< Santiago 4 >

1 Asa ba naggikan ang panaglalis ug panagbingkil taliwala kaninyo? Dili ba sa pagpatigbabaw sa inyong daotang mga tinguha nga gipakig-awayan sa inyong mga sakop?
Hvorfra kommer all ufreden, og hvorfra kommer all striden iblandt eder? Er det ikke av eders lyster, som fører krig i eders lemmer?
2 Nagtinguha kamo sa kung unsa ang wala kaninyo. Mopatay kamo ug mogukod kamo human sa kung unsa ang inyong wala maangkon. Nag-away kamo ug naglalis, apan wala gihapon ninyo kini nakuha tungod kay wala kamo nangayo sa Dios.
I attrår, og har ikke; I slår ihjel og bærer avind, og kan ikke få; I ligger i strid og ufred. I har ikke, fordi I ikke beder;
3 Nangayo kamo apan wala makadawat tungod kay nangayo kamo alang sa dili maayo nga mga butang, aron nga mag-usik-usik kamo niini sa daotan ninyong mga tinguha.
I beder og får ikke, fordi I beder ille, for å øde det i eders lyster.
4 Kamong mga mananapaw! Wala ba kamo masayod nga ang pagpakighigala sa kalibotan pagsupak batok sa Dios? Busa, si bisan kinsa nga buot makighigala sa kalibotan naghimo sa iyang kaugalingon nga kaaway sa Dios.
I utro! vet I ikke at vennskap med verden er fiendskap mot Gud? Den altså som vil være verdens venn, han blir Guds fiende.
5 O naghunahuna ba kamo nga ang kasulatan walay kahulogan sa dihang kini nag-ingon nga ang Espiritu nga iyang gibutang dinhi kanato sa kinasuloran nangabugho alang kanato?
Eller mener I at Skriften taler fåfengt? Med nidkjærhet attrår han den ånd han lot bo i oss, men dess større er den nåde han gir.
6 Apan ang Dios mihatag sa hilabihan nga grasya, mao nga ang kasulatan nag-ingon, “Ang Dios magasalikway sa mapahitas-on, apan maghatag ug grasya sa mapainubsanon.”
Derfor heter det: Gud står de stolte imot, men de ydmyke gir han nåde.
7 Busa, pagpailalom sa Dios. Isalikway ang yawa ug siya mokalagiw gikan kaninyo.
Vær derfor Gud undergitt! Men stå djevelen imot, og han skal fly fra eder;
8 Paduol sa Dios, ug siya mopaduol diha kaninyo. Hinloi ang inyong mga kamot, kamong mga makasasala, ug putlia ang inyong mga kasingkasing, kamong maduhaduhaon.
hold eder nær til Gud, og han skal holde sig nær til eder! Tvett hendene, I syndere, og rens hjertene, I tvesinnede!
9 Pagsubo, pagbangutan, ug paghilak! Pulihi ang inyong katawa ngadto sa kasubo ug ang inyong kalipay sa kangiob.
Kjenn eders nød og sørg og gråt! Eders latter vende sig til sorg, og gleden til bedrøvelse!
10 Ipaubos ang inyong kaugalingon diha sa Ginoo, ug siya magpataas kaninyo.
Ydmyk eder for Herren, og han skal ophøie eder!
11 Ayaw pagsulti batok sa usag usa, mga igsoon. Ang tawo nga magsulti batok sa usa ka igsoon o maghukom sa iyang igsoon nagsulti batok sa balaod ug naghukom sa balaod sa Dios. Kung kamo maghukom sa balaod, wala kamo nagtuman sa balaod, apan mga maghuhukom niini.
Baktal ikke hverandre, brødre! Den som baktaler en bror eller dømmer sin bror, han baktaler loven og dømmer loven; men dømmer du loven, da er du ikke lovens gjører, men dens dommer.
12 Usa lamang ang naghatag sa balaod ug maghuhukom, ang Dios, ang usa nga makahimo sa pagluwas ug paglaglag. Kinsa kamo nga maghukom sa inyong silingan?
Én er lovgiveren og dommeren, han som er mektig til å frelse og til å ødelegge; men du, hvem er du som dømmer din neste?
13 Paminaw, kamo nga nag-ingon, “Karong adlawa o ugma mangadto kamo niining lungsod, ug magpabilin kamo ug usa ka tuig didto, ug magpatigayon, ug maghimog ginansiya.”
Og nu, I som sier: Idag eller imorgen vil vi dra til den by og bli der et år og kjøpslå og ha vinning,
14 Kinsa ang nasayod kung unsa ang mahitabo ugma, ug unsa raman ang inyong kinabuhi? Kay sama kamo sa gabon nga mopakita sa makadiyot ug unya mahanaw.
I som ikke vet hvad som skal hende imorgen! For hvad er eders liv? I er jo en røk som viser sig en liten stund og så blir borte!
15 Hinuon kinahanglan kamo mosulti, “Kung kini maoy kabubut-on sa Ginoo, kami magkinabuhi o kami magbuhat niini o niana.”
Istedenfor at I skulde si: Om Herren vil, så blir vi i live, og vi skal gjøre dette eller hint.
16 Apan karon naghinambog kamo mahitungod sa inyong mga plano. Ang tanang paghinambog daotan.
Men nu roser I eder i eders overmot. All sådan ros er ond.
17 Busa, alang kaniya nga nasayod pagbuhat sa maayo apan wala kini buhata, alang kaniya kini sala.
Den som altså vet å gjøre godt og ikke gjør det, han har synd av det.

< Santiago 4 >