Job 17
1 Ang akong espiritu naluya na, ang akong mga adlaw nahurot na; ang lubnganan andam na alang kanako.
Mi ånd er knekt, mitt liv er sløkt, no hev eg berre gravi att.
2 Nakasiguro ako nga adunay mangyubit kanako; ang akong mata kinahanglan kanunay gayod makakita sa ilang pagpanghagit.
Eg hæding finn på kvar ein kant, ved deira tråss lyt auga dvelja.
3 Paghatag na karon sa bayad, pangakohon mo ako uban ang imong kaugalingon; kinsa pa man didto ang makatabang kanako?
Å, set eit pant for meg hjå deg! Kven elles skal meg handslag gjeva?
4 Kay ikaw, O Dios, ang nagtabon sa ilang kasingkasing gikan sa salabotan; busa, dili ka motuboy kanila labaw pa kay kanako.
Du stengde deira sjæl for skyn; difor vil du ikkje lyfta deim.
5 Siya nga nagbudhi sa iyang mga higala alang sa usa ka ganti, ang mga mata sa iyang mga anak mangapakyas.
Den som gjev vener burt til plundring, hans søner sloknar augo på.
6 Apan gihimo niya ako nga yubitanan sa mga tawo; giluwaan nila ang akong nawong.
Eg er for folk til ordtak sett, som ein dei sputtar beint i syni.
7 Ang akong mga mata mihalap usab tungod sa kasubo; ang tanang bahin sa akong lawas sama na kapayat sa mga anino.
Mitt auga sjukt av sorger er, og mine lemer er ein skugge.
8 Ang mga tawong matarong natingala niini; ang tawong walay sala mao ang mobatok sa mga tawong walay dios.
Dei rettvise støkk yver slikt, og skuldfri harmast på ugudleg.
9 Ang tawong matarong magapadayon sa iyang dalan; siya nga hinlo ang mga kamot magatubo sa kalig-on pa gayod.
Men rettvis mann sin veg gjeng fram, og magti veks hjå reinhendt mann.
10 Apan alang kaninyong tanan, karon duol kamo; wala akoy nakita nga maalamong tawo taliwala kaninyo.
Men de - kom berre alle att! Eg ingen vismann finn hjå dykk.
11 Ang akong mga adlaw nanglabay na; ang akong mga laraw nangakawang na. Ingon man ang mga pangandoy sa akong kasingkasing...
Og mine dagar dei kvarv burt; og mine planar slitna sund, dei som mitt hjarta emna på.
12 Kining mga tawhana, kining mga mabiaybiayon, nag-usab sa gabii ngadto sa adlaw; ang kahayag haduol na sa kangitngit.
Men dei gjer natti um til dag, som ljos var næmare enn myrkrer.
13 Sanglit gitan-aw ko na ang Sheol ingon nga akong pinuy-anan; tungod kay gibukhad ko na ang akong higdanan sa kangitngit; (Sheol h7585)
Eit hus i helheim er mi von, i myrkret reider eg mi seng. (Sheol h7585)
14 sanglit nag-ingon na ako sa bung-aw, 'Ikaw mao ang akong amahan,' ug sa ulod, 'Ikaw mao ang akong inahan o ang akong igsoong babaye,'
Til gravi ropar eg: «Min far!» til makken: «Mor mi! Syster mi!»
15 nan asa may akong paglaom? Alang sa akong paglaom, kinsa pa may makakita niana?
Kvar vert det då av voni mi? Mi von, kven augnar henne då?
