< Jeremias 30 >

1 Miabot kang Jeremias ang pulong ni Yahweh nga nag-ingon,
CONCERNING THE SONS OF AMMON thus saith the Lord, Are there no sons in Israel? or have they no one to succeed [them]? wherefore has Melchol inherited Galaad, and why shall their people dwell in their cities?
2 “Mao kini ang giingon ni Yahweh ang Dios sa Israel, 'Isulat sa linukot nga sulatanan ang tanang pulong nga akong gisulti kanimo diha sa sulatanan.
Therefore, behold, the days come, saith the Lord, when I will cause to be heard in Rabbath a tumult of wars; and they shall become a waste and ruined place, and her altars shall be burned with fire; then shall Israel succeed to his dominion.
3 Kay tan-awa, moabot ang adlaw—mao kini ang gipahayag ni Yahweh—sa dihang ibalik ko ang kadagaya sa akong katawhan sa Israel ug sa Juda. Ako si Yahweh, nag-ingon niini. Kay pabalikon ko sila ngadto sa yuta nga akong gihatag sa ilang katigulangan, ug magpuyo sila niini.'''
Howl, O Esebon, for Gai has perished; cry, ye daughters of Rabbath, gird yourselves with sack-clothes, and lament; for Melchol shall go into banishment, his priests and his princes together.
4 Mao kini ang mga pulong nga giingon ni Yahweh mahitungod sa Israel ug sa Juda,
Why do ye exult in the plains of the Enakim, thou haughty daughter, that trustest in [thy] treasures, that sayest, Who shall come in to me?
5 “Kay miingon si Yahweh niini, 'Nakadungog kita sa pagtiyabaw sa kahadlok ug walay kalinaw.
Behold, I [will] bring terror upon thee, saith the Lord, from all the country round about thee; and ye shall be scattered every one right before him, and there is none to gather you.
6 Pangita ug tan-awa kung makabaton ug anak ang usa ka lalaki. Nganong nakita ko man ang matag batan-on nga naninghawak sama sa usa ka babaye nga nagbati? Nganong nangluspad man ang tanan nilang panagway?
7 Pagkaalaot! Kay kana nga adlaw makuyaw ug walay sama niini. Panahon kini sa kagul-anan alang kang Jacob, apan pagaluwason gihapon siya gikan niini.
8 Kay mahitabo kini nianang adlawa—mao kini ang gipahayag ni Yahweh nga labawng makagagahom—nga pangbalion ko ang mga yugo nga anaa sa inyong liog, ug pagatanggalon ko ang inyong mga kadena, aron dili na kamo maulipon pa sa mga langyaw.
9 Hinuon magsimba sila kang Yahweh nga ilang Dios ug mag-alagad kang David nga ilang hari, nga himoon ko nga hari alang kanila.
10 Busa ikaw, Jacob nga akong alagad, ayaw kahadlok—mao kini ang gipahayag ni Yahweh—ug ayaw kabalaka Israel. Kay timan-i, papaulion ko ikaw sa dili madugay gikan sa halayong dapit, ug ang imong mga kaliwat nga gikan sa yuta sa pagkaulipon. Mobalik si Jacob ug magmalinawon; layo siya sa piligro, ug wala na gayoy gikahadlokan.
11 Kay mag-uban ako kaninyo—mao kini ang gipahayag ni Yahweh—aron sa pagluwas kaninyo. Unya taposon ko sa hingpit ang tanang mga nasod kung diin kamo akong gipatibulaag. Apan dili ko gayod kamo puohon, bisan nga gipanton ko kamo pinasubay sa hustisya ug dili gayod kamo tugotan nga dili masilotan.'
12 Kay miingon si Yahweh niini, 'Dili na maulian ang inyong samad; hilabihan na kaayo ang inyong samad.
13 Walay usa nga magpakiluoy sa inyong kahimtang; wala nay makatambal alang sa inyong samad aron kamo maulian.
14 Gikalimtan na kamo sa tanan nga nahigugma kaninyo. Dili na sila mangita kaninyo, tungod kay gisamaran ko kamo sama sa kaaway nga nagsamad kaninyo ug sa pagpanton sa usa ka mangtas nga agalon tungod sa daghan ninyong kasaypanan ug sa inyong mga sala nga dili maihap.
15 Nganong magpakitabang man kamo alang sa inyong mga samad? Dili na maulian ang inyong kasakit. Tungod sa daghan ninyong kasaypanan, ang inyong sala nga dili maihap, gihimo ko kining tanan alang kaninyo.
16 Busa ang tanan nga naglamoy kaninyo pagalamoyon, ug ang tanan nga inyong mga kaaway mamahimong ulipon. Kay ang mga nangawat kaninyo makawatan, ug himoon ko ang tanang nangilog kaninyo nga mailogan.
17 Kay magdala ako ug kaayohan kaninyo; ayohon ko ang inyong mga samad—mao kini ang gipahayag ni Yahweh— buhaton ko kini tungod kay gitawag nila kamo: mga sinalikway. Walay nagtagad niini nga Zion.'''
18 Miingon si Yahweh niini, “Tan-awa, akong ibalik ang kadagaya sa mga tolda ni Jacob ug kaluy-an ang iyang mga panimalay. Unya matukod ang siyudad gikan sa labihang pagkagun-ob, ug ang kota molungtad pag-usab kung asa kini gamiton.
19 Unya ang awit sa pagdayeg ug tingog sa pagmaya madungog gikan kanila, kay padaghanon ko sila ug dili ko sila puohon; pasidunggan ko sila aron dili sila madaogdaog.
20 Unya ang ilang katawhan mahimong sama kaniadto, ug ang ilang katawhan matukod sa akong atubangan sa dihang silotan ko ang tanan nga nagsakit kanila.
21 Ang ilang pangulo maggikan kanila. Moipon siya sa inyong taliwala sa dihang moduol ako kaniya ug sa dihang moduol siya kanako. Kay kung dili ko kini buhaton, kinsa man ang mangahas sa pagduol kanako? —mao kini ang gipahayag ni Yahweh.
22 Unya mahimo kamong akong katawhan ug ako mahimong inyong Dios.
23 Tan-awa, migawas na ang kasuko ni Yahweh ug ang iyang kapungot. Mapadayonon kini nga unos. Motuyoktuyok sa mga ulo sa daotang mga tawo.
CONCERNING DAMASCUS. Emath is brought to shame, and Arphath: for they have heard an evil report: they are amazed, they are angry, they shall be utterly unable to rest.
24 Ang kapungot ni Yahweh dili mahupay hangtod dili kini matuman ang katuyoan sa iyang kasingkasing. Sa ulahing mga adlaw, masabtan ra ninyo kini.”
Damascus is utterly weakened, she is put to flight; trembling has seized upon her.
How has she not left my city, they have loved the village?
Therefore shall the young men fall in thy streets, and all thy warriors shall fall, saith the Lord.
And I will kindle a fire in the wall of Damascus, and it shall devour the streets of the son of Ader.
CONCERNING KEDAR THE QUEEN OF THE PALACE, WHOM NABUCHODONOSOR KING OF BABYLON SMOTE, thus saith the Lord; Arise ye, and go up to Kedar, and fill the sons of Kedem.
They shall take their tents and their sheep, they shall take for themselves their garments, and all their baggage and their camels; and summon ye destruction against them from every side.
Flee ye, dig very deep for a dwelling-place, ye that dwell in the palace; for the king of Babylon has framed a counsel, and devised a device against you.
Rise up, and go up against a nation settled [and] dwelling at ease, who have no doors, nor bolts, nor bars, [who] dwell alone.
And their camels shall be a spoil, and the multitude of their cattle shall be destroyed: and I will scatter them as chaff with every wind, having their hair cut about their foreheads, I will bring on their overthrow from all sides, saith the Lord.
And the palace shall be a resting-place for ostriches, and desolate for ever: no man shall abide there, and no son of man shall dwell there.

< Jeremias 30 >