Job 10
1 Gikapuyan na ako sa akong kinabuhi; ipadayag ko na ang akong sumbong; mosulti na ako sa kapaitan sa akong kalag.
我實在厭惡我的生活，我要任意苦訴我的怨情，傾吐我心中的酸苦。
2 Mosulti ako sa Dios, 'Ayaw dayon ako hukmi; ipakita una kanako nganong gipasanginlan mo ako.
我要對天主說：不要定我的罪! 請告訴我：你為何與我作對﹖
3 Maayo ba kini alang kanimo nga makapanlupig kanako, aron tamayon ang buhat sa imong mga kamot samtang mipahiyom ikaw sa mga laraw sa mga daotan?
你對親手所造的，加以虐待和厭棄，卻顯揚惡人的計劃，為你豈有好處﹖
4 Aduna ka bay mga mata nga unodnon? Makita mo ba ang sama sa nakita sa tawo?
你豈有肉眼，或者也像人一樣觀看嗎﹖
5 Ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa katawhan o ang imong mga katuigan sama ba sa katuigan sa mga tawo,
你的日月豈像人的日月﹖你的年歲豈像人的年歲﹖
6 nga nagpangita ka man sa akong kalapasan ug nagsusi sa akong mga sala,
你竟考查我的邪惡，追究我的罪過。
7 bisan tuod nasayod ka nga ako dili sad-an ug walay usa nga makaluwas kanako gikan sa imong kamot?
其實你知道我並沒有罪過，也知道無人能拯救我脫離你的掌握。
8 Ang imong mga kamot naghulma ug nag-umol kanako, apan nagalaglag ka man kanako.
你親手形成了我，創造了我；此後你又轉念想消滅我。
9 Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo nga giumol mo ako sama sa lapok; dad-on mo ba ako pag-usab sa abug?
求你記憶：你造我時就像摶泥，難道還使我歸於泥土﹖
10 Dili ba gibubo mo man ako sama sa gatas ug gipagahi daw sama sa keso?
你不是將我像奶倒出，使我凝結像一塊奶餅﹖
11 Giputos mo ako sa panit ug sa unod ug gisumpay mo ang akong kabukogan uban ang kaugatan.
用皮和肉作我的衣服，用骨和筋把我全身聯絡起來﹖
12 Gihatagan mo ako sa kinabuhi ug matinud-anong kasabotan; ang imong pagtabang nagbantay sa akong espiritu.
是你將我生命的恩惠賜給了我，細心照顧維持了我的氣息。
13 Apan kining mga butanga gitagoan mo sa imong kasingkasing— nasayod ako nga mao kini ang imong gihunahuna:
這些事早已藏在你心中，我知道你久有此意：
14 nga kung makasala ako, timan-an mo kini; dili mo ako ipalingkawas sa akong kasaypanan.
你監視我，看我是否犯罪；如果我有罪；你決不放過。
15 Kung daotan man ako, alaot ako; bisan kung ako matarong pa, dili ko mahangad ang akong ulo, sanglit kay puno man ako sa kaulawan ug nagtan-aw sa akong kaugalingong pag-antos.
我若有罪，我就有禍了! 我若有義，也不敢抬頭，因為我已備嘗凌辱，吃盡苦頭。
16 Kung ang akong ulo mohangad lamang sa iyang kaugalingon, mogukod ka kanako sama sa usa ka liyon; ikaw nagpadayag na usab kanako sa imong pagkagamhanan.
我若抬頭，你就像獅子追捕我，向我表現你的奇能，
17 May bag-o kang mga saksi batok kanako ug misamot ang imong kasuko batok kanako; gigubat mo ako uban sa mga bag-ong kasundalohan.
重新襲擊我，加倍對我洩怒。
18 Nan, nganong gipagawas mo pa man ako sa tagoangkan? Namatay na lamang unta ako ug wala na untay mata nga nakakita kanako.
你為何叫我出離母胎﹖不如我那時斷氣，無人見我，
19 Wala na lamang unta ako gipakatawo; Gihatod na lamang unta ako gikan sa tagoangkan paingon sa lubnganan.
就好像從未有過我一樣，一出母胎即被送入墳墓。
20 Dili ba hamubo na lamang ang akong mga adlaw? Nan undanga na, pasagdi ako nga mag-inusara, aron nga makapahulay ako sa makadiyut,
我生存的日月不是很少嗎﹖你且放開我罷!
21 sa dili pa ako molakaw sa dapit ug dili na mobalik, ngadto sa yuta sa kangitngit ug sa anino sa kamatayon,
趁我去而不返，未到冥暗死影之地，
22 ang yuta mangitngit ingon sa tungang gabii, sa yuta sa anino sa kamatayon, walay kahapsayan diin ang kahayag sama sa tungang gabii.”'
即光明也是黑暗之地以前，讓我自在一下罷!
