Isaias 52
1 Pagmata, pagmata, pagmalig-on, Zion; sul-oba ang imong maanyag nga mga bisti, Jerusalem, ang balaang siyudad; kay dili na mosulod pag-usab diha kanimo ang mga dili tinuli o mga hugaw.
Gumising ka, gumising ka, magsuot ka ng iyong kalakasan, Oh Sion; magsuot ka ng iyong mga magandang damit, Oh Jerusalem, na bayang banal: sapagka't mula ngayo'y hindi na papasok pa sa iyo ang hindi tuli at ang marumi.
2 Itaktak ang abog gikan sa imong kaugalingon; tindog ug lingkod, Jerusalem; tangtanga ang kadena sa imong liog, binihag, anak nga babaye sa Zion.
Magpagpag ka ng alabok; ikaw ay bumangon, umupo ka sa iyong luklukan, Oh Jerusalem: magkalag ka ng mga tali ng iyong leeg, Oh bihag na anak na babae ng Sion.
3 Kay mao kini ang gisulti ni Yahweh, “Gibaligya ka nga walay bayad, ug tuboson ka nga walay bayad.”
Sapagka't ganito ang sabi ng Panginoon, Kayo'y naipagbili sa wala; at kayo'y matutubos ng walang salapi.
4 Kay mao kini ang gisulti ni Yahweh nga Ginoo, “Sa sinugdanan milugsong ang akong katawhan ngadto sa Ehipto aron magpuyo didto sa makadiyot; sa wala madugay gidaogdaog sila sa Asiria.
Sapagka't ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Ang bayan ko ay bumaba noong una sa Egipto upang makipamayan doon: at pinighati sila ng mga taga Asiria ng walang kadahilanan.
5 Karon unsa man ang ania kanako dinhi—mao kini ang gipahayag ni Yahweh—nga makita ang akong katawhan nga panguhaon nga walay hinungdan? Gibugalbugalan sila niadtong nagdumala kanila—mao kini ang gipahayag ni Yahweh—ug padayon sila nga nagpasipala sa akong ngalan sa tanang mga adlaw.
Ngayon nga, anong ginagawa ko rito, sabi ng Panginoon, yamang ang aking bayan ay dinala ng walang anoano? silang nangagpupuno sa kanila ay nagsisiungal, sabi ng Panginoon, at ang aking pangalan ay natutungayaw na lagi buong araw,
6 Busa masayran sa akong katawhan ang akong ngalan; masayran nila nianang adlawa nga ako mao ang nagsulti, “Oo, ako kini!”
Kaya't makikilala ng aking bayan ang aking pangalan: kaya't matatalastas nila sa araw na yaon, na ako yaong nagsasalita; narito, ako nga.
7 Pagkaanindot niadtong mga tiil sa mensahero nga nagdala sa maayong balita ngadto sa kabukiran, nga nagmantala sa kalinaw, nga nagdala sa maayong mga balita, nga nagmantala sa kaluwasan, nga nagsulti sa Zion, “Maghari ang imong Dios!”
Anong pagkaganda sa mga bundok ng mga paa niyaong nagdadala ng mga mabuting balita, na naghahayag ng kapayapaan, na nangagdadala ng mga mabuting balita sa ikabubuti, na nagtatanyag ng kaligtasan, na nagsasabi sa Sion, Ang iyong Dios ay naghahari!
8 Patalinghogi, ang imong mga magbalantay nga nagpasibaw sa ilang mga tingog, nagdungan sila sa pagsinggit sa kalipay, kay ilang makita, sa kaugalingon nilang mga mata, nga mobalik si Yahweh sa Zion.
Ang tinig ng iyong mga bantay! sila'y naglalakas ng tinig, na magkakasamang nagsisiawit; sapagka't sila'y makakakita ng mukhaan pagka ang Panginoon ay bumalik sa Sion.
9 Paghugyaw kamong tanan sa panag-awit sa kalipay, kamong nagun-ob nga Jerusalem; kay gihupay ni Yahweh ang iyang katawhan; gitubos niya ang Jerusalem.
Kayo'y magbiglang magalak, kayo'y magsiawit na magkakasama, kayong mga sirang dako ng Jerusalem; sapagka't inaliw ng Panginoon ang kaniyang bayan, kaniyang tinubos ang Jerusalem.
10 Gipakita ni Yahweh ang iyang balaang bukton sa atubangan sa tanang kanasoran; makita sa tanan sa kalibotan ang kaluwasan sa atong Dios.
Hinubdan ng Panginoon ang kaniyang banal na bisig sa harap ng mga mata ng lahat na bansa; at makikita ng lahat na wakas ng lupa ang pagliligtas ng ating Dios.
11 Pahawa, pahawa, gawas gikan diha; ayaw paghikap sa mga mahugaw; pahawa gikan sa iyang taliwala; putlia ang inyong mga kaugalingon, kamo nga nagdala sa mga butang ni Yahweh.
Kayo'y magsiyaon, kayo'y magsiyaon, kayo'y magsialis doon, huwag kayong magsisihipo ng maruming bagay; kayo'y magsilabas sa gitna niya; kayo'y mangagpakalinis, kayong nangagdadala ng mga sisidlan ng Panginoon.
12 Kay dili na kamo magdalidali sa paggawas, ni magkaguliyang kamo sa pagbiya; kay mag-una si Yahweh kaninyo; ug ang Dios sa Israel mahimo ninyong tigpanalipod.
Sapagka't kayo'y hindi magsisilabas na nagmamadali, o magsisilabas man kayo na takas: sapagka't ang Panginoon ay magpapauna sa inyo; at ang Dios ng Israel ay magiging inyong bantay likod.
13 Tan-awa, magmalampuson ang akong alagad; ipahitaas siya ug igatuboy, ug pasidunggan siya.
Narito, ang lingkod ko ay gagawang may karunungan, siya'y mabubunyi, at malalagay na mataas, at magiging napakataas.
14 Ingon nga daghan ang mangalisang kanimo—dili na mahitsura ni bisan kinsa ang iyang panagway, ug dili na sama sa tawo ang iyang hulagway.
Kung paanong marami ang natigilan dahil sa iyo (ang kaniyang mukha ay napakakatuwa kay sa kaninomang lalake, at ang kaniyang anyo ay higit na kumatuwa kay sa mga anak ng mga tao),
15 Bisan pa man niana, wisik-wisikan sa akong alagad ang daghang kanasoran ug itak-om sa mga hari ang ilang mga baba tungod kaniya. Tungod niana bisan wala sila gisultihan, makakita sila, ug bisan wala sila nakadungog, makasabot sila.
Gayon siya magwiwisik sa maraming bansa; ang mga hari ay magtitikom ng kanilang mga bibig dahil sa kaniya: sapagka't ang hindi nasaysay sa kanila ay kanilang makikita; at ang hindi nila narinig ay kanilang mauunawa.
