Job 14

1 Ang tawo, nga gipakatawo sa usa ka babaye, mabuhi lamang sa hamubo nga mga adlaw ug puno sa kalisdanan.

Man that is borne of woman, is of short continuance, and full of trouble.

2 Motubo siya gikan sa yuta sama sa usa ka bulak ug pagaputlon lamang; mikalagiw siya sama sa anino ug wala magdugay.

He shooteth foorth as a flowre, and is cut downe: he vanisheth also as a shadowe, and continueth not.

3 Lantawon mo ba lamang kini? Dad-on mo ba ako ngadto sa hukmanan uban kanimo?

And yet thou openest thine eyes vpon such one, and causest me to enter into iudgement with thee.

4 Kinsa ba ang makadala ug hinlo nga butang gikan sa butang nga hugaw? Wala gayod.

Who can bring a cleane thing out of filthinesse? there is not one.

5 Gitagal na ang adlaw sa tawo. Ang gidaghanon sa iyang mga bulan anaa kanimo; gitakda mo ang iyang kinutoban nga dili niya malabang.

Are not his dayes determined? the nober of his moneths are with thee: thou hast appointed his boundes, which he can not passe.

6 Ayaw na siya tan-awa aron nga makapahulay siya, aron nga ikalipay niya ang iyang adlaw sama sa sinuholang tawo kung mabuhat niya kana.

Turne from him that he may cease vntill his desired day, as an hyreling.

7 Adunay paglaom sa usa ka kahoy; kung putlon man kini, manalingsing pa kini pag-usab, aron ang iyang linghod nga sanga dili mawala.

For there is hope of a tree, if it bee cut downe, that it will yet sproute, and the branches thereof will not cease.

8 Bisan magkagulang na ang ugat niini sa yuta, ug ang tuod madunot na sa yuta,

Though the roote of it waxe olde in the earth, and the stocke thereof be dead in ye ground,

9 apan bisan kung kini makasimhot lamang ug tubig, makasalingsing kini ug makapananga sama sa usa ka tanom.

Yet by the sent of water it will bud, and bring foorth boughes like a plant.

10 Apan ang tawo mamatay; maluya siya; tinuod, mabugto ang gininhawa sa tawo, ug unya asa naman siya?

But man is sicke, and dyeth, and man perisheth, and where is he?

11 Sama sa tubig nga mahanaw gikan sa linaw, ug maingon man ang suba nga mahubas ug mauga,

As the waters passe from the sea, and as the flood decayeth and dryeth vp,

12 busa mohigda ang mga tawo ug dili na makabangon pag-usab. Hangtod ang kalangitan mahanaw, dili na sila makamata ni makabangon gikan sa ilang pagkatulog.

So man sleepeth and riseth not: for hee shall not wake againe, nor be raised from his sleepe till the heauen be no more.

13 O, igatago mo unta ako pahilayo sa Sheol halayo gikan sa kalisdanan, ug ibutang mo ako sa tago hangtod nga mahupay na ang imong kaligutgot, nga imo unta akong tagalan sa hustong panahon nga magpabilin didto ug unya hinumdomi ako! (Sheol h7585)

Oh that thou wouldest hide me in the graue, and keepe me secret, vntill thy wrath were past, and wouldest giue me terme, and remember me. (Sheol h7585)

14 Kung ang usa ka tawo mamatay, mabuhi pa ba siya pag-usab? Kung mao kana, hulaton ko na lamang didto ang tanang panahon sa akong kakapoy hangtod nga moabot ang akong kagawasan.

If a man die, shall he liue againe? All the dayes of mine appointed time will I waite, till my changing shall come.

15 Motawag ka unta, ug ako magatubag kanimo. Magatinguha ka unta sa buhat sa imong mga kamot.

Thou shalt call me, and I shall answere thee: thou louest the worke of thine own hands.

16 Pagaiphon mo unta ug atimanon ang akong mga lakang; dili mo unta pagasubayon kanunay ang akong sala.

But nowe thou nombrest my steppes, and doest not delay my sinnes.

17 Ang akong kalapasan gisilyohan sulod sa usa ka panudlanan; gitabunan mo ang akong mga kasaypanan.

Mine iniquitie is sealed vp, as in a bagge, and thou addest vnto my wickednesse.

18 Apan bisan matumpag ang kabukiran ug mawagtang kini; bisan ang mga bato mabalhin gikan sa ilang nahimutangan;

And surely as the mountaine that falleth, commeth to nought, and the rocke that is remooued from his place:

19 ang katubigan magahilis sa mga bato; ang ilang pagbaha mobanlas sa abog sa yuta. Sama niini, gilaglag mo ang mga paglaom sa tawo.

As the water breaketh the stones, when thou ouerflowest the things which growe in the dust of ye earth: so thou destroyest ye hope of man.

20 Padayon ka nga magapukan kaniya, ug siya mamatay; giusab mo ang iyang dagway ug gipalakaw aron mamatay.

Thou preuailest alway against him, so that he passeth away: he changeth his face when thou castest him away.

21 Ang iyang mga anak nga lalaki mapasidunggan, apan wala na siya masayod niini; mapakaulawan sila, apan dili siya makakita nga nahitabo kini.

And he knoweth not if his sonnes shall be honourable, neither shall he vnderstand concerning them, whether they shalbe of lowe degree,

22 Mabati lamang niya ang kasakit sa iyang kaugalingong lawas, ug magsubo siya alang sa iyang kaugalingon.

But while his flesh is vpon him, he shall be sorowfull, and while his soule is in him, it shall mourne.