Job 17
1 Ang akong espiritu naluya na, ang akong mga adlaw nahurot na; ang lubnganan andam na alang kanako.
MI ALIENTO está corrompido, acórtanse mis días, y me está aparejado el sepulcro.
2 Nakasiguro ako nga adunay mangyubit kanako; ang akong mata kinahanglan kanunay gayod makakita sa ilang pagpanghagit.
No hay conmigo sino escarnecedores, en cuya acrimonia se detienen mis ojos.
3 Paghatag na karon sa bayad, pangakohon mo ako uban ang imong kaugalingon; kinsa pa man didto ang makatabang kanako?
Pon ahora, dame fianza para [litigar] contigo: ¿quién tocará ahora mi mano?
4 Kay ikaw, O Dios, ang nagtabon sa ilang kasingkasing gikan sa salabotan; busa, dili ka motuboy kanila labaw pa kay kanako.
Porque [á éstos] has tú escondido su corazón de inteligencia: por tanto, no [los] ensalzarás.
5 Siya nga nagbudhi sa iyang mga higala alang sa usa ka ganti, ang mga mata sa iyang mga anak mangapakyas.
El que denuncia lisonjas á sus prójimos, los ojos de sus hijos desfallezcan.
6 Apan gihimo niya ako nga yubitanan sa mga tawo; giluwaan nila ang akong nawong.
El me ha puesto por parábola de pueblos, y delante [de ellos] he sido como tamboril.
7 Ang akong mga mata mihalap usab tungod sa kasubo; ang tanang bahin sa akong lawas sama na kapayat sa mga anino.
Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, y mis pensamientos todos son como sombra.
8 Ang mga tawong matarong natingala niini; ang tawong walay sala mao ang mobatok sa mga tawong walay dios.
Los rectos se maravillarán de esto, y el inocente se levantará contra el hipócrita.
9 Ang tawong matarong magapadayon sa iyang dalan; siya nga hinlo ang mga kamot magatubo sa kalig-on pa gayod.
No obstante, proseguirá el justo su camino, y el limpio de manos aumentará la fuerza.
10 Apan alang kaninyong tanan, karon duol kamo; wala akoy nakita nga maalamong tawo taliwala kaninyo.
Mas volved todos vosotros, y venid ahora, que no hallaré entre vosotros sabio.
11 Ang akong mga adlaw nanglabay na; ang akong mga laraw nangakawang na. Ingon man ang mga pangandoy sa akong kasingkasing...
Pasáronse mis días, fueron arrancados mis pensamientos, los designios de mi corazón.
12 Kining mga tawhana, kining mga mabiaybiayon, nag-usab sa gabii ngadto sa adlaw; ang kahayag haduol na sa kangitngit.
Pusieron la noche por día, y la luz se acorta delante de las tinieblas.
13 Sanglit gitan-aw ko na ang Sheol ingon nga akong pinuy-anan; tungod kay gibukhad ko na ang akong higdanan sa kangitngit; (Sheol h7585)
Si yo espero, el sepulcro es mi casa: haré mi cama en las tinieblas. (Sheol h7585)
14 sanglit nag-ingon na ako sa bung-aw, 'Ikaw mao ang akong amahan,' ug sa ulod, 'Ikaw mao ang akong inahan o ang akong igsoong babaye,'
A la huesa tengo dicho: Mi padre eres tú; á los gusanos: Mi madre y mi hermana.
15 nan asa may akong paglaom? Alang sa akong paglaom, kinsa pa may makakita niana?
¿Dónde pues estará ahora mi esperanza? y mi esperanza ¿quién la verá?
