Jeremias 12
1 Matarong ka, Yahweh, sa dihang magdala ako ug panagbingkil diha kanimo. Angay ko gayod ikaw nga sultihan sa hinungdan sa akong pagmulo: Nganong molampos man ang pamaagi sa mga daotan? Malamposon ang tanang walay pagtuo nga mga tawo.
Tu, ak Kungs, palieci taisns, kad es ar Tevi gribētu tiesāties; tomēr par tiesu ar Tevi gribu runāt. Kāpēc bezdievīgiem ceļš labi izdodas, un visiem, kas dara viltu, labi klājās?
2 Gitanom mo sila ug nakagamot. Nagpadayon sila sa pagpamunga. Duol ka sa ilang mga baba, apan halayo sa ilang mga kasingkasing.
Tu tos esi dēstījis, un tie ir iesakņojušies un aug un nes augļus; Tu gan esi tuvu viņu mutei, bet tālu no viņu sirdīm.
3 Apan ikaw, Yahweh, nakaila kanako. Nakita mo ako ug gisulayan nimo ang akong kasingkasing diha kanimo. Kuhaa sila sama sa karnero paingon ngadto sa ihawanan, ug ilain sila alang sa adlaw sa pag-ihaw!
Bet mani, ak Kungs, Tu pazīsti, mani Tu redzi un pārbaudi manu sirdi, kāda tā ir tavā priekšā. Aizrauj viņus kā avis uz kaušanu un nolieci tos uz nokaušanas dienu!
4 Hangtod kanus-a nga magpadayon sa pagka-uga ang yuta, ug malawos ang mga tanom sa matag uma tungod sa pagkadaotan sa mga lumolupyo niini? Gipanguha ang mga mananap ug ang langgam. Sa pagkatinuod, ang katawhan nagsulti, “Wala masayod ang Dios kung unsa ang mahitabo kanato.”
Cik ilgi tad zeme lai bēdājās un zāle visur laukā lai savīst? Iedzīvotāju blēdības dēļ lopi un putni iet bojā. Jo tie saka: viņš neredz, kā mums pēcgalā klāsies!
5 Miingon si Yahweh, “sa pagkatinuod, kung ikaw, Jeremias, modagan uban sa mga magbaktas nga mga sundalo ug pakapoyon ka nila, unsaon man nimo pagpakiglumba batok sa mga kabayo? Kung mahulog ka didto sa luwas nga kabukiran, unsa man ang mahitabo kanimo didto sa kabagnotan kilid sa Jordan?
Kad tu skrēji ar kājniekiem un tie tevi nokausēja, kā tad tu varētu skrieties ar zirgiem? Un ja tu jūties drošs miera zemē, ko tad tu darīsi Jardānes varenos biezumos?
6 Kay bisan ang imong mga igsoong lalaki ug ang pamilya sa imong amahan nagluib kanimo ug makusganon nga naghingilin kanimo. Ayaw pagsalig kanila, bisan pa ug mosulti sila kanimo ug nindot nga mga butang.
Jo, pat tavi brāļi un tavs tēva nams ir neuzticīgi pret tevi un sauc pilnā balsī tev pakaļ. Neuzticies tiem, kad tie laipnīgi ar tevi runā.
7 Gibiyaan ko ang akong balay; gitalikdan ko ang akong panulondon. Gihatag ko ang akong kaugalingong hinigugma nga katawhan ngadto sa mga kamot sa ilang mga kaaway.
Es Savu namu esmu atstājis un atmetis Savu mantas tiesu un to, ko Mana dvēsele mīļo, nodevis viņa ienaidniekiem rokā.
8 Nahisama ang akong panulondon sa liyon nga anaa sa kabagnotan; giandam niya ang iyang kaugalingon batok kanako uban sa iyang kaugalingong tingog, busa nasilag ako kaniya.
Mana mantība Man ir palikusi kā lauva mežā; tā savu balsi pret Mani pacēlusi, tādēļ Es to esmu ienīdējis.
9 Wala ba mahimo nga puntikpuntik nga langgam ang akong gipanag-iya, nga ang ubang mga langgam nga mangdadagit miadto ug milibot batok kaniya? Lakaw ug tigoma ang tanang ihalas nga mga mananap ug dad-a sila aron kan-on siya.
Mana mantība Man ir kā raibs putns, kam putni uzkrīt no visām pusēm. Nāciet, sapulcinājaties, visi zvēri laukā, nāciet un ēdiet.
10 Giguba sa daghang mga magbalantay sa karnero ang akong parasan. Gitunobtunoban nila ang tibuok bahin sa akong yuta; gihimo nila nga kamingawan ug biniyaan ang akong maanindot nga dapit.
Daudz gani maitājuši Manu vīna dārzu, tie ir saminuši Manu tīrumu, Manu jauko tīrumu tie darījuši par tukšu postažu.
11 Gihimo nila siya nga biniyaan. Nagbangotan ako alang kaniya; biniyaan siya. Ang tanang yuta nahimong biniyaan, kay wala nay bisan usa nga naghunahuna niini diha sa iyang kasingkasing.
Tas ir postā, izpostīts tas bēdājās Manā priekšā; visa zeme ir postīta, jo neviena nav, kam sirds to ņem vērā.
12 Miabot ang mga tigguba batok sa tanang haw-ang nga mga dapit diha sa kamingawan, kay nagatukob ang espada ni Yahweh gikan sa kataposan sa yuta ngadto sa lain. Wala nay luwas nga dapit diha sa yuta alang sa bisan unsang buhing binuhat.
Pa visiem tuksneša kalniem postītāji nākuši, jo Tā Kunga zobens rij no viena zemes gala līdz otram, un miera nav nevienai miesai.
13 Nagpugas sila ug trigo apan miani sila ug mga sampinit. Naluya sila gikan sa pagtrabaho apan walay naani. Busa angay kamong maulaw sa inyong naani tungod sa kasuko ni Yahweh.”
Tie sēj kviešus, bet ērkšķus tie pļauj, tie gan grūti strādā, bet nepelna nekā. Tā tad topat kaunā ar saviem augļiem caur Tā Kunga karsto bardzību.
14 Gisulti kini ni Yahweh batok sa tanan nako nga mga silingan, ang mga daotan nga midagmal sa gipanag-iya sa akong katawhang Israel nga ilang napanunod gikan kanako, “Tan-awa, ako ang moibot kanila gikan sa ilang kaugalingong yuta, ug birahon ko pataas ang panimalay ni Juda gikan sa ilang taliwala.
Tā saka Tas Kungs par visiem maniem nikniem kaimiņiem, kas aizskar to mantību, ko Es esmu devis mantot Saviem Israēla ļaudīm: Es tos izraušu no viņu zemes un Jūda namu Es izraušu no viņu vidus.
15 Unya human sa akong pag-ibot niadtong maong mga nasod, mahitabo nga maluoy ako kanila ug dad-on ko sila pagbalik; Ibalik ko sila—ang matag usa ka tawo ngadto sa iyang napanunod ug sa iyang yuta.
Un notiks, kad Es tos būšu izrāvis, tad Es atkal par tiem apžēlošos, Es tos vedīšu atpakaļ, ikkatru savā daļā un ikkatru savā zemē.
16 Moabot ang higayon nga kung kadtong mga nasod maampingon nga makakat-on sa mga pamaagi sa akong katawhan, sa pagpanumpa pinaagi sa akong ngalan ''Ingon nga buhi si Yahweh' ingon nga gitudloan nila ang akong katawhan nga manumpa pinaagi kang Baal, unya mapahimutang sila diha taliwala sa akong katawhan.
Un ja tie Manu ļaužu ceļu tikuši(rūpīgi) mācīsies un zvērēs pie Mana Vārda: „Tik tiešām kā Tas Kungs dzīvo!“Tā kā tie Manus ļaudis ir mācījuši pie Baāla zvērēt, - tad tie taps uzņemti Manu ļaužu vidū.
17 Apan si bisan kinsa nga dili maminaw, wagtangon ko kanang maong nasod. Mawagtang gayod kini ug malaglag—mao kini ang gisulti ni Yahweh.”
Bet ja tie neklausīs, tad Es šo tautu izraušu un to pavisam izdeldēšu, saka Tas Kungs.
