Job 10

1 Gikapuyan na ako sa akong kinabuhi; ipadayag ko na ang akong sumbong; mosulti na ako sa kapaitan sa akong kalag.

My soule is cut off though I liue: I wil leaue my complaint vpon my selfe, and wil speake in the bitternesse of my soule.

2 Mosulti ako sa Dios, 'Ayaw dayon ako hukmi; ipakita una kanako nganong gipasanginlan mo ako.

I will say vnto God, Condemne mee not: shew me, wherefore thou contendest with mee.

3 Maayo ba kini alang kanimo nga makapanlupig kanako, aron tamayon ang buhat sa imong mga kamot samtang mipahiyom ikaw sa mga laraw sa mga daotan?

Thinkest thou it good to oppresse me, and to cast off the labour of thine handes, and to fauour the counsel of the wicked?

4 Aduna ka bay mga mata nga unodnon? Makita mo ba ang sama sa nakita sa tawo?

Hast thou carnall eyes? or doest thou see as man seeth?

5 Ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa katawhan o ang imong mga katuigan sama ba sa katuigan sa mga tawo,

Are thy dayes as mans dayes? or thy yeres, as the time of man,

6 nga nagpangita ka man sa akong kalapasan ug nagsusi sa akong mga sala,

That thou inquirest of mine iniquitie, and searchest out my sinne?

7 bisan tuod nasayod ka nga ako dili sad-an ug walay usa nga makaluwas kanako gikan sa imong kamot?

Thou knowest that I can not do wickedly: for none can deliuer me out of thine hand.

8 Ang imong mga kamot naghulma ug nag-umol kanako, apan nagalaglag ka man kanako.

Thine handes haue made me, and fashioned mee wholy rounde about, and wilt thou destroy me?

9 Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo nga giumol mo ako sama sa lapok; dad-on mo ba ako pag-usab sa abug?

Remember, I pray thee, that thou hast made me as the clay, and wilt thou bring me into dust againe?

10 Dili ba gibubo mo man ako sama sa gatas ug gipagahi daw sama sa keso?

Hast thou not powred me out as milke? and turned me to cruds like cheese?

11 Giputos mo ako sa panit ug sa unod ug gisumpay mo ang akong kabukogan uban ang kaugatan.

Thou hast clothed me with skin and flesh, and ioyned me together with bones and sinewes.

12 Gihatagan mo ako sa kinabuhi ug matinud-anong kasabotan; ang imong pagtabang nagbantay sa akong espiritu.

Thou hast giuen me life, and grace: and thy visitation hath preserued my spirit.

13 Apan kining mga butanga gitagoan mo sa imong kasingkasing— nasayod ako nga mao kini ang imong gihunahuna:

Though thou hast hid these things in thine heart, yet I knowe that it is so with thee.

14 nga kung makasala ako, timan-an mo kini; dili mo ako ipalingkawas sa akong kasaypanan.

If I haue sinned, then thou wilt streightly looke vnto me, and wilt not holde mee giltlesse of mine iniquitie.

15 Kung daotan man ako, alaot ako; bisan kung ako matarong pa, dili ko mahangad ang akong ulo, sanglit kay puno man ako sa kaulawan ug nagtan-aw sa akong kaugalingong pag-antos.

If I haue done wickedly, wo vnto me: if I haue done righteously, I will not lift vp mine head, being full of confusion, because I see mine affliction.

16 Kung ang akong ulo mohangad lamang sa iyang kaugalingon, mogukod ka kanako sama sa usa ka liyon; ikaw nagpadayag na usab kanako sa imong pagkagamhanan.

But let it increase: hunt thou me as a lyon: returne and shew thy selfe marueilous vpon me.

17 May bag-o kang mga saksi batok kanako ug misamot ang imong kasuko batok kanako; gigubat mo ako uban sa mga bag-ong kasundalohan.

Thou renuest thy plagues against me, and thou increasest thy wrath against me: changes and armies of sorowes are against me.

18 Nan, nganong gipagawas mo pa man ako sa tagoangkan? Namatay na lamang unta ako ug wala na untay mata nga nakakita kanako.

Wherfore then hast thou brought me out of the wombe? Oh that I had perished, and that none eye had seene me!

19 Wala na lamang unta ako gipakatawo; Gihatod na lamang unta ako gikan sa tagoangkan paingon sa lubnganan.

And that I were as I had not bene, but brought from the wombe to the graue!

20 Dili ba hamubo na lamang ang akong mga adlaw? Nan undanga na, pasagdi ako nga mag-inusara, aron nga makapahulay ako sa makadiyut,

Are not my dayes fewe? let him cease, and leaue off from me, that I may take a litle comfort,

21 sa dili pa ako molakaw sa dapit ug dili na mobalik, ngadto sa yuta sa kangitngit ug sa anino sa kamatayon,

Before I goe and shall not returne, euen to the land of darkenesse and shadow of death:

22 ang yuta mangitngit ingon sa tungang gabii, sa yuta sa anino sa kamatayon, walay kahapsayan diin ang kahayag sama sa tungang gabii.”'

Into a land, I say, darke as darknes it selfe, and into the shadow of death, where is none order, but the light is there as darkenesse.