Isaias 40
1 “Paghupay, hupaya ang akong katawhan,” nag-ingon ang inyong Dios.
Comfort ye, comfort ye, My people, saith your God.
2 “Pakigsulti nga malumo ngadto sa Jerusalem; ug imantala ngadto kaniya nga natapos na ang iyang pagpakiggubat, nga gipasaylo na ang iyang sala, nga nakadawat na siya ug pinilo gikan sa kamot ni Yahweh sa tanan niyang mga sala.”
Speak to the heart of Jerusalem, and call to her, That her warfare hath been completed, That accepted hath been her punishment, That she hath received from the hand of Jehovah Double for all her sins.
3 Adunay tingog nga misinggit, “Diha sa kamingawan andama ang dalan ni Yahweh; paghimo ug tul-id nga dalan diha sa Araba nga usa ka lapad nga agianan alang sa atong Dios.”
A voice is crying — in a wilderness — Prepare ye the way of Jehovah, Make straight in a desert a highway to our God.
4 Ipataas ang matag walog, ug mapatag ang bukid ug bungtod; ug mapatag ang dili patag nga yuta;
Every valley is raised up, And every mountain and hill become low, And the crooked place hath become a plain, And the entangled places a valley.
5 ug mapadayag ang himaya ni Yahweh, ug makita kini sa tanang katawhan; tungod kay ang baba ni Yahweh maoy nagsulti niini.
And revealed hath been the honour of Jehovah, And seen [it] have all flesh together, For the mouth of Jehovah hath spoken.
6 Miingon ang usa ka tingog, “Hilak.” Adunay mitubag, “Unsa may akong ihilak?” “Sagbot ang tanang unod, ug ang tanan nilang mga kasabotan sa pagkamatinud-anon sama sa bulak sa kaumahan.
A voice is saying, 'Call,' And he said, 'What do I call?' All flesh [is] grass, and all its goodliness [is] As a flower of the field:
7 Malawos ang mga sagbot ug mangalarag ang bulak sa dihang motayhop ang gininhawa ni Yahweh niini; sigurado gayod nga ang katawhan sama sa sagbot.
Withered hath grass, faded the flower, For the Spirit of Jehovah blew upon it, Surely the people [is] grass;
8 Malawos ang sagbot, ug mangalarag ang bulak, apan magpabilin hangtod sa kahangtoran ang pulong sa atong Dios.”
Withered hath grass, faded the flower, But a word of our God riseth for ever.
9 Tungas sa taas nga bukid, sa Zion, tigdala sa maayong balita. Singgit sa makusog, Jerusalem. Ikaw nga nagdala sa maayong balita, ipatugbaw ang imong tingog, ayaw kahadlok. Ingna ang mga siyudad sa Juda, “Ania ang imong Dios!”
On a high mountain get thee up, O Zion, Proclaiming tidings, Lift up with power thy voice, O Jerusalem, proclaiming tidings, Lift up, fear not, say to cities of Judah, 'Lo, your God.'
10 Tan-awa, moabot si Yahweh ingon sa madaogon nga manggugubat, ug ang iyang lig-on nga bukton maoy nagdumala alang kaniya. Tan-awa, anaa kaniya ang iyang ganti, ug ang tanan nga iyang giluwas miuban kaniya.
Lo, the Lord Jehovah with strength cometh, And His arm is ruling for Him, Lo, His hire [is] with Him, and His wage before Him.
11 Pakaonon niya ang iyang panon sa karnero sama sa magbalantay sa karnero, tapokon niya ang mga nating karnero diha sa iyang bukton, ug kugoson sila paduol sa iyang kasingkasing, ug hinay nga giyahan ang bayeng karnero nga nagapasuso sa mga anak niini.
As a shepherd His flock He feedeth, With His arm He gathereth lambs, And in His bosom He carrieth [them]: Suckling ones He leadeth.
12 Kinsa man ang nagsukod sa mga tubig diha sa hakop sa iyang mga kamot, nagsukod sa kawanangan pinaagi sa dangaw sa iyang kamot, nagbutang sa abog sa kalibotan diha sa basket, nagtimbang sa mga kabukiran diha sa mga timbangan, o nagbalansi sa mga kabungtoran?
Who hath measured in the hollow of his hand the waters? And the heavens by a span hath meted out, And comprehended in a measure the dust of the earth, And hath weighed in scales the mountains, And the hills in a balance?
13 Kinsa man ang nakasabot sa hunahuna ni Yahweh, o nagtudlo kaniya ingon nga magtatambag?
Who hath meted out the Spirit of Jehovah, And, [being] His counsellor, doth teach Him!
14 Kang kinsa man siya nakadawat ug pagtudlo? Kinsa man ang nagtudlo kaniya sa hustong paagi sa pagbuhat sa mga butang, ug kinsa ang nagtudlo kaniya sa kaalam, o nagpakita kaniya sa dalan paingon sa panabot?
With whom consulted He, That he causeth Him to understand? And teacheth Him in the path of judgment, And teacheth Him knowledge? And the way of understanding causeth Him to know?
15 Tan-awa, ang mga nasod nga sama lamang sa usa katinulo nga tubig diha sa balde, ug giisip nga sama sa abog diha sa mga timbangan; tan-awa, gitimbang niya ang gagmay nga mga isla sama sa tipik.
Lo, nations as a drop from a bucket, And as small dust of the balance, have been reckoned, Lo, isles as a small thing He taketh up.
16 Dili paigo nga sugnod ang Lebanon, ni paigo ang ihalas nga mga mananap niini alang sa halad sinunog.
And Lebanon is not sufficient to burn, Nor its beasts sufficient for a burnt-offering.
17 Dili paigo ang tanang mga nasod diha kaniya; giisip niya sila ingon nga walay bili.
All the nations [are] as nothing before Him, Less than nothing and emptiness, They have been reckoned to Him.
18 Kang kinsa man ninyo ikatandi ang Dios? Sa unsa man nga diosdios ninyo siya ipakasama?
And unto whom do ye liken God, And what likeness do ye compare to Him?
19 Ang diosdios! Usa ka batid nga magkukulit ang naghimo niini: ang mananalsal ug bulawan naghal-op niini ug bulawan ug naghulma sa plata nga mga kadena alang niini.
The graven image poured out hath a artisan, And a refiner with gold spreadeth it over, And chains of silver he is refining.
20 Aron sa paghimo ug halad, ang usa nagpili ug kahoy nga dili gabok; nangita siya ug batid nga magkukulit aron sa paghimo ug diosdios nga dili matumba.
He who is poor [by] heave-offerings, A tree not rotten doth choose, A skilful artisan he seeketh for it, To establish a graven image — not moved.
21 Wala ka ba masayod? Wala ka ba nakadungog? Wala ba kini gisugilon kanimo sukad pa sa sinugdan? Wala ka ba nakasabot sukad pa sa pagpahiluna sa kalibotan?
Do ye not know — do ye not hear? Hath it not been declared from the first to you? Have ye not understood [From] the foundations of the earth?
22 Siya mao ang naglingkod sa ibabaw sa kalibotan; ug sama lamang sa mga apan-apan diha kaniya ang mga lumulopyo sa kalibotan. Gibukhad niya ang kalangitan sama sa kurtina ug gibukhad ko sila sama sa tolda aron nga puy-an.
He who is sitting on the circle of the earth, And its inhabitants [are] as grasshoppers, He who is stretching out as a thin thing the heavens, And spreadeth them as a tent to dwell in.
23 Gipaubos niya ang mga nagdumala ngadto sa pagkawalay nahot ug naghimo kanila nga mga dili mahinungdanon.
He who is making princes become nothing, Judges of earth as emptiness hath made;
24 Natanom sila, gipugas, ang ilang mga punoan nakagamot gayod sa yuta, sa dihang huypan niya sila, mangalawos kini, ug paliron sila sa hangin sama sa uhot.
Yea, they have not been planted, Yea, they have not been sown, Yea, not taking root in the earth is their stock, And also He hath blown upon them, and they wither, And a whirlwind as stubble taketh them away.
25 “Kang kinsa man kaninyo ako ikatandi, kang kinsa man ako nahisama?” miingon ang Balaan nga Dios.
And unto whom do ye liken Me, And [am] I equal? saith the Holy One.
26 Tan-awa ang kawanangan! Kinsa man ang nagbuhat niining tanang kabituonan? Siya ang naggiya sa ilang pagkahan-ay ug nagtawag sa ilang tanan sumala sa ilang kaugalingong mga ngalan. Pinaagi sa kadako sa iyang gahom ug pinaagi sa kusog sa iyang gahom, wala gayoy bisan usa nga nawala.
Lift up on high your eyes, And see — who hath prepared these? He who is bringing out by number their host, To all of them by name He calleth, By abundance of strength (And [he is] strong in power) not one is lacking.
27 Nganong nag-ingon man kamo, Jacob, ug nagsulti nga, Israel, “Natago ang akong agianan gikan kang Yahweh, ug dili manghilabot ang Dios sa akong mga paghukom?”
Why sayest thou, O Jacob? and speakest thou, O Israel? 'My way hath been hid from Jehovah, And from my God my judgment passeth over.'
28 Wala ka ba masayod? Wala ka ba nakadungog? Ang walay kataposang Dios, si Yahweh, ang Nagbuhat sa tibuok kalibotan, dili kapoyan o maluya; walay kinutoban ang iyang panabot.
Hast thou not known? hast thou not heard? The God of the age — Jehovah, Preparer of the ends of the earth, Is not wearied nor fatigued, There is no searching of His understanding.
29 Naghatag siya ug kusog sa mga gipangkapoy; ug naghatag siya ug bag-ong kabaskog sa mga nangaluya.
He is giving power to the weary, And to those not strong He increaseth might.
30 Bisan ang mga batan-on kapoyan ug maluya, mapandol ug mahagba ang batan-ong mga lalaki:
Even youths are wearied and fatigued, And young men utterly stumble,
31 apan makabaton ug bag-ong kusog kadtong nagpaabot kang Yahweh; manglupad sila sama sa mga agila; managan sila ug dili kapoyan; manglakaw sila ug dili mangaluya.
But those expecting Jehovah pass [to] power, They raise up the pinion as eagles, They run and are not fatigued, They go on and do not faint!
