Isaias 54

1 “Pag-awit, ikaw babaye nga dili makaanak, ikaw nga wala pa gayod makaanak; pag-awit nga malipayon, ug pagtiyabaw, ikaw nga wala gayod makasinati nga magbati. Kay mas daghan pa ang mga anak sa biniyaan nga asawa kay sa mga anak sa babayeng minyo,” miingon si Yahweh.

Shout in triumph, O barren one, Who hadst not borne, —Break forth into shouts of triumph—and trill thy voice, Who hadst not travailed in birth, For, more, are the children of the Desolate Than the children of Her who had the husband, Saith Yahweh.

2 “Padakoa ang imong tolda ug padakoa sa pagbukhad ang mga tabil sa imong tolda, ayaw pagdaginot; pataasa ang imong mga pisi ug palig-ona ang imong mga ugsok.

Enlarge the space of thy tent And the curtains of thy habitations, let them spread forth do not spare, —Lengthen thy cords, And thy tent-pins, make thou fast;

3 Kay magkatag ka sa nagkalainlaing dapit, ug buntogon sa imong mga kaliwat ang mga kanasoran ug mopuyo pag-usab sa biniyaan nga mga siyudad.

For, on the right hand and on the left, shalt thou break forth, —And thy seed, shall of the nations, take possession, And forsaken cities, shall they cause to be inhabited.

4 Ayaw kahadlok kay dili ka man maulawan, ni maluya kay dili ka na man pagatamayon; imong mahikalimtan ang kaulawan sa imong pagkabatan-on ug sa imong pagkabiniyaan.

Do not fear for thou shalt not turn pale, Neither feel disgraced for thou shalt not be put to the blush, —For, the shame of thy youth, shalt thou forget, And the reproach of thy widowhood, shalt thou remember no more;

5 Kay ang imong Magbubuhat mao ang imong bana; si Yahweh nga labing gamhanan mao ang iyang ngalan. Ang Balaan sa Israel mao ang imong Manluluwas; gitawag siya nga Dios sa tibuok kalibotan.

For, thy husband, is, thy Maker, Yahweh of hosts, is his Name, —And, thy redeemer, the Holy One of Israel, The God of all the earth, shall he be called.

6 Kay gitawag ka pagbalik ni Yahweh ingon nga asawa nga biniyaan ug nagsubo diha sa espiritu, sama sa babaye nga nagminyo nga batan-on pa ug gisalikway,” miingon ang imong Dios.

For, like a wife forsaken and grieved in spirit, hath Yahweh called thee, —Even the wife of youthful days, in that thou wast rejected saith thy God.

7 “Kay sa hamubo lamang nga higayon gisalikway ko ikaw, apan pinaagi sa dakong kaluoy tigomon ko ikaw.

For a small moment, I forsook thee, —But, with abounding compassions, do I embrace thee:

8 Sa nagbaha nga kapungot gitago ko sa makadiyot ang akong panagway gikan kanimo; apan uban sa walay kataposan nga matinud-anon nga kasabotan kaluy-an ko ikaw— miingon si Yahweh, nga maoy nagluwas kanimo.

In an overflow of vexation, I hid my face for a moment, from thee, But, with lovingkindness age-abiding, have I had compassion on thee, —saith thy Redeemer Yahweh.

9 Kay alang kanako sama kini sa lunop sa panahon ni Noa: ingon nga nanumpa ako nga ang lunop sa panahon ni Noa dili na gayod mahitabo sa kalibotan, busa manumpa ako nga dili na ako masuko kanimo o mobadlong kanimo.

For, the waters of Noah, is this unto me, —As to which I sware that the waters of Noah should not again pass over the earth, So have I sworn Not to be vexed with thee Nor to rebuke thee.

10 Bisan pa ug matumpag ang mga kabukiran ug matay-og ang kabungtoran, apan ang akong gugma nga walay paglubad dili gayod mobiya kanimo, ni mahanaw ang akong kasabotan sa kalinaw— miingon si Yahweh, nga naluoy kanimo.

For, the mountains, may move away, And the hills, may be shaken, —But, my lovingkindness, from thee, shall not move away, And, my covenant of peace, shall not be shaken, saith he who hath compassion upon thee—Yahweh.

11 Mga sinakit, gikusokuso sa unos ug walay kalipay, tan-awa, ipahiluna ko ang imong sukaranan gamit ang mga batong torquoise, ug ibutang ko ang mga batong safiro sa imong patukoranan.

O thou humbled one storm-tossed, uncomforted, —Lo! I, am about to set in antimony, thy stones, And will found thee in sapphires;

12 Dayandayanan ko sa mga batong rubi ang imong tore ug ang imong mga ganghaan sa naggilakgilak nga mga bato, ug ang imong kuta sa matahom nga mga bato.

And make rubies, thy battlements, And thy gates, sparkling stones, —And, all thy boundaries, stones of delight;

13 Unya tudloan ni Yahweh ang imong mga kaanakan; ug magmalinawon ang imong mga anak.

And, all thy children, shall be the instructed of Yahweh, —And, great, shall be the prosperity of thy children.

14 Pagatukoron ko ikaw sa pagkamatarong. Dili mo na masinatian ang paglutos, kay dili ka naman mahadlok, ug walay kalisang nga modangat duol kanimo.

In righteousness, shalt thou be established, —Be thou far from oppression—But indeed thou shalt not fear, And from crushing calamity—But indeed it shall not come nigh unto thee.

15 Tan-awa, kung adunay nagpasiugda sa kasamok, dili kini gikan kanako; si bisan kinsa nga magpasiugda sa kasamok nganha kanimo mabuntog gayod.

Lo! they would, quarrel, with thee—not at all from me, —Whoso hath quarrelled with thee, over thee, shall fall.

16 Tan-awa, gibuhat ko ang hanas nga mga trabahante, nga maoy naghuyop sa nagbagang oling ug mohulma sa mga hinagiban ingon nga iyang buluhaton, ug gibuhat ko ang tigguba aron mangguba.

Lo! I, have created the smith, who bloweth up a fire of coals, And who bringeth forth an instrument for his work, —And, I, have created the waster to destroy:

17 Walay hinulma nga hinagiban ang magmalamposon batok kanimo; ug hukman mo ang tanan nga nagpasangil kanimo. Mao kini ang panulondon sa mga alagad ni Yahweh, ug ang akong pagtubos kanila—mao kini ang gipahayag ni Yahweh.”

No instrument formed against thee, shall prosper, And every tongue that riseth against thee in judgment, shalt thou prove to be lawless, —This is the inheritance of the servants of Yahweh. And, their righteousness, is from me, Declareth Yahweh.

A Dove is Sent Forth from the Ark