Isaias 59

1 Tan-awa, dili mubo ang kamot ni Yahweh nga dili makaluwas; o bungol nga dili makadungog.

Neen, Jahweh’s hand is niet te kort om te redden, Zijn oor is niet doof om te horen;

2 Kondili ang inyong daotang mga binuhatan, maoy nakapahimulag kaninyo gikan sa inyong Dios, ug ang inyong mga sala maoy nakapatago sa iyang panagway gikan kaninyo ug sa pagpaminaw kaninyo.

Maar uw misdaden graven een klove tussen u en uw God, Uw zonden bedekken zijn aanschijn voor u, zodat Hij niet hoort.

3 Kay nalamaan sa dugo ang inyong mga kamot ug mga tudlo tungod sa sala. Pulos bakak ang gipanulti sa inyong mga ngabil ug ang inyong dila nagsultig daotan.

Want uw handen zijn bezoedeld met bloed, Uw vingers met misdaad; Uw lippen spreken leugentaal, Uw tong lispelt boosheid.

4 Walay nagtawag sa pagkamatarong, ug walay nagpamatuod sa giakosa kaniya diha sa kamatuoran. Misalig sila sa walay unod nga mga pulong, ug nagsulti ug mga bakak; nanamkon sila sa kasamok ug nanganak ug sala.

Niemand klaagt aan volgens recht, En niemand pleit eerlijk; Men steunt op verzinsels, spreekt valsheid, Gaat zwanger van gekonkel, baart onheil.

5 Nagpusa sila sa mga itlog sa malalang bitin ug naghabi gamit ang lawalawa sa damang. Si bisan kinsa nga mokaon sa mga itlog niini mangamatay, ug kung mapusa na ang itlog, mogula niini ang usa ka malalang bitin.

Addereneieren broeden zij uit, En spinnewebben weven ze aaneen: Wie van hun eieren eet, gaat dood; Breekt men ze open, een slang schiet er uit.

6 Dili magamit alang sa mga bisti ang ilang mga lawalawa o matabonan nila ang ilang kaugalingon sa ilang mga binuhatan. Ang ilang mga binuhatan mga buhat sa pagpakasala, ug anaa sa ilang mga kamot ang mga buhat sa kasamok.

Van hun webben kan men geen kleren maken, En zich met hun maaksels niet dekken; Hun daden zijn enkel onheilsdaden, En hun handen plegen geweld.

7 Ang ilang mga tiil managan padulong sa kadaotan, ug nagdali sila sa pag-ula sa dugo sa dili sad-an. Ang ilang hunahuna napuno sa sala; kadaot ug kalaglagan ang ilang mga agianan.

Hun voeten reppen zich naar het kwaad, En rennen, om onschuldig bloed te vergieten; Hun gedachten zijn onheilsgedachten, Verwoesting en vernieling bedekken hun paden.

8 Wala sila makabalo sa dalan sa kalinaw, ug walay hustisya sa ilang mga agianan. Nagbuhat sila ug baliko nga mga agianan; kay si bisan kinsa nga moagi niining dalana wala makaila sa kalinaw.

De weg van de vrede kennen ze niet, En in hun sporen vindt men geen recht; Hun paden maken ze krom, Wie ze betreedt, vindt geen vrede.

9 Busa halayo kanato ang hustisya, ni wala midangat kanato ang pagkamatarong. Naghulat kita sa kahayag, apan kangitngit ang nakita; nangita kita sa kahayag, apan naglakaw kita sa kangitngit.

Daarom blijft het recht ook verre van ons, En kan ons het heil niet bereiken; Wij wachten op licht, en zie, het blijft donker, Op zonnegloren, en wij wandelen in duisternis rond.

10 Nagapangapkap kita diha sa bongbong nga daw buta, sama niadtong dili makakita. Mangapandol kita bisag udtong tutok; taliwala sa mga kusgan sama kita sa mga patayng mga tawo.

Als blinden tasten we langs de wand, Weifelend als die geen ogen hebben; Wij struikelen op klaarlichte dag, alsof het schemering was, Zijn in de bloei van het leven als doden.

11 Mongulob kita daw uso ug moagulo sama sa salampati; naghulat kita alang sa hustisya, apan wala kini; sa kaluwasan, apan layo kini kanato.

Wij grommen allen als beren, En klagen als kirrende duiven; Wij wachten op recht, maar het wil niet komen, Op redding, maar zij blijft verre van ons.

12 Kay ang atong mga kalapasan midaghan na diha sa imong atubangan, ug ang among mga sala nagpamatuod batok kanamo; kay ang among mga kalapasan ania uban kanamo, ug nasayod kami sa among mga sala.

Ja, onze misdaden zijn voor uw aanschijn zo talrijk, En onze zonden leggen tegen ons getuigenis af; Onze schuld staat ons altijd voor ogen, We zijn ons onze misdrijven bewust.

13 Misupak kami, milimod kang Yahweh ug mitalikod gikan sa pagsunod sa among Dios. Pagdaogdaog ug pagsupil ang among gisulti, nanamkon ug pagbagolbol gikan sa kasingkasing ug bakak nga mga pulong

Het is altijd: Jahweh verzaken, verloochenen, Ontrouw worden aan onzen God, Verzet en overtreding preken, Zwanger van leugentaal gaan, en die uit het binnenste stoten.

14 Gibakwi ang hustisya, ug nagtindog sa halayo ang pagkamatarong; kay ang kamatuoran napukan didto sa hawanan ug dili na makaabot.

Het recht wordt achteruitgedrongen, Gerechtigheid blijft op een afstand staan; De waarheid struikelt op straat, De eerlijkheid komt nergens binnen;

15 Ang pagkamasaligan nahanaw na, ug kadtong motalikod sa daotan nakapahimo kaniya nga usa ka tukbonon. Nakita kini ni Yahweh ug wala nakapahimuot kaniya tungod sa wala nay hustisya.

De goede trouw is verbannen, En wie het kwade mijdt, stelt zich aan plundering bloot! Jahweh heeft het gezien, en is verontwaardigd, Omdat er geen recht meer bestaat.

16 Nakita niya nga wala nay tawo, ug natingala siya nga walay bisan usa nga nagpakabana. Busa giluwas niya ang iyang kaugalingon pinaagi sa iyang mga bukton, ug ang iyang pagkamatarong maoy nakapalig-on kaniya.

Maar toen Hij zag, dat er niemand was, Vol verbazing, dat niemand kwam helpen: Toen heeft zijn eigen arm Hem geholpen, Zijn gerechtigheid Hem gesteund.

17 Gisul-ob niya ang pagkamatarong ingon nga salipod sa dughan ug gikalo ang kaluwasan. Gibistihan niya ang iyang kaugalingon sa sapot sa pagpanimalos ug gisuot ang kadasig ingon nga kupo.

Hij gordde de gerechtigheid om als een pantser, Zette de helm van het heil op zijn hoofd, Trok de wraak als een wapenrok aan, Sloeg de ijverzucht om als een mantel.

18 Gipanimaslan niya sila sa ilang mga nahimo, kasuko nga paghukom ngadto sa iyang mga kaaway ug pagpanimalos batok sa iyang mga kaaway, pagsilot alang sa mga isla ingon nga ilang mga ganti.

Naar de werken zal Hij vergelden: Gramschap voor zijn tegenstanders, Wraak over zijn vijanden, En de kustlanden geeft Hij hun loon.

19 Busa kahadlokan nila ang ngalan ni Yahweh didto sa kasadpan, ug ang iyang himaya gikan sa pagsubang sa adlaw; tungod kay moabot siya ingon nga nagbaha nga suba, nga gihuyop sa gininhawa ni Yahweh.

Dan zal men de Naam van Jahweh vrezen in het westen, En zijn glorie aan de opgang der zon: Want Hij komt als een bruisende stroom, Voortgezweept door de adem van Jahweh.

20 “Moabot ang manluluwas didto sa Zion ug niadtong naglikay sa ilang masinupakon nga mga binuhatan diha kang Jacob—mao kini ang pahayag ni Yahweh.

Maar voor Sion komt een Verlosser, Voor wie zich in Jakob van hun zonde bekeren, spreekt Jahweh,

21 Alang kanako, mao kini ang akong kasabotan alang kanila—miingon si Yahweh—ang akong espiritu nga anaa kaninyo, ug ang akong mga pulong nga anaa sa inyong mga baba, dili gayod mawala diha sa inyong baba, o sa baba sa inyong mga anak, o sa baba sa inyong mga apo—miingon si Yahweh—sukad niining taknaa ug hangtod sa kahangtoran.”

En dit zal mijn Verbond met hen zijn, zegt Jahweh: Mijn geest, die op u rust, De woorden, die Ik in uw mond heb gelegd, Zullen uit uw mond niet wijken, noch uit die van uw kroost, Noch uit de mond van het zaad van uw kroost, Zegt Jahweh: van nu af tot in eeuwigheid!