Job 18
1 Unya si Bildad nga taga-Shua mitubag ug miingon,
And Bildad the Shuhite answers and says:
2 “Kanus-a ka ba moundang sa imong pagsulti? Pagpakabana, ug pagkahuman mosulti kami.
“When do you set an end to words? Consider, and afterward we speak.
3 Nganong giisip man kami ingon nga mga mananap; nganong nahimo na man kaming mga hungog sa imong panan-aw?
Why have we been reckoned as livestock? We have been defiled in your eyes!
4 Ikaw nga misakit sa imong kaugalingon diha sa imong kasuko, kinahanglan ba nga isalikway ang kalibotan alang kanimo o angay bang balhinon ang mga bato gikan sa ilang mga nahimutangan?
He is tearing himself in his anger. Is earth forsaken for your sake? And is a rock removed from its place?
5 Tinuod gayod, mapalong ang suga sa tawong daotan; ang agipo sa iyang kalayo dili na modan-ag.
Also, the light of the wicked is extinguished. And there does not shine a spark of his fire.
6 Mongitngit ang suga sa iyang tolda; mapalong ang lampara sa iyang ibabaw.
The light has been dark in his tent, And his lamp over him is extinguished.
7 Ang mga lakang sa iyang pagkamakusganon mamahimong hamubo; ang iyang kaugalingong laraw mopatumba kaniya.
The steps of his strength are restricted, And his own counsel casts him down.
8 Kay malit-ag ang iyang mga tiil ngadto sa usa ka pukot; magalakaw siya padulong sa bung-aw.
For he is sent into a net by his own feet, And he habitually walks on a snare.
9 Ang lit-ag mokupot kaniya sa tikod; ang bitik mogapos kaniya.
A trap seizes on the heel, The designing prevails over him.
10 Anaay higot nga giandam sa yuta alang kaniya; ug alang kaniya ang lit-ag sa dalan.
His cord is hidden in the earth, And his trap on the path.
11 Ang kalisang magpahadlok kaniya sa bisan asang bahin; dakpon nila siya diha sa iyang mga tikod.
Terrors have terrified him all around, And they have scattered him—at his feet.
12 Ang iyang kadato mamahimong kagutom, ug ang katalagman giandam na sa iyang kilid.
His sorrow is hungry, And calamity is ready at his side.
13 Ang mga bahin sa iyang lawas pagalamyon; tinuod gayod, ang kamagulangan sa kamatayon magalamoy sa iyang mga bahin.
It consumes the parts of his skin, Death’s firstborn consumes his parts.
14 Langkaton siya gikan sa luwas niyang tolda ug gipalakaw paingon sa hari sa mga kalisang.
His confidence is drawn from his tent, And it causes him to step to the king of terrors.
15 Ang ubang mga tawo magpuyo na sa iyang tolda human nila masabwagi ug asupre sa iyang pinuy-anan.
It dwells in his tent—out of his provender, Sulfur is scattered over his habitation.
16 Mangauga ang iyang mga ugat sa ilalom; pagaputlon ang iyang sanga sa ibabaw.
From beneath his roots are dried up, And from above his crop is cut off.
17 Ang iyang handumanan mangahanaw ibabaw sa kalibotan; mangapapas na ang iyang ngalan sa mga kadalanan.
His memorial has perished from the land, And he has no name on the street.
18 Papahawaon siya gikan sa kahayag ngadto sa kangitngit ug abugon niining kalibotana.
They thrust him from light to darkness, And cast him out from the habitable earth.
19 Dili siya makabaton ug anak nga lalaki o mga apo nga lalaki taliwala sa iyang katawhan, ni adunay mahibiling banay sa iyang gipuy-an.
He has no continuator, Nor successor among his people, And none is remaining in his dwellings.
20 Kadtong nagpuyo sa kasadpan mangahadlok sa mahitabo kaniya sa umaabot nga adlaw; kadtong nagpuyo sa sidlakan mangalisang pinaagi niini.
At this day, those [in the] west have been astonished, And those [in the] east have taken fright.
21 Tinuod gayod nga mao kana ang pinuy-anan sa mga tawong dili matarong, ang mga dapit niadtong wala masayod sa Dios.
Only these [are] dwelling places of the perverse, And this [is] the place God has not known.”
