Job 17
1 Ang akong espiritu naluya na, ang akong mga adlaw nahurot na; ang lubnganan andam na alang kanako.
My breath is exhausted; My days are at an end; The grave is ready for me.
2 Nakasiguro ako nga adunay mangyubit kanako; ang akong mata kinahanglan kanunay gayod makakita sa ilang pagpanghagit.
Are not revilers before me? And doth not my eye dwell upon their provocations?
3 Paghatag na karon sa bayad, pangakohon mo ako uban ang imong kaugalingon; kinsa pa man didto ang makatabang kanako?
Give a pledge, I pray thee; be thou a surety for me with thee; Who is he that will strike hands with me?
4 Kay ikaw, O Dios, ang nagtabon sa ilang kasingkasing gikan sa salabotan; busa, dili ka motuboy kanila labaw pa kay kanako.
Behold, thou hast blinded their understanding; Therefore thou wilt not suffer them to prevail.
5 Siya nga nagbudhi sa iyang mga higala alang sa usa ka ganti, ang mga mata sa iyang mga anak mangapakyas.
He who delivereth up his friends as a prey, —The eyes of his children shall fail.
6 Apan gihimo niya ako nga yubitanan sa mga tawo; giluwaan nila ang akong nawong.
He made me the by-word of the people; Yea, I have become their abhorrence.
7 Ang akong mga mata mihalap usab tungod sa kasubo; ang tanang bahin sa akong lawas sama na kapayat sa mga anino.
My eye therefore is dim with sorrow, And all my limbs are as a shadow.
8 Ang mga tawong matarong natingala niini; ang tawong walay sala mao ang mobatok sa mga tawong walay dios.
Upright men will be astonished at this, And the innocent will rouse themselves against the wicked.
9 Ang tawong matarong magapadayon sa iyang dalan; siya nga hinlo ang mga kamot magatubo sa kalig-on pa gayod.
The righteous will also hold on his way, And he that hath clean hands will gather strength.
10 Apan alang kaninyong tanan, karon duol kamo; wala akoy nakita nga maalamong tawo taliwala kaninyo.
But as for you all, return, I pray! I find not yet among you one wise man.
11 Ang akong mga adlaw nanglabay na; ang akong mga laraw nangakawang na. Ingon man ang mga pangandoy sa akong kasingkasing...
My days are at an end; My plans are broken off; Even the treasures of my heart.
12 Kining mga tawhana, kining mga mabiaybiayon, nag-usab sa gabii ngadto sa adlaw; ang kahayag haduol na sa kangitngit.
Night hath become day to me; The light bordereth on darkness.
13 Sanglit gitan-aw ko na ang Sheol ingon nga akong pinuy-anan; tungod kay gibukhad ko na ang akong higdanan sa kangitngit; (Sheol h7585)
Yea, I look to the grave as my home; I have made my bed in darkness. (Sheol h7585)
14 sanglit nag-ingon na ako sa bung-aw, 'Ikaw mao ang akong amahan,' ug sa ulod, 'Ikaw mao ang akong inahan o ang akong igsoong babaye,'
I say to the pit, Thou art my father! And to the worm, My mother! and, My sister!
15 nan asa may akong paglaom? Alang sa akong paglaom, kinsa pa may makakita niana?
Where then is my hope? Yea, my hope, who shall see it?
