Jeremias 10
1 “Paminawa ang pulong ni Yahweh nga gipahibalo kaninyo, balay sa Israel.
Hear ye the word, O house of Israel, That Jehovah hath spoken for you.
2 Miingon si Yahweh niini, 'Ayaw pagtuon sa mga pamaagi sa mga nasod, ug ayaw kadismaya pinaagi sa mga timailhan nga anaa sa kalangitan, kay nakuyawan ang kanasoran pinaagi niini.
Thus said Jehovah: Unto the way of the nations accustom not yourselves, And by the signs of the heavens be not affrighted, For the nations are affrighted by them.
3 Kay walay pulos ang relihiyoso nga tulomanon niining mga tawhana. Namutol sila ug kahoy diha sa lasang, ug ang magkukulit nagkulit sa kahoy.
For the statutes of the peoples are vanity, For a tree from a forest hath one cut, Work of the hands of an artificer, with an axe,
4 Unya dayandayanan nila kini ug plata ug bulawan. Gipalig-on nila kini pinaagi sa martilyo ug mga lansang aron dili kini matumba.
With silver and with gold they beautify it, With nails and with hammers they fix it, And it doth not stumble.
5 Ang gibuhat sa ilang mga kamot sama sa mga tawo-tawo nga anaa sa uma sa pipino, tungod kay dili usab sila makasulti, ug pagaalsahon sila kay dili man sila makalakaw. Ayaw kahadlok kanila, kay dili man sila modala ug daotan, ni makahimo sa bisan unsang maayo.”'
As a palm they [are] stiff, and they speak not, They are surely borne, for they step not, Be not afraid of them, for they do no evil, Yea, also to do good is not in them.
6 Walay usa nga sama kanimo, Yahweh. Bantogan ka, ug bantogan sa gahom ang imong ngalan.
Because there is none like Thee, O Jehovah, Great [art] Thou, and great Thy name in might.
7 Kinsa may dili mahadlok kanimo, hari sa kanasoran? Kay mao kini ang angay kanimo, kay walay sama kanimo taliwala sa mga maalamong tawo sa kanasoran o sa tanan nilang mga harianong gingharian.
Who doth not fear Thee, king of the nations? For to Thee it is becoming, For among all the wise of the nations, And in all their kingdom there is none like Thee.
8 Managsama silang tanan, tampalasan sila ug buangbuang, mga tinun-an sa mga diosdios nga walay pulos apan kahoy lamang.
And in one they are brutish and foolish, An instruction of vanities [is] the tree itself.
9 Nagdala sila ug dinukdok nga plata nga gikan sa Tarshis, ug bulawan nga gikan sa Ufaz nga hinimo sa mga hanas nga magkukulit, ang mga kamot sa mga tigpanindot. Asul ug tapul nga tila ang ilang mga bisti. Gibuhat kining tanan nga mga butang sa hanas nilang mga tawo.
Spread-out silver from Tarshish is brought, And gold from Uphaz, Work of an artisan, and of the hands of a refiner, Blue and purple [is] their clothing, Work of the skilful — all of them.
10 Apan si Yahweh ang tinuod nga Dios. Siya ang buhi nga Dios ug walay kataposang hari. Matay-og ang kalibotan sa iyang kasuko, ug dili makasugakod ang kanasoran sa iyang kasuko.
And Jehovah [is] a God of truth, He [is] a living God, and a king age-during, From His wrath shake doth the earth, And nations endure not His indignation.
11 Sultihan mo sila sama niini, “Ang mga dios nga wala nagbuhat sa kalangitan ug kalibotan mahanaw gikan sa yuta ug sa ilalom niining kalangitan.”
Thus do ye say to them, The gods Who the heavens and earth have not made, They do perish from the earth, And from under these heavens.
12 Apan siya ang nagbuhat sa kalibotan pinaagi sa iyang gahom, ug gitukod niya ang kalibotan pinaagi sa iyang kaalam, ug pinaagi sa iyang kahibalo gibuklad niya ang kalangitan.
The maker of the earth by His power, The establisher of the world by His wisdom, Who, by His understanding, stretched forth the heavens,
13 Makapadahunog ang iyang tingog sa katubigan diha sa kalangitan, ug gipaalisngaw niya ang mga gabon gikan sa yuta. Nagpakilat siya alang sa ulan ug nagpadala ug hangin gikan sa iyang balay nga tipiganan.
At the voice He giveth forth, A multitude of waters [is] in the heavens, And He causeth vapours to come up from the end of the earth, Lightnings for rain He hath made, And bringeth out wind from His treasures.
14 Nahimong walay alamag ug walay kahibalo ang matag tawo. Pakaulawan ang matag trabahante sa puthaw pinaagi sa iyang mga diosdios. Kay malimbongon ang iyang binuhat nga mga larawan; wala kini kinabuhi.
Brutish is every man by knowledge, Put to shame is every refiner by a graven image, For false [is] his molten image. And there is no breath in them.
15 Wala silay pulos, ang buhat sa mga mabiaybiayon; malaglag sila panahon nga silotan na sila.
Vanity [are] they, work of erring ones, In the time of their inspection they perish.
16 Apan ang Dios, ang bahin ni Jacob, dili sama niini, kay siya ang tighulma sa tanang mga butang. Ang Israel ang tribo sa iyang panulondon; si Yahweh nga pangulo sa kasundalohang anghel ang iyang ngalan.
Not like these [is] the Portion of Jacob, For framer of all things [is] He, And Israel [is] the rod of His inheritance, Jehovah of Hosts [is] His name.
17 Tigoma ang inyong binugkos ug biya sa yuta, kamong katawhan nga nagpuyo ilalom sa pagsulong.
Gather from the land thy merchandise, O dweller in the bulwark,
18 Kay miingon si Yahweh niini, “Tan-awa, isalikway ko ang mga lumolupyo sa yuta niini nga panahon. Sakiton ko sila, ug bation nila kini.”
For thus said Jehovah: Lo, I am slinging out the inhabitants of the land at this time, And have been an adversary to them, So that they are found out.
19 Alaot ako! Tungod sa nangabali kong kabukogan, nagnana ang akong samad. Busa miingon ako, “Sa pagkatinuod kasakit kini, apan kinahanglan antoson ko kini.”
Woe to me for my breaking, Grievious hath been my smiting, And I said, Only, this [is] my sickness, and I bear it.
20 Nabungkag ang akong tolda, ug naputol ang tanan nga mga pisi niini. Gikuha nila ang akong mga anak gikan kanako, busa wala na gayod sila. Wala nay bisan kinsa nga motukod sa akong tolda o sa pagtaod sa mga tabil sa akong tolda.
My tent hath been spoiled, And all my cords have been broken, My sons have gone out from me, and they are not, There is none stretching out any more my tent, And raising up my curtains.
21 Kay hungog ang mga magbalantay sa karnero ug wala sila nangita kang Yahweh; busa wala sila miuswag, ug nagkatibulaag ang tanan nilang kahayopan.
For the shepherds have become brutish, And Jehovah they have not sought, Therefore they have not acted wisely, And all their flock is scattered.
22 Miabot ang balita, “Tan-awa! Moabot na kini, moabot ang hilabihang linog nga gikan sa yuta sa amihanan aron sa pagguba sa mga siyudad sa Juda ug mahimong mga tagoanan alang sa ihalas nga mga iro.”
A voice of a report, lo, it hath come, Even a great shaking from the north country, To make the cities of Judah a desolation, A habitation of dragons.
23 Nasayod ako, Yahweh, nga ang dalan sa tawo wala naggikan sa iyang kaugalingon. Walay tawo nga molakaw nga makagiya sa iyang kaugalingong mga lakang.
I have known, O Jehovah, that not of man [is] his way, Not of man the going and establishing of his step.
24 Badlonga ako, Yahweh, uban sa katarong, dili sa imong kasuko o laglagon mo ako.
Chastise me, O Jehovah, only in judgment, Not in Thine anger, lest Thou make me small.
25 Ibubo ang imong hilabihan nga kasuko ngadto sa mga nasod nga wala makaila kanimo ug ngadto sa mga pamilya nga wala nagsangpit sa imong ngalan. Kay gitukob nila ug gilamoy si Jacob aron sa paglaglag kaniya sa hingpit ug gigun-ob ang iyang puloy-anan.
Pour out Thy fury on the nations that have not known Thee, And on the families that have not called in Thy name, For they have eaten up Jacob, Yea, they have eaten him up, yea, they consume him, And his habitation they have made desolate!
