Job 10
1 Gikapuyan na ako sa akong kinabuhi; ipadayag ko na ang akong sumbong; mosulti na ako sa kapaitan sa akong kalag.
Min Sjæl er led ved mit Liv, frit Løb vil jeg give min Klage over ham, i min bitre Sjælenød vil jeg tale,
2 Mosulti ako sa Dios, 'Ayaw dayon ako hukmi; ipakita una kanako nganong gipasanginlan mo ako.
sige til Gud: Fordøm mig dog ikke, lad mig vide, hvorfor du tvister med mig!
3 Maayo ba kini alang kanimo nga makapanlupig kanako, aron tamayon ang buhat sa imong mga kamot samtang mipahiyom ikaw sa mga laraw sa mga daotan?
Gavner det dig at øve Vold, at forkaste det Værk, dine Hænder danned, men smile til gudløses Raad?
4 Aduna ka bay mga mata nga unodnon? Makita mo ba ang sama sa nakita sa tawo?
Har du da Kødets Øjne, ser du, som Mennesker ser,
5 Ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa katawhan o ang imong mga katuigan sama ba sa katuigan sa mga tawo,
er dine Dage som Menneskets Dage, er dine Aar som Mandens Dage,
6 nga nagpangita ka man sa akong kalapasan ug nagsusi sa akong mga sala,
siden du søger efter min Brøde, leder efter min Synd,
7 bisan tuod nasayod ka nga ako dili sad-an ug walay usa nga makaluwas kanako gikan sa imong kamot?
endskønt du ved, jeg ikke er skyldig; men af din Haand er der ingen Redning!
8 Ang imong mga kamot naghulma ug nag-umol kanako, apan nagalaglag ka man kanako.
Dine Hænder gjorde og danned mig først, saa skifter du Sind og gør mig til intet!
9 Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo nga giumol mo ako sama sa lapok; dad-on mo ba ako pag-usab sa abug?
Kom i Hu, at du dannede mig som Ler, og til Støv vil du atter gøre mig!
10 Dili ba gibubo mo man ako sama sa gatas ug gipagahi daw sama sa keso?
Mon du ikke hældte mig ud som Mælk og lod mig skørne som Ost,
11 Giputos mo ako sa panit ug sa unod ug gisumpay mo ang akong kabukogan uban ang kaugatan.
iklædte mig Hud og Kød og fletted mig sammen med Ben og Sener?
12 Gihatagan mo ako sa kinabuhi ug matinud-anong kasabotan; ang imong pagtabang nagbantay sa akong espiritu.
Du gav mig Liv og Livskraft, din Omhu vogted min Aand —
13 Apan kining mga butanga gitagoan mo sa imong kasingkasing— nasayod ako nga mao kini ang imong gihunahuna:
og saa gemte du dog i dit Hjerte paa dette, jeg skønner, dit Øjemed var:
14 nga kung makasala ako, timan-an mo kini; dili mo ako ipalingkawas sa akong kasaypanan.
Synded jeg, vogted du paa mig og tilgav ikke min Brøde.
15 Kung daotan man ako, alaot ako; bisan kung ako matarong pa, dili ko mahangad ang akong ulo, sanglit kay puno man ako sa kaulawan ug nagtan-aw sa akong kaugalingong pag-antos.
I Fald jeg forbrød mig, da ve mig! Var jeg retfærdig, jeg skulde dog ikke løfte mit Hoved, men mættes med Skændsel, kvæges med Nød.
16 Kung ang akong ulo mohangad lamang sa iyang kaugalingon, mogukod ka kanako sama sa usa ka liyon; ikaw nagpadayag na usab kanako sa imong pagkagamhanan.
Knejsed jeg, jog du mig som en Løve, handlede atter ufatteligt med mig;
17 May bag-o kang mga saksi batok kanako ug misamot ang imong kasuko batok kanako; gigubat mo ako uban sa mga bag-ong kasundalohan.
nye Vidner førte du mod mig, øged din Uvilje mod mig, opbød atter en Hær imod mig!
18 Nan, nganong gipagawas mo pa man ako sa tagoangkan? Namatay na lamang unta ako ug wala na untay mata nga nakakita kanako.
Hvi drog du mig da af Moders Liv? Jeg burde have udaandet, uset af alle;
19 Wala na lamang unta ako gipakatawo; Gihatod na lamang unta ako gikan sa tagoangkan paingon sa lubnganan.
jeg burde have været som aldrig født, været ført til Graven fra Moders Skød.
20 Dili ba hamubo na lamang ang akong mga adlaw? Nan undanga na, pasagdi ako nga mag-inusara, aron nga makapahulay ako sa makadiyut,
Er ej mine Livsdage faa? Saa slip mig, at jeg kan kvæges lidt,
21 sa dili pa ako molakaw sa dapit ug dili na mobalik, ngadto sa yuta sa kangitngit ug sa anino sa kamatayon,
før jeg for evigt gaar bort til Mørkets og Mulmets Land,
22 ang yuta mangitngit ingon sa tungang gabii, sa yuta sa anino sa kamatayon, walay kahapsayan diin ang kahayag sama sa tungang gabii.”'
Landet med bælgmørkt Mulm, med Mørke og uden Orden, hvor Lyset selv er som Mørket.
