< Jeremias 12 >
1 Matarong ka, Yahweh, sa dihang magdala ako ug panagbingkil diha kanimo. Angay ko gayod ikaw nga sultihan sa hinungdan sa akong pagmulo: Nganong molampos man ang pamaagi sa mga daotan? Malamposon ang tanang walay pagtuo nga mga tawo.
Yahweh, whenever I tell you that I am unhappy [about what is happening to me], you [always] act justly/fairly. So now allow me to ask about one more thing [that I do not understand]: Why are wicked people [often] very prosperous? Why do things go very well for dishonest/wicked people?
2 Gitanom mo sila ug nakagamot. Nagpadayon sila sa pagpamunga. Duol ka sa ilang mga baba, apan halayo sa ilang mga kasingkasing.
You allow them to prosper like [MET] trees that grow tall and bear [a lot of] fruit. They [always] say [MTY] good things about you, but their hearts are [really] far from you.
3 Apan ikaw, Yahweh, nakaila kanako. Nakita mo ako ug gisulayan nimo ang akong kasingkasing diha kanimo. Kuhaa sila sama sa karnero paingon ngadto sa ihawanan, ug ilain sila alang sa adlaw sa pag-ihaw!
But Yahweh, as for me, you know what is in my inner being. You see what I [do] and you are able to know what I am thinking. So drag away those [wicked] people, like [people drag away] sheep that they are going to butcher. Set them aside like sheep that are about to be slaughtered!
4 Hangtod kanus-a nga magpadayon sa pagka-uga ang yuta, ug malawos ang mga tanom sa matag uma tungod sa pagkadaotan sa mga lumolupyo niini? Gipanguha ang mga mananap ug ang langgam. Sa pagkatinuod, ang katawhan nagsulti, “Wala masayod ang Dios kung unsa ang mahitabo kanato.”
This land is [RHQ] becoming very dry and even the grass is withering. The wild animals and the birds have [all] died because the people are [very] wicked. [All that has happened] because the people have said, “Yahweh does not know what we are doing (OR, what will happen to us)!”
5 Miingon si Yahweh, “sa pagkatinuod, kung ikaw, Jeremias, modagan uban sa mga magbaktas nga mga sundalo ug pakapoyon ka nila, unsaon man nimo pagpakiglumba batok sa mga kabayo? Kung mahulog ka didto sa luwas nga kabukiran, unsa man ang mahitabo kanimo didto sa kabagnotan kilid sa Jordan?
[Then to show me that I needed to be prepared to endure even greater difficulties, Yahweh said to me], [“It is as though] you have become exhausted from racing against men; so how will you be able to race against horses? If you [stumble and] fall when you are running on open/bare/smooth ground, what will happen to you when you are running through the thornbushes near the Jordan [River]?
6 Kay bisan ang imong mga igsoong lalaki ug ang pamilya sa imong amahan nagluib kanimo ug makusganon nga naghingilin kanimo. Ayaw pagsalig kanila, bisan pa ug mosulti sila kanimo ug nindot nga mga butang.
[Already] your brothers and [other members of] your own family oppose you. They (plot against/plan to do evil things to) you and they say bad things about you. So even if they say nice things about you, do not trust them!
7 Gibiyaan ko ang akong balay; gitalikdan ko ang akong panulondon. Gihatag ko ang akong kaugalingong hinigugma nga katawhan ngadto sa mga kamot sa ilang mga kaaway.
I have abandoned my [Israeli] people, the people whom I chose to belong to me. I have allowed their enemies to conquer the Israeli people, whom I love.
8 Nahisama ang akong panulondon sa liyon nga anaa sa kabagnotan; giandam niya ang iyang kaugalingon batok kanako uban sa iyang kaugalingong tingog, busa nasilag ako kaniya.
My people have become to me like [SIM] a lion in the forest. [It is as though] they roar at me like a lion, so now I hate them.
9 Wala ba mahimo nga puntikpuntik nga langgam ang akong gipanag-iya, nga ang ubang mga langgam nga mangdadagit miadto ug milibot batok kaniya? Lakaw ug tigoma ang tanang ihalas nga mga mananap ug dad-a sila aron kan-on siya.
My chosen people have [RHQ] become like speckled hawks that are surrounded by vultures [waiting to eat their flesh after they are dead]. Tell all the wild animals to come and eat [the flesh of their corpses].
10 Giguba sa daghang mga magbalantay sa karnero ang akong parasan. Gitunobtunoban nila ang tibuok bahin sa akong yuta; gihimo nila nga kamingawan ug biniyaan ang akong maanindot nga dapit.
Many rulers [from other countries have come with their armies and] devastated/destroyed my people [whom I care for like a farmer takes care of his] vineyard. They have caused my beautiful land to become a barren desert where no one lives.
11 Gihimo nila siya nga biniyaan. Nagbangotan ako alang kaniya; biniyaan siya. Ang tanang yuta nahimong biniyaan, kay wala nay bisan usa nga naghunahuna niini diha sa iyang kasingkasing.
They have caused it to become completely empty; [it is as though] I hear the land crying sadly/mournfully. The whole land is desolate, and no one (worries about/pays any attention to) it.
12 Miabot ang mga tigguba batok sa tanang haw-ang nga mga dapit diha sa kamingawan, kay nagatukob ang espada ni Yahweh gikan sa kataposan sa yuta ngadto sa lain. Wala nay luwas nga dapit diha sa yuta alang sa bisan unsang buhing binuhat.
The soldiers [of our enemies] have marched across all the barren hilltops. But [I], Yahweh, am using those armies [MTY] to punish your land from one end to the other, and no one will escape.
13 Nagpugas sila ug trigo apan miani sila ug mga sampinit. Naluya sila gikan sa pagtrabaho apan walay naani. Busa angay kamong maulaw sa inyong naani tungod sa kasuko ni Yahweh.”
[It is as though] my people planted wheat, but now they are harvesting thorns. They have become very tired [because of much hard work], but they have gained nothing [from all that work]. They will be very disappointed because their harvests [will be very small], [and that will happen] because [I], Yahweh, am extremely angry [with them].”
14 Gisulti kini ni Yahweh batok sa tanan nako nga mga silingan, ang mga daotan nga midagmal sa gipanag-iya sa akong katawhang Israel nga ilang napanunod gikan kanako, “Tan-awa, ako ang moibot kanila gikan sa ilang kaugalingong yuta, ug birahon ko pataas ang panimalay ni Juda gikan sa ilang taliwala.
This is [also] what Yahweh said to me: “[I will punish] the evil nearby nations that have been trying to take away the land that I gave to my Israeli people, and I will force them to leave their own land. But I will throw the people of Judah out of their land, also.
15 Unya human sa akong pag-ibot niadtong maong mga nasod, mahitabo nga maluoy ako kanila ug dad-on ko sila pagbalik; Ibalik ko sila—ang matag usa ka tawo ngadto sa iyang napanunod ug sa iyang yuta.
But later I will act mercifully toward those nations again, and I will bring them back to their own lands again. Each [clan] will come back to its own land.
16 Moabot ang higayon nga kung kadtong mga nasod maampingon nga makakat-on sa mga pamaagi sa akong katawhan, sa pagpanumpa pinaagi sa akong ngalan ''Ingon nga buhi si Yahweh' ingon nga gitudloan nila ang akong katawhan nga manumpa pinaagi kang Baal, unya mapahimutang sila diha taliwala sa akong katawhan.
And if the people [of the other nations whose armies have invaded Israel] learn the [religious] customs of my people, and if they learn that I [am listening] when they solemnly promise that they will do something good, like they taught my people to believe that [their god] Baal [was listening] when they made solemn promises, I will cause them to become prosperous, and they also will be my people.
17 Apan si bisan kinsa nga dili maminaw, wagtangon ko kanang maong nasod. Mawagtang gayod kini ug malaglag—mao kini ang gisulti ni Yahweh.”
But I will expel any nation whose people refuse to obey me, and I will destroy that nation and its people. [That will surely happen because I], Yahweh, have said it.”