Job 17
1 Ang akong espiritu naluya na, ang akong mga adlaw nahurot na; ang lubnganan andam na alang kanako.
My spirit is consumed, my days are extinct, The grave is [ready] for me.
2 Nakasiguro ako nga adunay mangyubit kanako; ang akong mata kinahanglan kanunay gayod makakita sa ilang pagpanghagit.
Surely there are mockers with me, And mine eye dwelleth upon their provocation.
3 Paghatag na karon sa bayad, pangakohon mo ako uban ang imong kaugalingon; kinsa pa man didto ang makatabang kanako?
Give now a pledge, be surety for me with thyself; Who is there that will strike hands with me?
4 Kay ikaw, O Dios, ang nagtabon sa ilang kasingkasing gikan sa salabotan; busa, dili ka motuboy kanila labaw pa kay kanako.
For thou hast hid their heart from understanding: Therefore shalt thou not exalt [them].
5 Siya nga nagbudhi sa iyang mga higala alang sa usa ka ganti, ang mga mata sa iyang mga anak mangapakyas.
He that denounceth his friends for a prey, Even the eyes of his children shall fail.
6 Apan gihimo niya ako nga yubitanan sa mga tawo; giluwaan nila ang akong nawong.
But he hath made me a byword of the people; And they spit in my face.
7 Ang akong mga mata mihalap usab tungod sa kasubo; ang tanang bahin sa akong lawas sama na kapayat sa mga anino.
Mine eye also is dim by reason of sorrow, And all my members are as a shadow.
8 Ang mga tawong matarong natingala niini; ang tawong walay sala mao ang mobatok sa mga tawong walay dios.
Upright men shall be astonished at this, And the innocent shall stir up himself against the godless.
9 Ang tawong matarong magapadayon sa iyang dalan; siya nga hinlo ang mga kamot magatubo sa kalig-on pa gayod.
Yet shall the righteous hold on his way, And he that hath clean hands shall wax stronger and stronger.
10 Apan alang kaninyong tanan, karon duol kamo; wala akoy nakita nga maalamong tawo taliwala kaninyo.
But as for you all, come on now again; And I shall not find a wise man among you.
11 Ang akong mga adlaw nanglabay na; ang akong mga laraw nangakawang na. Ingon man ang mga pangandoy sa akong kasingkasing...
My days are past, my purposes are broken off, Even the thoughts of my heart.
12 Kining mga tawhana, kining mga mabiaybiayon, nag-usab sa gabii ngadto sa adlaw; ang kahayag haduol na sa kangitngit.
They change the night into day: The light, [say they], is near unto the darkness.
13 Sanglit gitan-aw ko na ang Sheol ingon nga akong pinuy-anan; tungod kay gibukhad ko na ang akong higdanan sa kangitngit; (Sheol h7585)
If I look for Sheol as my house; If I have spread my couch in the darkness; (Sheol h7585)
14 sanglit nag-ingon na ako sa bung-aw, 'Ikaw mao ang akong amahan,' ug sa ulod, 'Ikaw mao ang akong inahan o ang akong igsoong babaye,'
If I have said to corruption, Thou art my father; To the worm, [Thou art] my mother, and my sister;
15 nan asa may akong paglaom? Alang sa akong paglaom, kinsa pa may makakita niana?
Where then is my hope? And as for my hope, who shall see it?
