok na kanako.
All my best friends despise me, and those I love have turned against me.
20 Ang akong mga bukog nagpilit sa akong panit ug sa akong unod; nakasugakod nalang ako pinaagi sa akong lagus.
My skin and flesh cling to my bones; I have escaped by the skin of my teeth.
21 Kaluy-i ako, kaluy-i ako, akong mga higala, kay ang kamot sa Dios mihikap kanako.
Have pity on me, my friends, have pity, for the hand of God has struck me.
22 Nganong gilutos man ninyo ako nga daw kamo ang Dios? Nganong wala man kamo matagbaw sa pagsakit sa akong unod?
Why do you persecute me as God does? Will you never get enough of my flesh?
23 Oh, hinaot nga ang akong mga pulong mahisulat karon! Oh, hinaot nga gisulat kini sa libro!
I wish that my words were recorded and inscribed in a book,
24 Oh, hinaot nga pinaagi sa puthaw nga tinalinisan ug tingga ikulit kini diha sa bato hangtod sa hangtod!
by an iron stylus on lead, or chiseled in stone forever.
25 Apan alang kanako, nasayod ko nga ang akong Manluluwas buhi, ug sa kataposan mobarog siya sa kalibotan;
But I know that my Redeemer lives, and in the end He will stand upon the earth.
26 human ang akong panit, madunot kining lawasa, unya diha sa akong unod makita ko ang Dios.
Even after my skin has been destroyed, yet in my flesh I will see God.
27 Makita ko siya, ako mismo makakita kaniya sa akong kiliran; makita ko siya sa akong mga mata, ug dili sama sa langyaw. Ang akong kidney mawala uban kanako.
I will see Him for myself; my eyes will behold Him, and not as a stranger. How my heart yearns within me!
28 Kung moingon ka, 'Unsaon nato siya paglutos! Ang gamot sa iyang kagubot anaa kaniya,'
If you say, ‘Let us persecute him, since the root of the matter lies with him,’
29 angay kang mahadlok sa espada, kay ang kapungot nagdala sa silot sa espada, aron ka makahibalo nga adunay paghukom.”
then you should fear the sword yourselves, because wrath brings punishment by the sword, so that you may know there is a judgment.”
