Job 17
1 Ang akong espiritu naluya na, ang akong mga adlaw nahurot na; ang lubnganan andam na alang kanako.
My breath is corrupt, my days are extinct, the graves are ready for me.
2 Nakasiguro ako nga adunay mangyubit kanako; ang akong mata kinahanglan kanunay gayod makakita sa ilang pagpanghagit.
Are there not mockers with me? and doth not my eye continue in their provocation?
3 Paghatag na karon sa bayad, pangakohon mo ako uban ang imong kaugalingon; kinsa pa man didto ang makatabang kanako?
Lay down now, put me in a surety with thee; who is he that will strike hands with me?
4 Kay ikaw, O Dios, ang nagtabon sa ilang kasingkasing gikan sa salabotan; busa, dili ka motuboy kanila labaw pa kay kanako.
For thou hast hid their heart from understanding: therefore shalt thou not exalt them.
5 Siya nga nagbudhi sa iyang mga higala alang sa usa ka ganti, ang mga mata sa iyang mga anak mangapakyas.
He that speaketh flattery to his friends, even the eyes of his children shall fail.
6 Apan gihimo niya ako nga yubitanan sa mga tawo; giluwaan nila ang akong nawong.
He hath made me also a byword of the people; and as one before whom men spit.
7 Ang akong mga mata mihalap usab tungod sa kasubo; ang tanang bahin sa akong lawas sama na kapayat sa mga anino.
My eye also is dim by reason of sorrow, and all my members are as a shadow.
8 Ang mga tawong matarong natingala niini; ang tawong walay sala mao ang mobatok sa mga tawong walay dios.
Upright men shall be appalled at this, and the innocent shall stir up himself against the hypocrite.
9 Ang tawong matarong magapadayon sa iyang dalan; siya nga hinlo ang mga kamot magatubo sa kalig-on pa gayod.
The righteous also shall hold on his way, and he that hath clean hands shall be stronger and stronger.
10 Apan alang kaninyong tanan, karon duol kamo; wala akoy nakita nga maalamong tawo taliwala kaninyo.
But as for you all, do ye return, and come now: for I cannot find one wise man among you.
11 Ang akong mga adlaw nanglabay na; ang akong mga laraw nangakawang na. Ingon man ang mga pangandoy sa akong kasingkasing...
My days are past, my purposes are broken off, even the thoughts of my heart.
12 Kining mga tawhana, kining mga mabiaybiayon, nag-usab sa gabii ngadto sa adlaw; ang kahayag haduol na sa kangitngit.
They change the night into day: the light is short because of darkness.
13 Sanglit gitan-aw ko na ang Sheol ingon nga akong pinuy-anan; tungod kay gibukhad ko na ang akong higdanan sa kangitngit; (Sheol h7585)
If I wait, the grave is my house: I have made my bed in the darkness. (Sheol h7585)
14 sanglit nag-ingon na ako sa bung-aw, 'Ikaw mao ang akong amahan,' ug sa ulod, 'Ikaw mao ang akong inahan o ang akong igsoong babaye,'
I have said to corruption, Thou art my father: to the worm, Thou art my mother, and my sister.
15 nan asa may akong paglaom? Alang sa akong paglaom, kinsa pa may makakita niana?
And where is now my hope? as for my hope, who shall see it?
