Job 17
1 Ang akong espiritu naluya na, ang akong mga adlaw nahurot na; ang lubnganan andam na alang kanako.
My spirit is broken, my days are ended, the last resting-place is ready for me.
2 Nakasiguro ako nga adunay mangyubit kanako; ang akong mata kinahanglan kanunay gayod makakita sa ilang pagpanghagit.
Truly, those who make sport of me are round about me, and my eyes become dark because of their bitter laughing.
3 Paghatag na karon sa bayad, pangakohon mo ako uban ang imong kaugalingon; kinsa pa man didto ang makatabang kanako?
Be pleased, now, to be responsible for me to yourself; for there is no other who will put his hand in mine.
4 Kay ikaw, O Dios, ang nagtabon sa ilang kasingkasing gikan sa salabotan; busa, dili ka motuboy kanila labaw pa kay kanako.
You have kept their hearts from wisdom: for this cause you will not give them honour.
5 Siya nga nagbudhi sa iyang mga higala alang sa usa ka ganti, ang mga mata sa iyang mga anak mangapakyas.
As for him who is false to his friend for a reward, light will be cut off from the eyes of his children.
6 Apan gihimo niya ako nga yubitanan sa mga tawo; giluwaan nila ang akong nawong.
He has made me a word of shame to the peoples; I have become a mark for their sport.
7 Ang akong mga mata mihalap usab tungod sa kasubo; ang tanang bahin sa akong lawas sama na kapayat sa mga anino.
My eyes have become dark because of my pain, and all my body is wasted to a shade.
8 Ang mga tawong matarong natingala niini; ang tawong walay sala mao ang mobatok sa mga tawong walay dios.
The upright are surprised at this, and he who has done no wrong is troubled because of the evil-doers.
9 Ang tawong matarong magapadayon sa iyang dalan; siya nga hinlo ang mga kamot magatubo sa kalig-on pa gayod.
Still the upright keeps on his way, and he who has clean hands gets new strength.
10 Apan alang kaninyong tanan, karon duol kamo; wala akoy nakita nga maalamong tawo taliwala kaninyo.
But come back, now, all of you, come; and I will not see a wise man among you.
11 Ang akong mga adlaw nanglabay na; ang akong mga laraw nangakawang na. Ingon man ang mga pangandoy sa akong kasingkasing...
My days are past, my purposes are broken off, even the desires of my heart.
12 Kining mga tawhana, kining mga mabiaybiayon, nag-usab sa gabii ngadto sa adlaw; ang kahayag haduol na sa kangitngit.
They are changing night into day; they say, The light is near the dark.
13 Sanglit gitan-aw ko na ang Sheol ingon nga akong pinuy-anan; tungod kay gibukhad ko na ang akong higdanan sa kangitngit; (Sheol h7585)
If I am waiting for the underworld as my house, if I have made my bed in the dark; (Sheol h7585)
14 sanglit nag-ingon na ako sa bung-aw, 'Ikaw mao ang akong amahan,' ug sa ulod, 'Ikaw mao ang akong inahan o ang akong igsoong babaye,'
If I say to the earth, You are my father; and to the worm, My mother and my sister;
15 nan asa may akong paglaom? Alang sa akong paglaom, kinsa pa may makakita niana?
Where then is my hope? and who will see my desire?
