Isaias 41

1 “Pamatia ako sa hilom, kamong mga kabaybayonan; tugoti nga bag-ohon sa mga kanasoran ang ilang kusog; tugoti sila nga moanhi ug mosulti; managtigom kita aron mahusay ang atong gilantugian.

Keep silence, and hear me, ye distant lands. Ye nations, gather your strength! Let them come near; then let them speak; Let us go together into judgment.

2 Kinsa man ang mipatungha kaniya gikan sa sidlakan, ug nag-ingon nga matarong ang iyang binuhatan? Gigunitan niya ang mga nasod ug gitabangan nga mabuntog niya ang mga hari. Gihimo niya sila nga abog pinaagi sa iyang espada, sama sa tahop nga gipalid sa iyang pana.

Who hath raised up from the region of the East Him whom victory meeteth in his march? Who hath subdued nations before him, And given him dominion over kings? Who made their swords like dust, And their bows like driven stubble?

3 Gigukod niya sila ug luwas nga nakalatas, pinaagi sa kusog niyang pagdagan nga daw wala magtunob sa dalan ang iyang mga tiil.

He pursued them, and passed in safety, By a path which his foot had never trodden.

4 Kinsa man ang nagbuhat ug nagtapos niini nga mga buluhaton? Kinsa man ang nagpatawag sa mga kaliwatan gikan pa sa sinugdan? Ako, si Yahweh, ang nahiuna, ug ang ulahi, Ako mao siya.

Who hath wrought and done it? I, who have called the generations from the beginning, I, Jehovah, the first; And with the last also am I.

5 Nakakita ang mga Isla ug nangahadlok; nangurog ang kinatumyan sa kalibotan; miabot sila ug nanuol.

Distant nations saw it, and were afraid; The ends of the earth, and trembled; They drew near, and came together.

6 Mitabang ang matag-usa sa iyang silingan, ug miingon ang matag-usa ngadto sa uban, 'Pagmalig-on.'

One helped another, And said to him, “Be of good courage!”

7 Busa gidasig sa tigpanday ang tiggama sa bulawan, ug siya nga nagtrabaho gamit ang maso nagdasig kaniya nga naggamit sa pandayan, ug miingon sa tigsumpay sa puthaw, 'Maayo kini.' Gilansangan nila kini busa dili na kini mahagsa.

The carpenter encouraged the smith, He that smoothed with the hammer him that smote on the anvil, And said, “The soldering is good,” And he fastened it with nails that it might not fall.

8 Apan ikaw, Israel, akong sulugoon, si Jacob nga akong gipili, ang kaliwat ni Abraham nga akong higala,

But thou, O Israel, my servant, Thou, Jacob, whom I have chosen, Offspring of Abraham, my friend!

9 pagadad-on ko ikaw gikan sa kinatumyan sa kalibotan, ug ikaw nga akong gitawag gikan sa lagyong mga dapit, ako moingon, 'Ikaw akong sulugoon;' gipili ko ikaw ug wala gisalikway.

Thou, whom I have led by the hand from the ends of the earth, And called from the extremities thereof, And said to thee, “Thou art my servant, I have chosen thee, and not cast thee away!”

10 Ayaw kahadlok, kay magauban ako kanimo. Ayaw kabalaka, kay ako ang imong Dios. Lig-onon ko ikaw ug tabangan, ituboy ko ikaw pinaagi sa tuo ug matarong kong kamot.

Fear not, for I am with thee; Faint not, for I, thy God, will strengthen thee; I will help thee, and sustain thee, with my right hand of salvation!

11 Tan-awa, maulawan sila ug mawad-ag dungog, ang tanan nga nasuko kanimo; mahimong walay mga pulos ug mangahanaw, tanan niadtong nakigbatok kanimo.

Behold, all who are enraged against thee Shall be ashamed and confounded; All that contend with thee Shall come to nothing and perish.

12 Mangita ka ug dili makaplagan kadtong nakigbatok kanimo; mangahanaw kadtong makig-away batok kanimo, sa pagkatibuod mahanaw gayod.

Thou shalt seek and not find Them that contend with thee; They shall come to nothing, and be no more, Who make war against thee.

13 Tungod kay ako, si Yahweh ang imong Dios, magagunit sa tuo mong kamot, ug moingon kanimo, 'Ayaw kahadlok; tabangan ko ikaw.'

For I, Jehovah, am thy God, that holdeth thee by the right hand, That saith to thee, “Fear not, I am thy helper!”

14 Ayaw kahadlok, ikaw Jacob nga usa ka ulod, ug kamong katawhan sa Israel; tabangan ko kamo—mao kini ang gipamulong ni Yahweh, ingon nga inyong manluluwas, ang Labing Balaan sa Israel.

Fear not, thou worm Jacob, thou feeble people of Israel! I am thy helper, saith Jehovah; Thy redeemer is the Holy One of Israel.

15 Tan-awa, himoon ko ikaw nga sama sa hait nga giukanan, bag-o ug duhay-sulab; giukon mo ang mga kabukiran ug dugmokon kini; himoon mo ang mga kabungtoran nga sama sa uhot.

Behold, I will make thee a thrashing-wain, sharp and new, With double edges; Thou shalt thrash the mountains, and beat them small, And make the hills as chaff.

16 Alig-igon mo sila, ug padparon sila sa hangin palayo; pagakatagon sila sa hangin. Maglipay kamo diha kang Yahweh, magmaya kamo sa Labing Balaan sa Israel.

Thou shalt winnow them, and the wind shall carry them away, And the whirlwind shall scatter them. But thou shalt rejoice in Jehovah, And glory in the Holy One of Israel.

17 Ang mga dinaogdaog ug timawa nangita ug tubig, apan wala makakaplag, ug ang ilang mga dila nauga sa kauhaw; Ako, si Yahweh, motubag sa ilang mga pag-ampo; Ako, ang Dios sa Israel, dili mobiya kanila.

When the poor and needy seek water, and there is none, And their tongue is parched with thirst, I, Jehovah, will hear them; I, the God of Israel, will not forsake them.

18 Paagason ko ang mga tubod diha sa mga bakilid nila nga yuta, ug mga tubod taliwala sa mga walog; himoon ko nga mapuno ug tubig ang disyerto, ug patubigan ko ang mga nagmala nga yuta.

I will open rivers upon the bare hills, And fountains in the midst of the valleys; I will make the wilderness a pool of water, And the dry land springs of water.

19 Patuboon ko ang mga sedro sa kamingawan, ang mga akasya, mga mirtol, ug ang mga olibo nga kahoy. Patuboon ko usab ang mga sepros sa patag nga disyerto, ug mga palo de tsina ug uban pang mga kahoy.

I will plant in the wilderness the cedar and the acacia, The myrtle and the olive-tree; I will place in the desert the cypress, The plane-tree and the larch together.

20 Buhaton ko kini aron makita sa katawhan, maila, ug masabtan sa tanan, nga ang kamot ni Yahweh mao ang nagbuhat niini, ang Labing Balaang Dios sa Israel ang naghimo niini.

That they may see, and know, And consider, and understand together, That the hand of Jehovah hath done this, And that the Holy One of Israel hath created it.

21 “Ipadayag ang imong sumbong,” Nag-ingon si Yahweh, “Ipadayag ang imong mga pangatarongan alang sa imong diosdios,” Nag-ingon ang Hari ni Jacob.

Bring forward your cause, saith Jehovah; Produce your strong reasons, saith the king of Jacob.

22 Tugoti sila nga dalahon ang ilang mga pangatarongan nganhi kanamo; paanhia sila ug pasultiha kung unsa ang mahitabo, aron nga masayran namo kining mga butanga. Pasultiha sila kanamo mahitungod sa ilang unang gipanagna, aron nga mapamalandungnan nato kini aron masayran kung kini natuman.

Let them produce them, and show us what shall happen! Tell us what ye have predicted in times past, That we may consider, and know its fulfilment! Or declare to us things that are to come!

23 Pagsultig mga butang mahitungod sa umaabot, aron nga masayran namo kung mga dios ba gayod kamo; pagbuhat kamo ug maayo o daotan, aron nga mahadlok kami ug mahibulong.

Let us hear what shall happen in future times, That we may know whether ye are gods; Do something, be it good or evil, That we may be astonished, and see it together!

24 Tan-awa, walay pulos kamo nga mga diosdios ug ang mga butang nga inyong gibuhat kawang; gikasilagan ang tawo nga nagpili kaninyo.

Behold, ye are less than nothing, And your work is less than naught; An abomination is he that chooseth you!

25 Motuboy ako ug usa gikan sa amihan, ug moabot siya; gipatawag ko siya gikan sa sidlakan nga nagsangpit sa akong ngalan, ug tamakan niya ang mga magmamando sama sa lapok, sama sa magkukulon nga naghimog kulon.

I have raised up one from the north, and he cometh; From the rising of the sun he calleth upon my name; He trampleth upon princes as upon mortar; As the potter treadeth down the clay.

26 Kinsa man ang nagsulti niini gikan sa sinugdanan, aron nga masayod kami? Sa wala pa kini nga panahon, aron nga makasulti kami, “Husto siya”? Sa pagkatinuod wala gayoy nagmando kanila bahin niini, oo, walay nakadungog kaninyo nga nagsulti sa bisan unsang butang.

Who hath declared this from the beginning, that we might know it, And long ago, that we might say, It is true? There was not one that foretold it, not one that declared it, Not one that heard your words.

27 Miingon ako pag-una sa Zion, “Tan-awa anaa sila dinhi;” nagpadala ako ug mensahero sa Jerusalem.

I first said to Zion, Behold! behold them! And I gave to Jerusalem a messenger of glad tidings.

28 Sa dihang milan-aw ako, walay bisan usa ang anaa, nga gikan kanila nga mihatag ug maayong tambag, kinsa man, sa dihang nangutana ako, ang nagtubag.

I looked, but there was no man; Even among them, but there was none that gave counsel; I inquired of them that they might give an answer;

29 Tan-awa, silang tanan wala gayoy pulos, ingon man usab ang ilang binuhatan; ang ilang gipangpurma nga mga hulagway usa lamang ka hangin ug walay bili.

But behold, they are all vanity; Their works are nothing; Wind and emptiness are their molten images.