Job 14

1 Ang tawo, nga gipakatawo sa usa ka babaye, mabuhi lamang sa hamubo nga mga adlaw ug puno sa kalisdanan.

Man born of a woman, living for a short time, is filled with many miseries.

2 Motubo siya gikan sa yuta sama sa usa ka bulak ug pagaputlon lamang; mikalagiw siya sama sa anino ug wala magdugay.

Who cometh forth like a flower, and is destroyed, and fleeth as a shadow, and never continueth in the same state.

3 Lantawon mo ba lamang kini? Dad-on mo ba ako ngadto sa hukmanan uban kanimo?

And dost thou think it meet to open thy eyes upon such an one, and to bring him into judgment with thee?

4 Kinsa ba ang makadala ug hinlo nga butang gikan sa butang nga hugaw? Wala gayod.

Who can make him clean that is conceived of unclean seed? is it not thou who only art?

5 Gitagal na ang adlaw sa tawo. Ang gidaghanon sa iyang mga bulan anaa kanimo; gitakda mo ang iyang kinutoban nga dili niya malabang.

The days of man are short, and the number of his months is with thee: thou hast appointed his bounds which cannot be passed.

6 Ayaw na siya tan-awa aron nga makapahulay siya, aron nga ikalipay niya ang iyang adlaw sama sa sinuholang tawo kung mabuhat niya kana.

Depart a little from him, that he may rest, until his wished for day come, as that of the hireling.

7 Adunay paglaom sa usa ka kahoy; kung putlon man kini, manalingsing pa kini pag-usab, aron ang iyang linghod nga sanga dili mawala.

A tree hath hope: if it be cut, it groweth green again, and the boughs thereof sprout.

8 Bisan magkagulang na ang ugat niini sa yuta, ug ang tuod madunot na sa yuta,

If its root be old in the earth, and its stock be dead in the dust:

9 apan bisan kung kini makasimhot lamang ug tubig, makasalingsing kini ug makapananga sama sa usa ka tanom.

At the scent of water, it shall spring, and bring forth leaves, as when it was first planted.

10 Apan ang tawo mamatay; maluya siya; tinuod, mabugto ang gininhawa sa tawo, ug unya asa naman siya?

But man when he shall be dead, and stripped and consumed, I pray you where is he?

11 Sama sa tubig nga mahanaw gikan sa linaw, ug maingon man ang suba nga mahubas ug mauga,

As if the waters should depart out of the sea, and an emptied river should be dried up:

12 busa mohigda ang mga tawo ug dili na makabangon pag-usab. Hangtod ang kalangitan mahanaw, dili na sila makamata ni makabangon gikan sa ilang pagkatulog.

So man when he is fallen asleep shall not rise again; till the heavens be broken, he shall not awake, nor rise up out of his sleep.

13 O, igatago mo unta ako pahilayo sa Sheol halayo gikan sa kalisdanan, ug ibutang mo ako sa tago hangtod nga mahupay na ang imong kaligutgot, nga imo unta akong tagalan sa hustong panahon nga magpabilin didto ug unya hinumdomi ako! (Sheol h7585)

Who will grant me this, that thou mayst protect me in hell, and hide me till thy wrath pass, and appoint me a. time when thou wilt remember me? (Sheol h7585)

14 Kung ang usa ka tawo mamatay, mabuhi pa ba siya pag-usab? Kung mao kana, hulaton ko na lamang didto ang tanang panahon sa akong kakapoy hangtod nga moabot ang akong kagawasan.

Shall man that is dead, thinkest thou, live again? all the days in which I am now in warfare, I expect until my change come.

15 Motawag ka unta, ug ako magatubag kanimo. Magatinguha ka unta sa buhat sa imong mga kamot.

Thou shalt call me, and I will answer thee: to the work of thy hands thou shalt reach out thy right hand.

16 Pagaiphon mo unta ug atimanon ang akong mga lakang; dili mo unta pagasubayon kanunay ang akong sala.

Thou indeed hast numbered my steps, but spare my sins.

17 Ang akong kalapasan gisilyohan sulod sa usa ka panudlanan; gitabunan mo ang akong mga kasaypanan.

Thou hast sealed up my offences as it were in a bag, but hast cured my iniquity.

18 Apan bisan matumpag ang kabukiran ug mawagtang kini; bisan ang mga bato mabalhin gikan sa ilang nahimutangan;

A mountain falling cometh to nought, and a rock is removed out of its place.

19 ang katubigan magahilis sa mga bato; ang ilang pagbaha mobanlas sa abog sa yuta. Sama niini, gilaglag mo ang mga paglaom sa tawo.

Waters wear away the stones, and with inundation the ground by little and little is washed away: so in like manner thou shalt destroy man.

20 Padayon ka nga magapukan kaniya, ug siya mamatay; giusab mo ang iyang dagway ug gipalakaw aron mamatay.

Thou hast strengthened him for a little while, that he may pass away for ever: thou shalt change his face, and shalt send him away.

21 Ang iyang mga anak nga lalaki mapasidunggan, apan wala na siya masayod niini; mapakaulawan sila, apan dili siya makakita nga nahitabo kini.

Whether his children come to honour or dishonour, he shall not understand.

22 Mabati lamang niya ang kasakit sa iyang kaugalingong lawas, ug magsubo siya alang sa iyang kaugalingon.

But yet his flesh, while he shall live, shall have pain, and his soul shall mourn over him.