Jeremias 12
1 Matarong ka, Yahweh, sa dihang magdala ako ug panagbingkil diha kanimo. Angay ko gayod ikaw nga sultihan sa hinungdan sa akong pagmulo: Nganong molampos man ang pamaagi sa mga daotan? Malamposon ang tanang walay pagtuo nga mga tawo.
Sa tuwing nakikipagtalo ako sa iyo, Yahweh, ikaw ay matuwid. Tunay nga na dapat kong sabihin sa iyo ang aking dahilan upang magreklamo. Bakit nagtatagumpay ang pamamaraan ng mga masasama? Nagtatagumpay ang lahat ng mga taong walang pananampalataya.
2 Gitanom mo sila ug nakagamot. Nagpadayon sila sa pagpamunga. Duol ka sa ilang mga baba, apan halayo sa ilang mga kasingkasing.
Itinanim mo sila at nagkaroon ng mga ugat. Nagpatuloy sila upang makapamunga. Malapit ka sa kanilang mga labi, ngunit malayo sa kanilang mga puso.
3 Apan ikaw, Yahweh, nakaila kanako. Nakita mo ako ug gisulayan nimo ang akong kasingkasing diha kanimo. Kuhaa sila sama sa karnero paingon ngadto sa ihawanan, ug ilain sila alang sa adlaw sa pag-ihaw!
Ngunit ikaw mismo Yahweh, kilala mo ako. Nakikita mo ako at sinusuri ang aking puso. Dalhin mo sila sa katayan tulad ng isang tupa. Ibukod mo sila para sa araw ng pagkatay.
4 Hangtod kanus-a nga magpadayon sa pagka-uga ang yuta, ug malawos ang mga tanom sa matag uma tungod sa pagkadaotan sa mga lumolupyo niini? Gipanguha ang mga mananap ug ang langgam. Sa pagkatinuod, ang katawhan nagsulti, “Wala masayod ang Dios kung unsa ang mahitabo kanato.”
Gaano katagal magpapatuloy ang lupain sa pagluluksa at nalalanta na ang mga halaman sa bawat bukirin dahil sa kasamaan ng mga naninirahan dito? Nawala lahat ang mga maiilap na hayop at mga ibon. Sa katunayan, sinasabi ng mga tao, “Hindi alam ng Diyos kung ano ang mangyayari sa atin.”
5 Miingon si Yahweh, “sa pagkatinuod, kung ikaw, Jeremias, modagan uban sa mga magbaktas nga mga sundalo ug pakapoyon ka nila, unsaon man nimo pagpakiglumba batok sa mga kabayo? Kung mahulog ka didto sa luwas nga kabukiran, unsa man ang mahitabo kanimo didto sa kabagnotan kilid sa Jordan?
Sinabi ni Yahweh, “Sapagkat kung ikaw, Jeremias ay nakipagtakbuhan sa mga nakapaang kawal at pinagod ka nila, paano ka makikipag-unahan sa mga kabayo? Kung nadapa ka sa kapatagan sa ligtas na kabukiran, paano mo gagawin sa mga kasukalan sa daan ng Jordan?
6 Kay bisan ang imong mga igsoong lalaki ug ang pamilya sa imong amahan nagluib kanimo ug makusganon nga naghingilin kanimo. Ayaw pagsalig kanila, bisan pa ug mosulti sila kanimo ug nindot nga mga butang.
Sapagkat nagtaksil din sa iyo at labis kang tinuligsa ng iyong mga kapatid na lalaki at pamilya ng iyong ama. Huwag kang magtiwala sa kanila, kahit magsabi pa sila ng mga mabubuting bagay sa iyo.
7 Gibiyaan ko ang akong balay; gitalikdan ko ang akong panulondon. Gihatag ko ang akong kaugalingong hinigugma nga katawhan ngadto sa mga kamot sa ilang mga kaaway.
Pinabayaan ko ang aking tahanan at tinalikuran ang aking mana. Ibinigay ko ang aking mga minamahal na tao sa mga kamay ng kaniyang mga kaaway.
8 Nahisama ang akong panulondon sa liyon nga anaa sa kabagnotan; giandam niya ang iyang kaugalingon batok kanako uban sa iyang kaugalingong tingog, busa nasilag ako kaniya.
Naging katulad na ng isang leon sa isang kasukalan ang aking mana, ibinukod niya ang kaniyang sarili laban sa akin sa pamamagitan ng sarili niyang tinig, kaya kinamumuhian ko siya.
9 Wala ba mahimo nga puntikpuntik nga langgam ang akong gipanag-iya, nga ang ubang mga langgam nga mangdadagit miadto ug milibot batok kaniya? Lakaw ug tigoma ang tanang ihalas nga mga mananap ug dad-a sila aron kan-on siya.
Ang aking mga mahahalagang pag-aari ay isang mabangis na aso at pinalilibutan ng mga ibong mandaragit ang itaas ng kaniyang ulo. Pumunta kayo at tipunin ang lahat ng mga nabubuhay na nilalang sa mga bukirin at dalhin ang mga ito upang kainin sila.
10 Giguba sa daghang mga magbalantay sa karnero ang akong parasan. Gitunobtunoban nila ang tibuok bahin sa akong yuta; gihimo nila nga kamingawan ug biniyaan ang akong maanindot nga dapit.
Sinira ng maraming pastol ang aking ubasan. Tinapakan nila ang buong bahagi ng aking lupain, ginawa nilang isang ilang at malagim ang aking kaakit-akit na bahagi.
11 Gihimo nila siya nga biniyaan. Nagbangotan ako alang kaniya; biniyaan siya. Ang tanang yuta nahimong biniyaan, kay wala nay bisan usa nga naghunahuna niini diha sa iyang kasingkasing.
Ginawa nila siyang isang lagim. Nagluluksa ako para sa kaniya dahil pinabayaan siya. Pinabayaan ang buong lupain dahil wala ni isa ang tumanggap nito sa kanilang puso.
12 Miabot ang mga tigguba batok sa tanang haw-ang nga mga dapit diha sa kamingawan, kay nagatukob ang espada ni Yahweh gikan sa kataposan sa yuta ngadto sa lain. Wala nay luwas nga dapit diha sa yuta alang sa bisan unsang buhing binuhat.
Dumating ang mga maninira laban sa lahat ng mga tigang na lugar sa ilang, sapagkat ang espada ni Yahweh ang umuubos sa dulo ng lupain hanggang sa iba pa. Walang kaligtasan sa lupain para sa anumang nabubuhay na nilalang.
13 Nagpugas sila ug trigo apan miani sila ug mga sampinit. Naluya sila gikan sa pagtrabaho apan walay naani. Busa angay kamong maulaw sa inyong naani tungod sa kasuko ni Yahweh.”
Naghasik sila ng trigo ngunit umani ng tinik ng mga palumpong. Nagpakapagod sila sa pagtatrabaho ngunit walang napakinabangan. “Kaya, mahiya kayo sa inyong gawa dahil sa poot ni Yahweh.”
14 Gisulti kini ni Yahweh batok sa tanan nako nga mga silingan, ang mga daotan nga midagmal sa gipanag-iya sa akong katawhang Israel nga ilang napanunod gikan kanako, “Tan-awa, ako ang moibot kanila gikan sa ilang kaugalingong yuta, ug birahon ko pataas ang panimalay ni Juda gikan sa ilang taliwala.
Ito ang sinasabi ni Yahweh laban sa lahat ng aking mga kapwa, ang mga taong masasama na sumira sa aking mga pag-aari na ipinamana ko sa aking mga taong Israelita, “Tingnan ninyo, ako ang siyang bubunot sa kanila mula sa kanilang sariling lupain at bubunutin ko ang sambahayan ng Juda mula sa kanila.
15 Unya human sa akong pag-ibot niadtong maong mga nasod, mahitabo nga maluoy ako kanila ug dad-on ko sila pagbalik; Ibalik ko sila—ang matag usa ka tawo ngadto sa iyang napanunod ug sa iyang yuta.
At pagkatapos kong bunutin ang mga bansang iyon, mangyayari na magkakaroon ako ng habag sa kanila at pababalikin ko sila. Ibabalik ko sila, ang bawat tao sa kaniyang mana at ang kaniyang lupain.
16 Moabot ang higayon nga kung kadtong mga nasod maampingon nga makakat-on sa mga pamaagi sa akong katawhan, sa pagpanumpa pinaagi sa akong ngalan ''Ingon nga buhi si Yahweh' ingon nga gitudloan nila ang akong katawhan nga manumpa pinaagi kang Baal, unya mapahimutang sila diha taliwala sa akong katawhan.
Mangyayari na kapag maingat na natutunan ng mga bansang iyon ang mga pamamaraan ng aking mga tao na sumumpa sa aking pangalan 'Dahil buhay si Yahweh!' tulad ng itinuro nila sa aking mga tao na sumumpa kay Baal, kung gayon maitatayo sila sa kalagitnaan ng aking mga tao.
17 Apan si bisan kinsa nga dili maminaw, wagtangon ko kanang maong nasod. Mawagtang gayod kini ug malaglag—mao kini ang gisulti ni Yahweh.”
Ngunit kung sinuman ang hindi makikinig, bubunutin ko ang bansang iyon. At tiyak itong mabubunot at mawawasak. Ito ang pahayag ni Yahweh.”
