< Job 15 >

1 Unya si Eliphaz nga taga Teman mitubag ug miingon,
Then answered Eliphaz the Temanite, and said:
2 “Kinahanglan ba nga motubag ang usa ka maalamong tawo pinasikad sa mga walay hinungdan nga kahibalo ug pun-on ang iyang kaugalingon sa hangin sa sidlakan?
Should a wise man answer with arguments of wind, Or fill his bosom with the east wind?
3 Kinahanglan ba nga mangatarungan siya sa walay kapuslanang mga pagpanulti o uban sa pagpamulong nga dili makaayo kaniya?
Should he argue with speech that helpeth him not, And with words which do not profit him?
4 Tinuod gayod, nawad-an ka na ug pagtahod sa Dios; nawala na ang imong pagpamalandong kaniya,
Behold, thou makest the fear of God a vain thing, And discouragest prayer before him.
5 kay ang imong kasaypanan nagatudlo sa imong baba; gipili nimo ang pagbaton sa dila sa tawong malimbongon.
Yea, thy own mouth proclaimeth thy iniquity, Though thou choosest the tongue of the crafty.
6 Ang imong kaugalingong baba naghukom kanimo, dili ako; tinuod gayod, ang imong kaugalingong ngabil nagpamatuod batok kanimo.
Thy own mouth condemneth thee, and not I; Thy own lips testify against thee.
7 Ikaw ba ang unang tawo nga nahimugso? Nauna ka na ba diay nga gibuhat sa wala pa ang kabungtoran?
Art thou the first man that was born? Wast thou formed before the hills?
8 Nadungog mo na ba ang mga tinagong kahibalo sa Dios? Gituga lang ba alang sa imong kaugalingon ang kaalam?
Hast thou listened in the council of God, And drawn all wisdom to thyself?
9 Unsa ba ang imong nasayran nga wala namo masayri? Unsa man ang imong nasabtan nga wala kanamo?
What dost thou know, that we know not also? What dost thou understand, that is a secret to us?
10 Ania kanamo ang mga ubanon ug tigulang na kaayo nga mga tawo nga mas magulang pa kay sa imong amahan.
With us are the aged and hoary-headed; Much older than thy father.
11 Gamay lang ba diay alang kanimo ang mga paglipay sa Dios, ang mga pulong nga malumo alang kanimo?
Dost thou despise the consolations of God, And words so full of kindness to thee?
12 Nganong nadala ka man sa imong kasingkasing? Nganong hait man ang imong tinan-awan,
Why hath thy passion taken possession of thee? And why this winking of thine eyes?
13 aron ba makabatok ang imong espiritu ngadto sa Dios ug maipagawas kanang mga pulonga gikan sa imong baba?
For against God hast thou turned thy spirit, And uttered such words from thy mouth.
14 Unsa ba ang tawo nga kinahanglan man siyang hinloan? Unsa ba siya nga gihimugso sa usa ka babaye nga kinahanglan man siyang ipakamatarong?
What is man, that he should be pure, And he that is born of woman, that he should be innocent?
15 Tan-awa, ang Dios wala mosalig bisan sa iyang mga balaan; tinuod gayod, ang kalangitan dili hinlo sa iyang panan-aw;
Behold, He putteth no trust in his ministering spirits, And the heavens are not pure in his sight;
16 labi pa nga dili hinlo ang tawo nga malaw-ay ug malimbongon, ang tawo nga naga-inom sa kasaypanan sama sa tubig!
Much less, abominable and polluted man, Who drinketh iniquity as water.
17 Ipakita ko kanimo, paminawa ako; Ipahibalo ko kanimo ang mga butang nga akong nakita,
Hear me, and I will show thee, And that which I have seen will I declare;
18 ang mga butang nga gikabilin sa mga maalamong tawo gikan pa sa ilang mga amahan, ang mga butang nga wala gililong sa ilang mga katigulangan.
Which the wise men have told, And not kept concealed, as received from their fathers;
19 Mao kini ang ilang mga katigulangan, nga kanila lamang gihatag ang yuta, ug sa taliwala niini wala malabyi sa mga langyaw.
To whom alone the land was given, And among whom not a stranger wandered.
20 Ang tawong daotan molimbaglimbag sa kasakit sa tanan niyang mga adlaw, ang kadaghan sa mga katuigan nga giandam alang sa madaugdaogon aron paantuson.
“All his days the wicked man is in pain; Yea, all the years, that are laid up for the oppressor.
21 Ang tingog sa kalisang anaa sa iyang mga igdulungog; samtang anaa siya sa kauswagan, ang manglalaglag moabot kaniya.
A fearful sound is in his ears; In peace the destroyer cometh upon him.
22 Wala siya naghunahuna nga makabalik pa siya gikan sa kangitngit; ang espada nagpaabot kaniya.
He hath no hope that he shall escape from darkness; He is set apart for the sword.
23 Naglakawlakaw siya sa nagkalainlaing mga dapit alang sa tinapay, nga nagaingon, 'Asa naman kini?' Nasayod siya nga ang adlaw sa kangitngit moabotay.
He wandereth about, seeking bread; He knoweth that a day of darkness is at hand.
24 Ang kaguol ug kasakit makapahadlok kaniya; mopatigbabaw kini kaniya, sama sa hari nga andam alang sa pakiggubat.
Distress and anguish fill him with dread; They prevail against him like a king ready for the battle.
25 Tungod kay gituy-od niya ang iyang kamot batok sa Dios ug nagmagarbohon batok sa Makagagahom,
Because he stretched forth his hand against God, And bade defiance to the Almighty,
26 kining tawong daotan miasdang sa Dios uban ang liog nga nagtikig, uban sa baga nga taming.
And ran against him with outstretched neck, With the thick bosses of his bucklers;
27 Tinuod gayod kini, bisan gilukop niya ang iyang panagway sa iyang tambok ug gitigom ang tambok sa iyang hawak,
Because he covered his face with fatness, And gathered fat upon his loins,
28 ug nagpuyo sa mamingaw nga mga siyudad; sa mga balay nga wala nay tawo nga nagpuyo karon ug andam na nga mahimong tipun-og.
And dwelt in desolated cities, In houses which no man inhabiteth, That are ready to become heaps.
29 Dili na gayod siya maadunahan; ang iyang bahandi dili na molungtad; bisan pa ang iyang anino dili molungtad sa kalibotan.
He shall not be rich; his substance shall not endure, And his possessions shall not be extended upon the earth.
30 Dili na siya mogawas gikan sa kangitngit;
He shall not escape from darkness, And the flame shall dry up his branches; Yea, by the breath of His mouth shall he be taken away.
31 Ayaw siya tugoti nga mosalig sa mga walay kapuslanan nga mga butang, nga naglimbong sa iyang kaugalingon; kay ang pagkawalay kapuslanan mao ang iyang ganti.
“Let not man trust in vanity! he will be deceived; For vanity shall be his recompense.
32 Mahitabo kini sa dili pa moabot ang iyang takna nga mamatay; ang iyang sanga dili molunhaw.
He shall come to his end before his time, And his branch shall not be green.
33 Ipanghulog niya ang iyang linghod pa nga ubas sama sa bagon sa parasan; Ipangtaktak niya ang iyang mga bulak sama sa kahoy nga olibo.
He shall shake off his unripe fruit like the vine, And shed his blossoms like the olive-tree.
34 Kay ang pundok niadtong mga tawong walay dios dili makabunga; pagaut-uton sa kalayo ang ilang tolda sa pagpangsuhol.
The house of the unrighteous shall be famished, And fire shall consume the tents of bribery.
35 Manamkon sila sa kalapasan ug manganak sa kasaypanan; ang ilang tagoangkan manamkon sa pagpanglimbong.”
They conceive mischief, and bring forth misery, And their breast deviseth deceit.”

< Job 15 >