Jeremias 49

1 Mahitungod sa katawhan sa Amon, miingon si Yahweh niini, “Wala bay mga anak ang Israel? Wala ba gayoy tawo nga makapanunod sa mga butang sa Israel? Nganong gisakop man ni Molec si Gad, ug ang iyang katawhan nga namuyo sa mga siyudad niini?

Um Ammons-sønerne. So segjer Herren: Eig Israel ingi søner, eller hev han ingen erving? Kvi hev Malkam ervt Gad og hans folk sett seg ned i byarne hans?

2 Busa tan-awa, moabot na ang mga adlaw—mao kini ang gipahayag ni Yahweh—sa dihang ipatingog ko ang timaan alang sa pagpakiggubat batok sa Raba taliwala sa katawhan sa Amon, busa mahimo kining biniyaan nga tinapok ug pagasunogon ang matag baryo niini. Kay panag-iyahon sa mga Israelita kadtong nanag-iya kaniya,” miingon si Yahweh.

Difor, sjå, dei dagar skal koma, segjer Herren, då eg let herrop høyrast til Rabba hjå Ammons-sønerne, og det skal verta til aude steinrøysar, og døtterne skal verta brende upp med eld, og då skal Israel erva sine ervingar, segjer Herren.

3 Nagminatay sa pagbangotan, ang Heshbon, kay napukan na ang Ai! Singgit, anak nga mga babaye sa Raba! Pagsul-ob ug sako. Pagbangotan ug pagdagan sa walay hinungdan, kay mabihag na si Molec, kauban sa iyang mga pari ug sa mga pangulo niini.

Øya deg, Hesbon! For Aj er i øyde lagt; ropa, de Rabba-døtter! Sveip dykk i sekk, barma dykk, og renn att og fram millom kvierne! for Malkam lyt fara i utlægd, prestarne hans og hovdingarne i lag med kvarandre.

4 Nganong nagpagarbo man kamo sa inyong mga walog, mga walog nga hilabihan kamabungahon, pagkawalay pagtuo nga anak nga babaye? kamo nga nagasalig sa inyong mga bahandi ug moingon, 'Kinsa man ang makigbatok kanako?'

Kvi gildar du deg av dalarne, av din grøderike dal, du fråfalne dotter, som lit på skattarne dine og segjer: «Kven kann nå meg?»

5 Tan-awa magdala ako ug kalisang diha kaninyo—mao kini ang gipahayag sa Ginoo nga si Yahweh nga labawng makagagahom—kini nga kalisang moabot sa tanan niadtong nagpalibot kaninyo. Magkatibulaag ang matag usa kaninyo. Wala na gayoy makahimo sa pagtigom niadtong nanagan.

Sjå, eg let fælske nå deg, segjer Herren, Herren, allhers drott, frå alle stader rundt ikring deg. Og de skal verta drivne burt, kvar til sin kant, og ingen skal samla i hop deim som flyr.

6 Apan human niini ipahibalik ko ang kadagaya sa katawhan sa Amon—mao kini ang gipahayag ni Yahweh.”

Men sidan vil eg gjera ende på utlægdi åt Ammons-sønerne, segjer Herren.

7 Mahitungod sa Edom, nagsulti si Yahweh niini nga labawng makagagahom, “Wala na ba gayoy makita nga kaalam sa Teman? Nawala na ba ang maayong tambag niadtong adunay pagsabot? Nadaot naba ang ilang kaalam?

Um Edom. So segjer Herren, allhers drott: Bid det ikkje visdom lenger i Teman? Tryt det på råder for dei vituge? Er visdomen deira spillt?

8 Kalagiw! Biya! Pagpuyo ngadto sa mga bangag sa yuta, mga lumolupyo sa Dedan. Kay magpadala ako ug katalagman kang Esau sa panahon nga silotan ko siya.

Fly, snu dykk, gøym dykk djupt nede, de som bur i Dedan! For Esaus ulukka let eg koma yver honom den tid eg heimsøkjer honom.

9 Kung moanha ang mangangani sa ubas diha kanimo, dili ba sila mobilin bisan gamay? Kung ang kawatan moabot sa kagabhion, dili ba kuhaon lamang nila kung unsa ang ilang gusto?

Um druvehentarar kjem yver deg, so leiver dei ikkje noko til attpåhenting. Um tjuvar kjem med natti, vil dei tyna til dei hev fengje sitt nøgje.

10 Apan huboan ko gayod si Esau sa iyang bisti. Ipakita ko ang iyang mga tagoanan nga dapit. Aron nga dili na niya matagoan ang iyang kaugalingon. Nangalaglag ang iyang mga anak, ang iyang mga igsoon, ug ang iyang mga silingan, ug nahanaw siya.

For eg vil sjølv draga hamen av Esau, eg legg gøymslorne hans i berrsyni, so han ikkje kann løyna seg. Avkjømet hans og brørne hans og grannarne hans vert tynte, og det er ute med honom.

11 Biyai ang imong mga bata nga ilo. Atimanon ko sila, ug makasalig ang imong mga balo kanako.”

Bry deg ikkje um dine faderlause! eg vil halda liv i deim, og enkjorne dine kann lita på meg.

12 Kay miingon si Yahweh niini, “Tan-awa, kadtong dili takos niini kinahanglan nga mag-inom ug pipila ka kopa. Naghunahuna ka ba sa imong kaugalingon nga magalakaw nga dili silotan?

For so segjer Herren: Sjå, dei som med rette ikkje skulde ha drukke or staupet, dei lyt drikka, og so skulde du sleppa urefst! Du skal ikkje sleppa urefst, men drikka skal du.

13 Kay nanumpa ako sa akong kaugalingon—mao kini ang gipahayag ni Yahweh—nga mahimong kahadlokan ang Bozra, biaybiayon, malaglag, ug gamiton alang sa pagtunglo. Ang tanang mga siyudad niini malaglag hangtod sa kahangtoran.

For eg hev svore ved meg sjølv, segjer Herren, at Bosra skal verta til ei fælska, til ei hæding, til ei audn og til ei våbøn, og alle byarne som høyrer til, skal æveleg liggja i røysar.

14 Nakadungog ako ug balita gikan kang Yahweh, ug adunay gipadala nga mensahero ngadto sa mga nasod, 'Paghiusa kamo ug sulonga siya. Pangandam alang sa gubat.'

Ei tidend hev eg høyrt frå Herren, og ein bodberar er send millom folkeslagi: «Sanka dykk og far imot honom, bu dykk til bardage!»

15 “Tan-awa, gipagamay ko ikaw tandi sa ubang mga nasod, gitamay sa mga tawo.

For sjå, eg gjer deg liten millom folki, svivyrd millom menner.

16 Alang sa imong pagkamahinadlokon, ang pagkagarboso sa imong kasingkasing mao ang nakalimbong kanimo, mga lumolupyo ngadto sa mga pangpang, kamo nga nagpuyo sa tumoy sa kabungtoran aron nga makasalag kamo sa taas sama sa agila. Dad-on ko kamo paubos gikan didto—mao kini ang gipahayag ni Yawheh.

Rædsla kome yver deg! Ditt hjartans ovmod hev dåra deg, du som bur i bergklypor, som klengjer deg fast til fjelltinden. Um du bygde reiret ditt so høgt som ørnen, so skulde eg støypa deg ned derifrå, segjer Herren.

17 Kalisangan ang Edom sa tanan nga moagi niini. Magkurog ug makapanghupaw ang matag usa tungod sa tanang mga katalagman.

Og Edom skal verta til ei skræma; alle som fer der framum, skal ræddast og spotta yver alle plågorne hans.

18 Sama sa pagkalaglag sa Sodoma ug sa Gomora ug sa ilang mga silingan,” miingon si Yahweh, “walay tawo nga mopuyo didto; walay tawo nga magpabilin didto.

Liksom då Sodoma og Gomorra med grannebyar vart lagde i øyde, segjer Herren, so skal ingen mann bu der, og ikkje noko mannsbarn halda til der.

19 Tan-awa, motungas siya sama sa liyon nga gikan sa kalasangan sa Jordan ngadto sa lunhaw nga sibsibanan. Kay padaganon ko dayon ang Edom gikan niini, ug magbutang ako ug tawo nga mapilian nga magdumala niini. Kay kinsa man ang sama kanako, ug kinsa man ang mopatawag kanako? Kinsa man nga magbalantay sa karnero ang makasukol kanako?”

Sjå, det kjem ein upp stigande, som løva ut or tjukkskogen attmed Jordan, og inn på den sigrøne eng; for i ein augneblink vil eg jaga det burt derifrå, og den som er utvald, vil eg setja yver det. For kven er min like, og kven vil stemna meg? Og kven er den hyrdingen som stend seg for meg?

20 Busa pamati sa mga laraw ni Yahweh nga himoon batok sa Edom, mga laraw nga iyang nahimo batok sa mga lumolupyo sa Teman. Pagaguyoron gayod sila palayo, bisan ang labing gamay nga pundok sa mga karnero. Mahimong guba nga mga dapit ang ilang mga sibsibanan.

Difor, høyr den rådgjerdi Herren hev teke um Edom, og dei tankarne han hev tenkt um Teman-buarne: Sanneleg, dei skal dragsa deim burt, dei små lambi, sanneleg, hagelendet deira skal taka fæla av deim.

21 Matay-og ang yuta sa linagubo sa ilang pagkapukan. Madunggan ang kakusog sa pagsinggit hangtod sa Dagat nga Kabugangan.

Av dynen av deira fall bivrar jordi, naudropet - omen av det høyrer ein radt til Raudehavet.

22 Tan-awa, adunay mosulong nga sama sa agila, ug mohugpa ug mobukhad sa iyang mga pako ngadto sa Bozra. Unya nianang adlawa, mahisama sa kasingkasing sa usa ka babayeng nagbati ang mga kasingkasing sa mga kasundalohan sa Edom.”

Sjå, ein lik ein ørn stig upp og flyg fram og breider ut vengjerne sine yver Bosra. Og hjarta til Edom-kjemporne vert den dagen som hjarta til kvinna i barnsnaud.

23 Mahitungod sa Damascus, “Mahimong maulawan ang Hamat ug ang Arpad, kay nadungog nila ang balita sa katalagman. Mangatunaw sila! Masamok sila sama sa dagat, nga dili gayod makapahulay.

Um Damaskus. Hamat og Arpad er skjemde, for dei hev spurt ei låk tidend, dei er reint vitskræmde; i havet er uro, det kann ikkje vera stilt.

24 Mahimong huyang pag-ayo ang Damascus, miikyas kini; gisakmit kini sa kalisang. Ang kalisod ug ang kasakit midakop niini, sama sa kasakit sa babayeng manganak.

Damaskus er hugfalle, det snur seg og flyr, otte hev gripe det; angest og rider hev gripe det liksom kvinna med fødeflagor.

25 Naunsa man nga ang siyudad sa pagdayeg wala biyai, ang lungsod sa akong kalipay?

Kvi fekk han ikkje vera, byen den namnfræge, fagnad-byen min?

26 Busa mangahagba ang matag batan-ong lalaki ngadto sa mga plasa niini, ug nianang adlawa mangahanaw ang tanang manggugubat nga kalalakin-an—mao kini ang gipahayag ni Yahweh nga labawng makagagahom.”

Difor skal hans sveinar falla på gatorne hans og alle hermennerne verta tynte den dagen, segjer Herren, allhers drott.

27 “Kay sunogon ko ang paril sa Damascus, ug lamuyon niini ang mga kota sa Ben Hadad.”

Og eg vil kveikja eld i Damaskus-murarne, og han skal øyda Benhadad-slotti.

28 Mahitungod sa Kedar ug sa gingharian sa Hazor, miingon si Yahweh niini ngadto kang Nebucadnezar (karon sulongon ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia kining mga dapita): “Barog ug sulonga ang Kedar ug laglaga kadtong mga tawo nga anaa sa sidlakan.

Um Kedar og Hasor-riki, som Nebukadressar, Babel-kongen, vann. So segjer Herren: Statt upp, far mot Kedar og tyn Austheims-sønerne!

29 Pagakuhaon ang ilang mga tolda ug ang ilang mga panon sa karnero, uban sa mga tabil sa ilang tolda ug ang tanan nilang mga gamit; pagakuhaon ang ilang mga kamelyo gikan kanila, ug maninggit ang kalalakin-an ngadto kanila, “Anaa sa matag kilid ang kalisang!”

Tjeldi deira og sauerne deira skal dei taka, tjelddukarne deira og all bunaden deira og kamelarne deira skal dei føra burt med seg, og dei skal ropa til dei: «Rædsla rundt ikring!»

30 Kalagiw! Paglatagaw sa halayo! Pagpabilin sa mga bangag sa yuta, mga lumolupyo sa Hazor—mao kini ang gipahayag ni Yahweh— kay naglaraw ug daotan si Nebucadnezar nga hari sa Babilonia batok kaninyo. Kalagiw! Biya!

«Fly, røm undan mest de vinn, gøym dykk djupt nede, de Hasor-buar, segjer Herren; for Nebukadressar, Babel-kongen, hev teke ei rådgjerd mot dykk og tenkt ut løynråd imot dykk.

31 Barog! Sulonga ang malinawon nga nasod, nga nagpuyo nga luwas,” miingon si Yahweh. Wala silay mga ganghaan o mga rehas didto kanila, ug nagpuyo ang mga tawo niini pinaagi sa ilang kaugalingon lamang.

Statt upp, far upp imot eit fredleg folk som bur trygt, segjer Herren; portar og bommar vantar dei, for seg sjølve bur dei.

32 Kay mahimong inilog ang ilang mga kamelyo, ug mahimong inilog sa gubat ang kadagaya sa ilang mga kabtangan. Unya patibulaagon ko sa matag dapit kadtong nagagupit sa ilang mga buhok, ug pahamtangan ko sila ug katalagman gikan sa matag kilid—mao kini ang gipahayag ni Yahweh.

Og kamelarne deira skal verta til ran, og dei store bølingarne deira til herfang; og eg vil spreida deim for alle vindar, mennerne med rundklypt hår; og frå alle leider let eg ulukka koma yver deim, segjer Herren.

33 Mahimong puloy-anan sa mga ihalas nga mga iro ang Hazor, usa ka biniyaan nga yuta hangtod sa kahangtoran. Wala gayoy mopuyo didto; walay tawo nga magpabilin didto.”

Og Hasor skal verta til sjakal-bøle, ei audn um alder og æva; ingen mann skal bu der, og inkje mannsbarn skal halda til der.»

34 Mao kini ang pulong ni Yahweh nga miabot kang propeta Jeremias mahitungod sa Elam. Nahitabo kini sa sinugdanan sa paghari ni Zedekia nga hari sa Juda, ug miingon siya,

Herrens ord som kom til profeten Jeremia um Elam i den fyrste tidi Sidkia, Juda-kongen, styrde; han sagde:

35 “Mao kini ang giingon ni Yahweh nga labawng makagagahom: Tan-awa, laglagon ko ang mga tigpana sa Elam, nga maoy labing kusgan nilang bahin.

So segjer Herren, allhers drott: Sjå, eg bryt sund for Elam hans boge, den likaste magti deira.

36 Kay dad-on ko ang upat ka mga hangin nga gikan sa upat ka mga bahin sa kalangitan, ug patibulaagon ko ang katawhan sa Elam niadto nga mga hangin. Walay nasod nga dili pagaadtoan niadtong nagkatibulaag nga gikan sa Elam.

Og eg sender mot Elam fire vindar frå dei fire himmelætterne og spreider deim for alle desse vindarne. Og det skal ikkje finnast det folket som ikkje burtdrivne frå Elam skal koma til.

37 Unya dugmokon ko ang Elam sa atubangan sa ilang mga kaaway ug niadtong nangita sa ilang mga kinabuhi. Kay magdala ako ug katalagman batok kanila, ang kabangis sa akong kasuko—mao kini ang gipahayag ni Yahweh— ug ipadala ko ang espada didto kanila hangtod nga malaglag ko sila.

Og eg vil gjera Elam forfærd for uvenerne sine og for deim som ligg deim etter livet, og eg vil lata ulukka koma yver deim, min brennande harm, segjer Herren, og eg vil senda sverd etter deim, til eg fær gjort ende på deim.

38 Unya ibutang ko ang akong trono didto sa Elam ug laglagon ang hari niini ug ang mga pangulo nga gikan didto—mao kini ang gipahayag ni Yahweh—

Og eg vil setja kongsstolen min i Elam, og eg vil tyna der både konge og hovdingar, segjer Herren.

39 ug mahitabo kini sa umaabot nga mga adlaw nga ipahibalik ko ang kadagaya sa Elam—mao kini ang gipahayag ni Yahweh.”

Men når tider er lidne, vil eg gjera ende på Elams utlægd, segjer Herren.