< Isaias 46 >
1 Mihapa sa yuta si Bel, miyukbo si Nebo; gipas-an sa mga mananap ang ilang mga diosdios ug sa mananap nga gibug-atan. Kini nga mga diosdios nga inyong gipas-an usa ka bug-at nga palas-onon alang sa gikapoy nga mga mananap.
Bel bows down. Nebo stoops. Their idols are carried by animals, and on the livestock. The things that you carried around are heavy loads, a burden for the weary.
2 Nagdungan sila ug paubos, ug miluhod; dili nila maluwas ang mga larawan, ug nangabihag sila.
They stoop and they bow down together. They could not deliver the burden, but they have gone into captivity.
3 Paminaw kanako, panimalay ni Jacob, kamong tanan nga mga nahibilin sa panimalay ni Israel, nga akong gidala sa wala pa kamo nahimugso, ug gisabak.
“Listen to me, house of Jacob, and all the remnant of the house of Israel, that have been carried from their birth, that have been carried from the womb.
4 Bisan pa sa imong pagkatigulang ako mao siya, ug hangtod nga moputi na ang inyong buhok pas-anon ko kamo. Ako ang nagbuhat kaninyo ug dalhon ko kamo; Pas-anon ko kamo ug luwason.
Even to old age I am he, and even to gray hairs I will carry you. I have made, and I will bear. Yes, I will carry, and will deliver.
5 Kang kinsa man ninyo ako ikatandi? Sa inyong hunahuna kang kinsa man ako ipakasama, aron nga matandi kami?
“To whom will you compare me, and consider my equal, and compare me, as if we were the same?
6 Iyabo sa katawhan ang bulawan gikan sa bag ug magtimbang ug plata sa timbangan. Magkuha sila ug tigpanday sa puthaw, ug himoon niya kini ug mga dios; yukboan ug simbahon nila kini.
Some pour out gold from the bag, and weigh silver in the balance. They hire a goldsmith, and he makes it a god. They fall down— yes, they worship.
7 Gialsa nila kini ug gipas-an; gipahiluna nila kini sa ilang butanganan, ug nagtindog kini sa ilang dapit ug dili mabalhin gikan niini. Naghilak sila niini, apan dili kini makatubag ni makaluwas kang bisan kinsa nga anaa sa kagubot.
They bear it on their shoulder. They carry it, and set it in its place, and it stands there. It cannot move from its place. Yes, one may cry to it, yet it can not answer. It cannot save him out of his trouble.
8 Hunahunaa kining mga butanga; ayaw gayod sila baliwalaa, kamong mga masinupakon!
“Remember this, and show yourselves men. Bring it to mind again, you transgressors.
9 Hunahunaa ang bag-o palang nga mga butang, kadtong milabay nga mga panahon, kay ako ang Dios, ug wala nay lain pa, ako ang Dios, ug walay laing sama kanako.
Remember the former things of old; for I am God, and there is no other. I am God, and there is none like me.
10 Gisulti ko ang kataposan gikan sa sinugdanan palang daan, ug ang butang nga wala pa mahitabo; miingon ako, “Mahitabo ang akong laraw, ug buhaton ko ang akong gitinguha.”
I declare the end from the beginning, and from ancient times things that are not yet done. I say: My counsel will stand, and I will do all that I please.
11 Magtawag ako ug mandaragit nga langgam gikan sa sidlakan, ang tawo nga akong gipili nga gikan sa layong dapit; oo, ako ang nagsulti; ako usab nga pagatumanon; aduna akoy katuyoan, buhaton ko usab kini.
I call a ravenous bird from the east, the man of my counsel from a far country. Yes, I have spoken. I will also bring it to pass. I have planned. I will also do it.
12 Paminaw kanako, kamong gahig ulo nga mga tawo, kamong wala nagbuhat ug matarong.
Listen to me, you stubborn-hearted, who are far from righteousness!
13 Ipaduol ko ang akong pagkamatarong; dili na kini layo, ug dili maghulat ang akong kaluwasan; ug hatagan ko ug kaluwasan ang Zion ug ang akong katahom ngadto sa Israel.
I bring my righteousness near. It is not far off, and my salvation will not wait. I will grant salvation to Zion, my glory to Israel.