< Job 10 >

1 Gikapuyan na ako sa akong kinabuhi; ipadayag ko na ang akong sumbong; mosulti na ako sa kapaitan sa akong kalag.
Meiner Seele ekelt vor dem Leben; ich will mich meiner Klage überlassen, will reden in der Betrübnis meiner Seele.
2 Mosulti ako sa Dios, 'Ayaw dayon ako hukmi; ipakita una kanako nganong gipasanginlan mo ako.
Ich spreche zu Gott: Verdamme mich nicht! Tue mir kund, weshalb du mich befehdest.
3 Maayo ba kini alang kanimo nga makapanlupig kanako, aron tamayon ang buhat sa imong mga kamot samtang mipahiyom ikaw sa mga laraw sa mga daotan?
Dünkt es dich gut, das Werk deiner Hände zu unterdrücken und zu verwerfen, während du über den Rat der Gottlosen dein Licht leuchten lässest?
4 Aduna ka bay mga mata nga unodnon? Makita mo ba ang sama sa nakita sa tawo?
Hast du Fleischesaugen, oder siehst du, wie ein Sterblicher sieht?
5 Ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa katawhan o ang imong mga katuigan sama ba sa katuigan sa mga tawo,
Sind denn deine Tage wie Menschentage, deine Jahre den Jahren eines Mannes gleich,
6 nga nagpangita ka man sa akong kalapasan ug nagsusi sa akong mga sala,
daß du nach meiner Schuld forschest und nach meiner Sünde fragst,
7 bisan tuod nasayod ka nga ako dili sad-an ug walay usa nga makaluwas kanako gikan sa imong kamot?
da du doch weißt, daß ich unschuldig bin und mich niemand aus deiner Hand erretten kann?
8 Ang imong mga kamot naghulma ug nag-umol kanako, apan nagalaglag ka man kanako.
Deine Hände haben mich gebildet und gemacht ganz und gar, und du wolltest mich nun vernichten?
9 Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo nga giumol mo ako sama sa lapok; dad-on mo ba ako pag-usab sa abug?
Gedenke doch, daß du mich wie Ton gebildet hast; willst du mich wieder in Staub verwandeln?
10 Dili ba gibubo mo man ako sama sa gatas ug gipagahi daw sama sa keso?
Hast du mich nicht wie Milch hingegossen und wie Käse mich gerinnen lassen?
11 Giputos mo ako sa panit ug sa unod ug gisumpay mo ang akong kabukogan uban ang kaugatan.
Mit Haut und Fleisch hast du mich bekleidet, mit Gebeinen und Sehnen mich durchwoben.
12 Gihatagan mo ako sa kinabuhi ug matinud-anong kasabotan; ang imong pagtabang nagbantay sa akong espiritu.
Leben und Gnade hast du mir geschenkt, und deine Obhut bewahrte meinen Geist.
13 Apan kining mga butanga gitagoan mo sa imong kasingkasing— nasayod ako nga mao kini ang imong gihunahuna:
Und doch hegst du solches in deinem Herzen; ich weiß, daß es bei dir so beschlossen ist, daß,
14 nga kung makasala ako, timan-an mo kini; dili mo ako ipalingkawas sa akong kasaypanan.
wenn ich sündigte, du darauf achten und mich nicht lossprechen würdest von meiner Missetat!
15 Kung daotan man ako, alaot ako; bisan kung ako matarong pa, dili ko mahangad ang akong ulo, sanglit kay puno man ako sa kaulawan ug nagtan-aw sa akong kaugalingong pag-antos.
Habe ich Übles getan, dann wehe mir! Und bin ich im Recht, so darf ich mein schmachbedecktes Haupt doch nicht erheben, sondern muß mich satt sehen an meinem Elend!
16 Kung ang akong ulo mohangad lamang sa iyang kaugalingon, mogukod ka kanako sama sa usa ka liyon; ikaw nagpadayag na usab kanako sa imong pagkagamhanan.
Wagt es aber, sich zu erheben, so verfolgst du mich wie ein Löwe und handelst noch unbegreiflicher mit mir;
17 May bag-o kang mga saksi batok kanako ug misamot ang imong kasuko batok kanako; gigubat mo ako uban sa mga bag-ong kasundalohan.
du stellst neue Zeugen wider mich auf, mehrst deinen Zorn gegen mich, bietest stets frische Scharen, ja ein Heer wider mich auf!
18 Nan, nganong gipagawas mo pa man ako sa tagoangkan? Namatay na lamang unta ako ug wala na untay mata nga nakakita kanako.
Warum hast du mich aus dem Mutterleibe hervorgebracht? Wäre ich doch umgekommen, ohne daß mich ein Auge gesehen hätte!
19 Wala na lamang unta ako gipakatawo; Gihatod na lamang unta ako gikan sa tagoangkan paingon sa lubnganan.
So würde ich sein, als wäre ich niemals gewesen, vom Mutterleibe weg ins Grab gelegt.
20 Dili ba hamubo na lamang ang akong mga adlaw? Nan undanga na, pasagdi ako nga mag-inusara, aron nga makapahulay ako sa makadiyut,
Ist meine Lebenszeit nicht kurz genug? Er stehe doch ab, lasse ab von mir, daß ich mich ein wenig erhole,
21 sa dili pa ako molakaw sa dapit ug dili na mobalik, ngadto sa yuta sa kangitngit ug sa anino sa kamatayon,
ehe ich dahinfahre auf Nimmerwiederkehren ins Land der Finsternis und des Todesschattens,
22 ang yuta mangitngit ingon sa tungang gabii, sa yuta sa anino sa kamatayon, walay kahapsayan diin ang kahayag sama sa tungang gabii.”'
an den dunkeln Ort, wo Finsternis und keine Ordnung herrscht, und wo der Tag nicht heller ist als die Nacht!

< Job 10 >