Isaias 62

1 Dili gayod ako magpakahilom alang sa kaayohan sa Zion ug sa Jerusalem, hangtod nga ang iyang pagkamatarong modan-ag, ug ang iyang kaluwasan nga daw sulo nga nagsiga.

For Zion’s sake, will I not hold my peace, And for Jerusalem’s sake, will I not rest, —Until her righteousness, go forth as brightness, And her salvation, as a torch that is lighted.

2 Makita sa kanasoran ang imong pagkamatarong, ug makita sa mga hari ang imong himaya. Pagatawagon ka sa bag-ong ngalan nga gipili ni Yahweh.

So shall nations see thy righteousness, And all kings, thy glory; And thou shalt be called by a new name, which, the mouth of Yahweh, will name.

3 Mahimo usab kamong maanyag nga korona diha sa kamot ni Yahweh, ug usa ka purongpurong sa pagkahari diha sa kamot sa inyong Dios.

Then shalt thou become—A crown of adorning, in the hand of Yahweh, and A royal diadem in the hand of thy God.

4 Dili na kamo pagatawagon ug, “Sinalikway”; o tawagon sa inyong yuta ug, “Biniyaan.” Sa tinuod, pagatawagon kamo nga “Ang akong kalipay anaa kanila,” ug ang inyong yuta motawag kaninyo nga “Minyo,” kay ang kalipay ni Yahweh anaa kaninyo, ug ang inyong yuta pagaminyoan.

Thou shalt he termed no longer—Forsaken Nor shall thy land be termed any longer A desolation, But, thou, shalt be called Hephzibah ["My delight is in her"], And, thy land, Beulah ["married"], —For Yahweh hath found delight in thee, And thy land, shall be married.

5 Sa pagkatinuod, ingon nga ang batan-ong lalaki mangasawa sa batan-ong babaye, busa pangasaw-on kamo sa inyong mga anak nga lalaki, ug maingon sa usa ka pamanhonon nga magakalipay sa iyang pangasaw-onon, ang inyong Dios magmaya uban kaninyo.

For a young man marrieth, a virgin, Thy sons marry thee! And the bridegroom rejoiceth over the bride—Thy God, rejoiceth over thee.

6 Nagbutang ako ug tigbantay sa inyong mga kota, O Jerusalem; dili sila magpakahilom sa adlaw ug sa gabii. Kinahanglan dili ka mohunong sa pagpahinumdom kang Yahweh.

Upon thy walls O Jerusalem, have I appointed watchmen, All the day and all the night through, let them not hold their peace, —O ye that put Yahweh in mind, Do not take rest to yourselves,

7 Ayaw gayod siya papahulaya hangtod nga matukod niya pagbalik ang Jerusalem ug mahimo kining usa ka pagdayeg sa yuta.

Neither give rest, unto him, Until he establish and until he set forth Jerusalem as a praise in the earth!

8 Nanumpa si Yahweh pinaagi sa iyang tuong kamot ug pinaagi sa kusog sa iyang bukton, “Sa pagkatinuod dili ko na gayod ihatag ang inyong pagkaon ngadto sa inyong mga kaaway. Dili na imnon sa mga langyaw ang inyong bag-ong bino, kay gihagoan man ninyo kini.

Sworn hath Yahweh—By his own right hand, and By his own strong arm, —Surely I will give thy corn no more, as food to thine enemies, Nor shall the sons of the foreigner drink thy new wine, for which thou hast toiled;

9 Kay kadtong nag-ani sa mga trigo maoy mokaon niini ug modayeg kang Yahweh, ug kadtong nagpupo sa mga ubas maoy moinom sa bino sa hawanan sa akong balaan nga templo.”

But they who have garnered it, shall eat it, and praise Yahweh, —And they who have gathered in its clusters, shall drink it in my holy courts.

10 Adto, pag-adto sa ganghaan! Andama ang agianan alang sa katawhan! Himoa kini, paghimo ug lapad nga dalan! Hawani sa mga bato! Pagpataas ug bandila alang sa kanasoran!

Pass ye through pass ye through the gates, Prepare ye the way of the people, —Cast ye up, cast ye up the highway, Clear it of stones, Lift ye high a standard unto the peoples.

11 Tan-awa, nagpahibalo si Yahweh ngadto sa kinatumyan sa kalibotan, “Sultihi ang anak nga babaye sa Zion: Tan-awa, ang inyong manluluwas moabot na! Tan-awa, dala niya ang iyang ganti, ug nag-una kaniya ang iyang bayad.”

Lo! Yahweh, hath sent a message unto the end of the earth: Say ye to the daughter of Zion, Lo! thy Salvation, is coming, —Lo! his reward, is with him, And, his recompense, before him:

12 Tawgon ka nila, “Ang balaang katawhan; ang tinubos ni Yahweh,” ug “Pinangita; usa ka siyudad nga dili biniyaan.”

So shall men call them—The holy people The redeemed of Yahweh, —And, thou, shalt be called—Sought out, A city not forsaken,