< Job 19 >
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
Saa tog Job til Orde og svarede:
2 “Hangtod kanus-a man ninyo ako paantoson ug dugmokon pinaagi sa mga pulong?
Hvor længe vil I krænke min Sjæl og slaa mig sønder med Ord?
3 Ikanapulo na kini nga higayon nga inyo akong gisaway; wala kamo naulaw sa daotan ninyo nga pagtagad kanako.
I haaner mig nu for tiende Gang, mishandler mig uden Skam.
4 Kung tinuod man nga ako nasayop, ang akong sayop magpabilin nga akoa nang tulubagon.
Har jeg da virkelig fejlet, hænger der Fejl ved mig?
5 Kung ikaw manghambog batok kanako ug mapatuo nimo ang matag-usa nga ako nagpakaulaw,
Eller gør I jer store imod mig og revser mig ved at smæde?
6 nan angay nimong mahibaloan nga ang Dios nagbuhat ug daotan kanako ug nadakpan ako sa iyang pukot.
Saa vid da, at Gud har bøjet min Ret, omspændt mig med sit Net.
7 Tan-awa, nagtawag ako ug nag-ingon nga nakabuhat ako ug sayop, apan wala ako gidungog; nagpakitabang ako, apan walay katarong.
Se, jeg skriger: Vold! men faar ikke Svar, raaber om Hjælp, der er ingen Ret.
8 Giparilan niya ang akong dalan aron dili ako makaagi, ug gipangitngit niya ang akong agianan.
Han spærred min Vej, jeg kom ikke frem, han hylled mine Stier i Mørke;
9 Gitanggal niya kanako ang akong himaya, ug gikuha niya ang korona sa akong ulo.
han klædte mig af for min Ære, berøved mit Hoved Kronen,
10 Giguba niya ako sa tanang bahin, ug nawala ako; giibot niya ang akong mga paglaom sama sa kahoy.
brød mig ned overalt, saa jeg maa bort, oprykked mit Haab som Træet;
11 Gipasilaob usab niya ang iyang kapungot batok kanako; giisip niya ako nga usa sa iyang mga kaaway.
hans Vrede blussede mod mig, han regner mig for sin Fjende;
12 Nanagtigom ang iyang kasundalohan; naghimo silag mapatungan nga yuta batok kanako ug nagkampo libot sa akong tolda.
samlede rykker hans Flokke frem og bryder sig Vej imod mig, de lejrer sig om mit Telt.
13 Gipahilayo niya kanako ang akong kaigsoonan; ang akong mga kaila layo na kanako.
Mine Brødre har fjernet sig fra mig, Venner er fremmede for mig,
14 Gipakyas ako sa akong kaparyentihan; gikalimtan ako sa akong mga suod nga higala.
mine nærmeste og Kendinge holder sig fra mig, de, der er i mit Hus, har glemt mig;
15 Ang mga nagpuyo isip bisita sa akong balay ug ang akong mga babaye nga sulugoon nag-isip kanako nga dumuduong; langyaw ako sa ilang panan-aw.
mine Piger regner mig for en fremmed, vildfremmed er jeg i deres Øjne;
16 Gitawag ko ang akong sulugoon, apan wala siya mitubag bisan pag nangaliyupo ako kaniya pinaagi sa akong baba.
ej svarer min Træl, naar jeg kalder, jeg maa trygle ham med min Mund;
17 Ang akong gininhawa makapasuko sa akong asawa; ang akong mga pangaliyupo gidumtan sa akong kaugalingong mga igsoong lalaki ug babaye.
ved min Aande væmmes min Hustru, mine egne Brødre er jeg en Stank;
18 Bisan ang mga bata nagbiaybiay kanako; kung mobarog ako aron pagsulti, mosulti sila batok kanako.
selv Drenge agter mig ringe, naar jeg rejser mig, taler de mod mig;
19 Ang tanan nakong mga higala naglikay na kanako; kadtong akong mga gihigugma nakigbatok na kanako.
Standsfæller væmmes til Hobe ved mig, de, jeg elskede, vender sig mod mig.
20 Ang akong mga bukog nagpilit sa akong panit ug sa akong unod; nakasugakod nalang ako pinaagi sa akong lagus.
Benene hænger fast ved min Hud, med Kødet i Tænderne slap jeg bort.
21 Kaluy-i ako, kaluy-i ako, akong mga higala, kay ang kamot sa Dios mihikap kanako.
Naade, mine Venner, Naade, thi Guds Haand har rørt mig!
22 Nganong gilutos man ninyo ako nga daw kamo ang Dios? Nganong wala man kamo matagbaw sa pagsakit sa akong unod?
Hvi forfølger og I mig som Gud og mættes ej af mit Kød?
23 Oh, hinaot nga ang akong mga pulong mahisulat karon! Oh, hinaot nga gisulat kini sa libro!
Ak, gid mine Ord blev skrevet op, blev tegnet op i en Bog,
24 Oh, hinaot nga pinaagi sa puthaw nga tinalinisan ug tingga ikulit kini diha sa bato hangtod sa hangtod!
med Griffel af Jern, med Bly indristet i Klippen for evigt!
25 Apan alang kanako, nasayod ko nga ang akong Manluluwas buhi, ug sa kataposan mobarog siya sa kalibotan;
Men jeg ved, at min Løser lever, over Støvet vil en Forsvarer staa frem.
26 human ang akong panit, madunot kining lawasa, unya diha sa akong unod makita ko ang Dios.
Naar min sønderslidte Hud er borte, skal jeg ud fra mit Kød skue Gud,
27 Makita ko siya, ako mismo makakita kaniya sa akong kiliran; makita ko siya sa akong mga mata, ug dili sama sa langyaw. Ang akong kidney mawala uban kanako.
hvem jeg skal se paa min Side; ham skal mine Øjne se, ingen fremmed! Mine Nyrer forgaar i mit Indre!
28 Kung moingon ka, 'Unsaon nato siya paglutos! Ang gamot sa iyang kagubot anaa kaniya,'
Naar I siger: »Hor vi skal forfølge ham, Sagens Rod vil vi udfinde hos ham!«
29 angay kang mahadlok sa espada, kay ang kapungot nagdala sa silot sa espada, aron ka makahibalo nga adunay paghukom.”
saa tag jer i Vare for Sværdet; thi Vrede rammer de lovløse, at I skal kende, der kommer en Dom!