Job 15
1 Unya si Eliphaz nga taga Teman mitubag ug miingon,
And Eliphaz the Temanite answers and says:
2 “Kinahanglan ba nga motubag ang usa ka maalamong tawo pinasikad sa mga walay hinungdan nga kahibalo ug pun-on ang iyang kaugalingon sa hangin sa sidlakan?
“Does a wise man answer [with] vain knowledge? And fill his belly [with] an east wind?
3 Kinahanglan ba nga mangatarungan siya sa walay kapuslanang mga pagpanulti o uban sa pagpamulong nga dili makaayo kaniya?
To reason with a word not useful? And speeches—no profit in them?
4 Tinuod gayod, nawad-an ka na ug pagtahod sa Dios; nawala na ang imong pagpamalandong kaniya,
Indeed, you make reverence void, and diminish meditation before God.
5 kay ang imong kasaypanan nagatudlo sa imong baba; gipili nimo ang pagbaton sa dila sa tawong malimbongon.
For your mouth teaches your iniquity, And you choose the tongue of the cunning.
6 Ang imong kaugalingong baba naghukom kanimo, dili ako; tinuod gayod, ang imong kaugalingong ngabil nagpamatuod batok kanimo.
Your mouth declares you wicked, and not I, And your lips testify against you.
7 Ikaw ba ang unang tawo nga nahimugso? Nauna ka na ba diay nga gibuhat sa wala pa ang kabungtoran?
Are you the first man born? And were you formed before the heights?
8 Nadungog mo na ba ang mga tinagong kahibalo sa Dios? Gituga lang ba alang sa imong kaugalingon ang kaalam?
Do you hear of the secret counsel of God? And withdraw wisdom to you?
9 Unsa ba ang imong nasayran nga wala namo masayri? Unsa man ang imong nasabtan nga wala kanamo?
What have you known, and we do not know? [What] do you understand, and it is not with us?
10 Ania kanamo ang mga ubanon ug tigulang na kaayo nga mga tawo nga mas magulang pa kay sa imong amahan.
Both the gray-headed And the very aged [are] among us—Greater than your father [in] days.
11 Gamay lang ba diay alang kanimo ang mga paglipay sa Dios, ang mga pulong nga malumo alang kanimo?
Are the comforts of God too few for you? And a gentle word [is] with you,
12 Nganong nadala ka man sa imong kasingkasing? Nganong hait man ang imong tinan-awan,
Why does your heart take you away? And why are your eyes high?
13 aron ba makabatok ang imong espiritu ngadto sa Dios ug maipagawas kanang mga pulonga gikan sa imong baba?
Do you turn your spirit against God? And have brought out words from your mouth:
14 Unsa ba ang tawo nga kinahanglan man siyang hinloan? Unsa ba siya nga gihimugso sa usa ka babaye nga kinahanglan man siyang ipakamatarong?
What [is] man that he is pure, And that he is righteous, one born of woman?
15 Tan-awa, ang Dios wala mosalig bisan sa iyang mga balaan; tinuod gayod, ang kalangitan dili hinlo sa iyang panan-aw;
Behold, He puts no credence in His holy ones, And the heavens have not been pure in His eyes.
16 labi pa nga dili hinlo ang tawo nga malaw-ay ug malimbongon, ang tawo nga naga-inom sa kasaypanan sama sa tubig!
Also—surely abominable and filthy Is man drinking perverseness as water.
17 Ipakita ko kanimo, paminawa ako; Ipahibalo ko kanimo ang mga butang nga akong nakita,
I show you—listen to me—And this I have seen and declare,
18 ang mga butang nga gikabilin sa mga maalamong tawo gikan pa sa ilang mga amahan, ang mga butang nga wala gililong sa ilang mga katigulangan.
Which the wise declare—And have not hid—from their fathers.
19 Mao kini ang ilang mga katigulangan, nga kanila lamang gihatag ang yuta, ug sa taliwala niini wala malabyi sa mga langyaw.
To them alone was the land given, And a stranger did not pass over into their midst:
20 Ang tawong daotan molimbaglimbag sa kasakit sa tanan niyang mga adlaw, ang kadaghan sa mga katuigan nga giandam alang sa madaugdaogon aron paantuson.
All [the] days of the wicked he is paining himself, And few years have been laid up for the terrible one.
21 Ang tingog sa kalisang anaa sa iyang mga igdulungog; samtang anaa siya sa kauswagan, ang manglalaglag moabot kaniya.
A fearful voice [is] in his ears, In peace a destroyer comes to him.
22 Wala siya naghunahuna nga makabalik pa siya gikan sa kangitngit; ang espada nagpaabot kaniya.
He does not believe to return from darkness, And he watches for the sword.
23 Naglakawlakaw siya sa nagkalainlaing mga dapit alang sa tinapay, nga nagaingon, 'Asa naman kini?' Nasayod siya nga ang adlaw sa kangitngit moabotay.
He is wandering for bread: Where [is] it? He has known that ready at his hand Is a day of darkness.
24 Ang kaguol ug kasakit makapahadlok kaniya; mopatigbabaw kini kaniya, sama sa hari nga andam alang sa pakiggubat.
Adversity and distress terrify him, They prevail over him as a king ready for a boaster.
25 Tungod kay gituy-od niya ang iyang kamot batok sa Dios ug nagmagarbohon batok sa Makagagahom,
For he stretched out his hand against God, And against the Mighty he makes himself mighty.
26 kining tawong daotan miasdang sa Dios uban ang liog nga nagtikig, uban sa baga nga taming.
He runs to Him with a neck, With thick bosses of his shields.
27 Tinuod gayod kini, bisan gilukop niya ang iyang panagway sa iyang tambok ug gitigom ang tambok sa iyang hawak,
For he has covered his face with his fat, And makes vigor over [his] confidence.
28 ug nagpuyo sa mamingaw nga mga siyudad; sa mga balay nga wala nay tawo nga nagpuyo karon ug andam na nga mahimong tipun-og.
And he inhabits cities cut off, houses not dwelt in, That have been ready to become heaps.
29 Dili na gayod siya maadunahan; ang iyang bahandi dili na molungtad; bisan pa ang iyang anino dili molungtad sa kalibotan.
He is not rich, nor does his wealth rise, Nor does he stretch out their continuance on earth.
30 Dili na siya mogawas gikan sa kangitngit;
He does not turn aside from darkness, A flame dries up his tender branch, And he turns aside at the breath of His mouth!
31 Ayaw siya tugoti nga mosalig sa mga walay kapuslanan nga mga butang, nga naglimbong sa iyang kaugalingon; kay ang pagkawalay kapuslanan mao ang iyang ganti.
Do not let him put credence in vanity, He has been deceived, For vanity is his exchange.
32 Mahitabo kini sa dili pa moabot ang iyang takna nga mamatay; ang iyang sanga dili molunhaw.
It is not completed in his day, And his bending branch is not green.
33 Ipanghulog niya ang iyang linghod pa nga ubas sama sa bagon sa parasan; Ipangtaktak niya ang iyang mga bulak sama sa kahoy nga olibo.
He shakes off his unripe fruit as a vine, And casts off his blossom as an olive.
34 Kay ang pundok niadtong mga tawong walay dios dili makabunga; pagaut-uton sa kalayo ang ilang tolda sa pagpangsuhol.
For the company of the profane [is] barren, And fire has consumed tents of bribery.
35 Manamkon sila sa kalapasan ug manganak sa kasaypanan; ang ilang tagoangkan manamkon sa pagpanglimbong.”
To conceive misery, and to bear iniquity, Even their heart prepares deceit.”
