< Job 15 >
1 Unya si Eliphaz nga taga Teman mitubag ug miingon,
Then answered Eliphaz the Temanite, and said,
2 “Kinahanglan ba nga motubag ang usa ka maalamong tawo pinasikad sa mga walay hinungdan nga kahibalo ug pun-on ang iyang kaugalingon sa hangin sa sidlakan?
Should a wise man make answer with vain knowledge, And fill himself with the east wind?
3 Kinahanglan ba nga mangatarungan siya sa walay kapuslanang mga pagpanulti o uban sa pagpamulong nga dili makaayo kaniya?
Should he reason with unprofitable talk, Or with speeches wherewith he can do no good?
4 Tinuod gayod, nawad-an ka na ug pagtahod sa Dios; nawala na ang imong pagpamalandong kaniya,
Yea, thou doest away with fear, And hinderest devotion before God.
5 kay ang imong kasaypanan nagatudlo sa imong baba; gipili nimo ang pagbaton sa dila sa tawong malimbongon.
For thine iniquity teacheth thy mouth, And thou choosest the tongue of the crafty.
6 Ang imong kaugalingong baba naghukom kanimo, dili ako; tinuod gayod, ang imong kaugalingong ngabil nagpamatuod batok kanimo.
Thine own mouth condemneth thee, and not I; Yea, thine own lips testify against thee.
7 Ikaw ba ang unang tawo nga nahimugso? Nauna ka na ba diay nga gibuhat sa wala pa ang kabungtoran?
Art thou the first man that was born? Or wast thou brought forth before the hills?
8 Nadungog mo na ba ang mga tinagong kahibalo sa Dios? Gituga lang ba alang sa imong kaugalingon ang kaalam?
Hast thou heard the secret counsel of God? And dost thou limit wisdom to thyself?
9 Unsa ba ang imong nasayran nga wala namo masayri? Unsa man ang imong nasabtan nga wala kanamo?
What knowest thou, that we know not? What understandest thou, which is not in us?
10 Ania kanamo ang mga ubanon ug tigulang na kaayo nga mga tawo nga mas magulang pa kay sa imong amahan.
With us are both the gray-headed and the very aged men, Much elder than thy father.
11 Gamay lang ba diay alang kanimo ang mga paglipay sa Dios, ang mga pulong nga malumo alang kanimo?
Are the consolations of God too small for thee, Even the word that is gentle toward thee?
12 Nganong nadala ka man sa imong kasingkasing? Nganong hait man ang imong tinan-awan,
Why doth thy heart carry thee away? And why do thine eyes flash,
13 aron ba makabatok ang imong espiritu ngadto sa Dios ug maipagawas kanang mga pulonga gikan sa imong baba?
That against God thou turnest thy spirit, And lettest words go out of thy mouth?
14 Unsa ba ang tawo nga kinahanglan man siyang hinloan? Unsa ba siya nga gihimugso sa usa ka babaye nga kinahanglan man siyang ipakamatarong?
What is man, that he should be clean? And he that is born of a woman, that he should be righteous?
15 Tan-awa, ang Dios wala mosalig bisan sa iyang mga balaan; tinuod gayod, ang kalangitan dili hinlo sa iyang panan-aw;
Behold, he putteth no trust in his holy ones; Yea, the heavens are not clean in his sight:
16 labi pa nga dili hinlo ang tawo nga malaw-ay ug malimbongon, ang tawo nga naga-inom sa kasaypanan sama sa tubig!
How much less one that is abominable and corrupt, A man that drinketh iniquity like water!
17 Ipakita ko kanimo, paminawa ako; Ipahibalo ko kanimo ang mga butang nga akong nakita,
I will show thee, hear thou me; And that which I have seen I will declare
18 ang mga butang nga gikabilin sa mga maalamong tawo gikan pa sa ilang mga amahan, ang mga butang nga wala gililong sa ilang mga katigulangan.
(Which wise men have told From their fathers, and have not hid it;
19 Mao kini ang ilang mga katigulangan, nga kanila lamang gihatag ang yuta, ug sa taliwala niini wala malabyi sa mga langyaw.
Unto whom alone the land was given, And no stranger passed among them):
20 Ang tawong daotan molimbaglimbag sa kasakit sa tanan niyang mga adlaw, ang kadaghan sa mga katuigan nga giandam alang sa madaugdaogon aron paantuson.
The wicked man travaileth with pain all his days, Even the number of years that are laid up for the oppressor.
21 Ang tingog sa kalisang anaa sa iyang mga igdulungog; samtang anaa siya sa kauswagan, ang manglalaglag moabot kaniya.
A sound of terrors is in his ears; In prosperity the destroyer shall come upon him.
22 Wala siya naghunahuna nga makabalik pa siya gikan sa kangitngit; ang espada nagpaabot kaniya.
He believeth not that he shall return out of darkness, And he is waited for of the sword.
23 Naglakawlakaw siya sa nagkalainlaing mga dapit alang sa tinapay, nga nagaingon, 'Asa naman kini?' Nasayod siya nga ang adlaw sa kangitngit moabotay.
He wandereth abroad for bread, [saying], Where is it? He knoweth that the day of darkness is ready at his hand.
24 Ang kaguol ug kasakit makapahadlok kaniya; mopatigbabaw kini kaniya, sama sa hari nga andam alang sa pakiggubat.
Distress and anguish make him afraid; They prevail against him, as a king ready to the battle.
25 Tungod kay gituy-od niya ang iyang kamot batok sa Dios ug nagmagarbohon batok sa Makagagahom,
Because he hath stretched out his hand against God, And behaveth himself proudly against the Almighty;
26 kining tawong daotan miasdang sa Dios uban ang liog nga nagtikig, uban sa baga nga taming.
He runneth upon him with a [stiff] neck, With the thick bosses of his bucklers;
27 Tinuod gayod kini, bisan gilukop niya ang iyang panagway sa iyang tambok ug gitigom ang tambok sa iyang hawak,
Because he hath covered his face with his fatness, And gathered fat upon his loins;
28 ug nagpuyo sa mamingaw nga mga siyudad; sa mga balay nga wala nay tawo nga nagpuyo karon ug andam na nga mahimong tipun-og.
And he hath dwelt in desolate cities, In houses which no man inhabited, Which were ready to become heaps;
29 Dili na gayod siya maadunahan; ang iyang bahandi dili na molungtad; bisan pa ang iyang anino dili molungtad sa kalibotan.
He shall not be rich, neither shall his substance continue, Neither shall their possessions be extended on the earth.
30 Dili na siya mogawas gikan sa kangitngit;
He shall not depart out of darkness; The flame shall dry up his branches, And by the breath of [God’s] mouth shall he go away.
31 Ayaw siya tugoti nga mosalig sa mga walay kapuslanan nga mga butang, nga naglimbong sa iyang kaugalingon; kay ang pagkawalay kapuslanan mao ang iyang ganti.
Let him not trust in vanity, deceiving himself; For vanity shall be his recompense.
32 Mahitabo kini sa dili pa moabot ang iyang takna nga mamatay; ang iyang sanga dili molunhaw.
It shall be accomplished before his time, And his branch shall not be green.
33 Ipanghulog niya ang iyang linghod pa nga ubas sama sa bagon sa parasan; Ipangtaktak niya ang iyang mga bulak sama sa kahoy nga olibo.
He shall shake off his unripe grape as the vine, And shall cast off his flower as the olive-tree.
34 Kay ang pundok niadtong mga tawong walay dios dili makabunga; pagaut-uton sa kalayo ang ilang tolda sa pagpangsuhol.
For the company of the godless shall be barren, And fire shall consume the tents of bribery.
35 Manamkon sila sa kalapasan ug manganak sa kasaypanan; ang ilang tagoangkan manamkon sa pagpanglimbong.”
They conceive mischief, and bring forth iniquity, And their heart prepareth deceit.