< Isaias 35 >
1 Maglipay ang kamingawan ug ang Araba; ug ang disyerto magmaya ug mamulak. Sama sa rosas,
They joy from the wilderness and dry place, And rejoice doth the desert, and flourish as the rose,
2 mamulak kini nga madagayaon ug magmaya uban ang panag-awit sa kalipay; ang himaya sa Lebanon igahatag niini, ang katahom sa Carmel ug Sharon; makita nila ang himaya ni Yahweh, ang katahom sa atong Dios.
Flourishing it doth flourish, and rejoice, Yea, [with] joy and singing, The honour of Lebanon hath been given to it, The beauty of Carmel and Sharon, They — they see the honour of Jehovah, The majesty of our God.
3 Lig-ona ang huyang nga mga kamot, ug pahunonga ang pagkurog sa mga tuhod.
Strengthen ye the feeble hands, Yea, the stumbling knees strengthen.
4 Ingna kadtong nangahadlok nga kasingkasing, “Pagmaisugon, ayaw kahadlok! Tan-awa, moabot ang imong Dios uban ang panimalos, uban ang iyang ganti. Moanhi siya sa pagluwas kanimo.”
Say to the hastened of heart, 'Be strong, Fear not, lo, your God; vengeance cometh, The recompence of God, He Himself doth come and save you.'
5 Unya makakita ang mga buta ug makadungog ang mga bungol.
Then opened are eyes of the blind, And ears of the deaf are unstopped,
6 Unya ang tawo nga bakol makalukso sama sa binaw, ug ang amang maka-awit, kay mobuhagay naman ang tubig ngadto sa Araba, ug ang mga tubod sa kamingawan.
Then leap as a hart doth the lame, And sing doth the tongue of the dumb, For broken up in a wilderness have been waters, And streams in a desert.
7 Ang nagdilaab nga mga balas mahimong usa ka linaw, ug mobugwak ang tubig sa nagmala nga yuta; sa puy-anan sa mga ihalas nga mga iro, diin motubo ang mga sagbot uban sa mga bugang ug kupongkupong.
And the mirage hath become a pond, And the thirsty land fountains of waters, In the habitation of dragons, Its place of couching down, a court for reed and rush.
8 Didto adunay usa ka dalan nga gitawag “Ang Balaang Dalan.” Ug walay mahugaw nga makaagi niini. Apan mahimong kining alang kaniya nga nagalakaw niini.
And a highway hath been there, and a way, And the 'way of holiness' is called to it, Not pass over it doth the unclean, And He Himself [is] by them, Whoso is going in the way — even fools err not.
9 Walay liyon ang atoa didto, ug walay manunukob nga anaa niini; dili sila makaplagan didto, apan ang linuwas magalakaw didto.
No lion is there, yea, a destructive beast Ascendeth it not, it is not found there, And walked have the redeemed,
10 Ang linuwas ni Yahweh mamalik sa Zion uban ang panag-awit, ug ang walay kataposang kalipay anaa sa ilang mga ulo; kasadya ug kalipay ang mag-una kanila; ang kaguol ug panghupaw mangahanaw.
And the ransomed of Jehovah return, And have entered Zion with singing. And joy age-during on their head, Joy and gladness they attain, And fled away have sorrow and sighing!