Job 10
1 Gikapuyan na ako sa akong kinabuhi; ipadayag ko na ang akong sumbong; mosulti na ako sa kapaitan sa akong kalag.
I am weary of my life; I will let loose within me my complaint; I will speak in the bitterness of my soul.
2 Mosulti ako sa Dios, 'Ayaw dayon ako hukmi; ipakita una kanako nganong gipasanginlan mo ako.
I will say unto God, Do not condemn me! Show me wherefore thou contendest with me!
3 Maayo ba kini alang kanimo nga makapanlupig kanako, aron tamayon ang buhat sa imong mga kamot samtang mipahiyom ikaw sa mga laraw sa mga daotan?
Is it a pleasure to thee to oppress, And to despise the work of thy hands, And to shine upon the plans of the wicked?
4 Aduna ka bay mga mata nga unodnon? Makita mo ba ang sama sa nakita sa tawo?
Hast thou eyes of flesh, Or seest thou as man seeth?
5 Ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa katawhan o ang imong mga katuigan sama ba sa katuigan sa mga tawo,
Are thy days as the days of a man, Are thy years as the days of a mortal,
6 nga nagpangita ka man sa akong kalapasan ug nagsusi sa akong mga sala,
That thou seekest after my iniquity, And searchest after my sin,
7 bisan tuod nasayod ka nga ako dili sad-an ug walay usa nga makaluwas kanako gikan sa imong kamot?
Though thou knowest that I am not guilty, And that none can deliver from thy hand?
8 Ang imong mga kamot naghulma ug nag-umol kanako, apan nagalaglag ka man kanako.
Have thy hands completely fashioned and made me In every part, that thou mightst destroy me?
9 Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo nga giumol mo ako sama sa lapok; dad-on mo ba ako pag-usab sa abug?
O remember that thou hast moulded me as clay! And wilt thou bring me again to dust?
10 Dili ba gibubo mo man ako sama sa gatas ug gipagahi daw sama sa keso?
Thou didst pour me out as milk, And curdle me as cheese;
11 Giputos mo ako sa panit ug sa unod ug gisumpay mo ang akong kabukogan uban ang kaugatan.
With skin and flesh didst thou clothe me, And strengthen me with bones and sinews;
12 Gihatagan mo ako sa kinabuhi ug matinud-anong kasabotan; ang imong pagtabang nagbantay sa akong espiritu.
Thou didst grant me life and favor, And thy protection preserved my breath:
13 Apan kining mga butanga gitagoan mo sa imong kasingkasing— nasayod ako nga mao kini ang imong gihunahuna:
Yet these things thou didst lay up in thy heart! I know that this was in thy mind.
14 nga kung makasala ako, timan-an mo kini; dili mo ako ipalingkawas sa akong kasaypanan.
If I sin, then thou markest me, And wilt not acquit me of mine iniquity.
15 Kung daotan man ako, alaot ako; bisan kung ako matarong pa, dili ko mahangad ang akong ulo, sanglit kay puno man ako sa kaulawan ug nagtan-aw sa akong kaugalingong pag-antos.
If I am wicked, —then woe unto me! Yet if righteous, I dare not lift up my head; I am full of confusion, beholding my affliction.
16 Kung ang akong ulo mohangad lamang sa iyang kaugalingon, mogukod ka kanako sama sa usa ka liyon; ikaw nagpadayag na usab kanako sa imong pagkagamhanan.
If I lift it up, like a lion thou huntest me, And again showest thyself terrible unto me.
17 May bag-o kang mga saksi batok kanako ug misamot ang imong kasuko batok kanako; gigubat mo ako uban sa mga bag-ong kasundalohan.
Thou renewest thy witnesses against me, And increasest thine anger toward me; New hosts continually rise up against me.
18 Nan, nganong gipagawas mo pa man ako sa tagoangkan? Namatay na lamang unta ako ug wala na untay mata nga nakakita kanako.
Why then didst thou bring me forth from the womb? I should have perished, and no eye had seen me;
19 Wala na lamang unta ako gipakatawo; Gihatod na lamang unta ako gikan sa tagoangkan paingon sa lubnganan.
I should be as though I had not been; I should have been borne from the womb to the grave.
20 Dili ba hamubo na lamang ang akong mga adlaw? Nan undanga na, pasagdi ako nga mag-inusara, aron nga makapahulay ako sa makadiyut,
Are not my days few? O spare then, And let me alone, that I may be at ease a little while,
21 sa dili pa ako molakaw sa dapit ug dili na mobalik, ngadto sa yuta sa kangitngit ug sa anino sa kamatayon,
Before I go— whence I shall not return—To the land of darkness and death-shade,
22 ang yuta mangitngit ingon sa tungang gabii, sa yuta sa anino sa kamatayon, walay kahapsayan diin ang kahayag sama sa tungang gabii.”'
The land of darkness like the blackness of death-shade, Where is no order, and where the light is as darkness.
