Isaias 32
1 Tan-awa, ang hari maghari diha sa pagkamatarong, ug magdumala ang mga prinsipe diha sa hustisya.
Alors le roi régnera selon la justice, Et les princes gouverneront avec droiture.
2 Nahisama ang matag usa sa dalangpanan gikan sa hangin ug dalangpanan gikan sa bagyo, sama sa mga sapa sa tubig diha sa uga nga dapit, sama sa landong sa dakong bato diha usa ka malaay nga yuta.
Chacun sera comme un abri contre le vent, Et un refuge contre la tempête, Comme des courants d’eau dans un lieu desséché, Comme l’ombre d’un grand rocher dans une terre altérée.
3 Unya dili mahanap ang mga mata niadtong makakita, ug mamati gayod ang mga dalunggan niadtong makadungog.
Les yeux de ceux qui voient ne seront plus bouchés, Et les oreilles de ceux qui entendent seront attentives.
4 Ang madali-dalion maghunahuna pag-ayo uban ang panabot, ug ang yungit sayon lang nga makasulti.
Le cœur des hommes légers sera intelligent pour comprendre, Et la langue de ceux qui balbutient parlera vite et nettement.
5 Dili na gayod pagatawgon nga halangdon ang buangbuang, ni pagatawgon nga limbongan ang adunay baroganan.
On ne donnera plus à l’insensé le nom de noble, Ni au fourbe celui de magnanime.
6 Tungod kay magsulti man ug binuang ang buangbuang, ug naglaraw ang iyang kasingkasing ug daotan ug dili diosnon nga mga buhat, ug nagsulti siya ug sayop batok kang Yahweh. Wala niya pakan-a ang gigutom, ug wala niya painoma ang gipang-uhaw.
Car l’insensé profère des folies, Et son cœur s’adonne au mal, Pour commettre l’impiété, Et dire des faussetés contre l’Éternel, Pour laisser à vide l’âme de celui qui a faim, Et enlever le breuvage de celui qui a soif.
7 Daotan ang mga pamaagi sa malimbongon. Naglaraw siya sa paglimbong sa mga kabos aron gub-on sila pinaagi sa mga bakak, bisan makasulti ang mga kabos sa kung unsa ang sakto.
Les armes du fourbe sont pernicieuses; Il forme de coupables desseins, Pour perdre les malheureux par des paroles mensongères, Même quand la cause du pauvre est juste.
8 Apan ang halangdong tawo maghimo ug halangdong mga laraw; ug mobarog siya tungod sa iyang halangdon nga mga binuhatan.
Mais celui qui est noble forme de nobles desseins, Et il persévère dans ses nobles desseins.
9 Tindog, kamong mga babaye nga nagpahayahay lamang, ug pamatia ang akong tingog; kamong mga walay kabalaka nga mga anak nga babaye, paminaw kamo kanako.
Femmes insouciantes, Levez-vous, écoutez ma voix! Filles indolentes, Prêtez l’oreille à ma parole!
10 Tungod kay sa mubong panahon nga kapin usa ka tuig maguba ang inyong pagsalig, kamong mga haruhay nga mga babaye, tungod kay sa tingpamupo sa ubas wala na gayod kamoy mapupo, ug ang pag-ani dili gayod moabot.
Dans un an et quelques jours, Vous tremblerez, indolentes; Car c’en est fait de la vendange, La récolte n’arrivera pas.
11 Pangurog, kamong mga babayeng nagpahayahay lamang; kabalaka, kamong nagsalig sa inyong kaugalingon; huboa ang inyong labing maayo nga mga bisti ug himoa nga hubo ang inyong kaugalingon; pagtapis ug sako libot sa inyong mga hawak.
Soyez dans l’effroi, insouciantes! Tremblez, indolentes! Déshabillez-vous, mettez-vous à nu Et ceignez vos reins!
12 Magdangoyngoy kamo alang sa inyong maanindot nga mga kaumahan, alang sa mabungahon nga mga paras.
On se frappe le sein, Au souvenir de la beauté des champs Et de la fécondité des vignes.
13 Ang yuta sa akong katawhan magturok ang mga sampinit ug tunokon nga mga tanom, bisan ang tanang malipayong panimalay didto sa masadyang siyudad.
Sur la terre de mon peuple Croissent les épines et les ronces, Même dans toutes les maisons de plaisance De la cité joyeuse.
14 Tungod kay isalikway ang palasyo, ug mahimong biniyaan ang gubot nga siyudad; mahimong mga langob ang bungtod ug ang bantayanang tore hangtod sa kahangtoran, ang kalipay sa ihalas nga mga asno, ang sibsibanan sa mga karnero;
Le palais est abandonné, La ville bruyante est délaissée; La colline et la tour serviront à jamais de cavernes; Les ânes sauvages y joueront, les troupeaux y paîtront,
15 hangtod nga ibubo kanato ang Espiritu gikan sa kahitas-an, ug mahimong mabungahong kaumahan ang kamingawan, ug ilhon ingon nga lasang ang mabungahong kaumahan.
Jusqu’à ce que l’esprit soit répandu d’en haut sur nous, Et que le désert se change en verger, Et que le verger soit considéré comme une forêt.
16 Unya magpuyo ang hustisya diha sa kamingawan; ug magpuyo ang pagkamatarong diha sa mabungahong kaumahan.
Alors la droiture habitera dans le désert, Et la justice aura sa demeure dans le verger.
17 Ang buhat sa pagkamatarong mao ang kalinaw; ug ang sangpotanan sa pagkamatarong, mao ang kahilom ug pagsalig hangtod sa kahangtoran.
L’œuvre de la justice sera la paix, Et le fruit de la justice le repos et la sécurité pour toujours.
18 Magpuyo diha sa malinawong pinuy-anan ang akong katawhan, diha sa mga balay nga layo sa kakuyaw, ug diha sa malinawong mga dapit nga pahulayanan.
Mon peuple demeurera dans le séjour de la paix, Dans des habitations sûres, Dans des asiles tranquilles.
19 Apan bisan pa kung mag-ulan ug yelo ug maguba ang kalasangan, ug hingpit nga maguba ang siyudad,
Mais la forêt sera précipitée sous la grêle, Et la ville profondément abaissée.
20 pagapanalanginan kamong tanan nga nagpugas sa daplin sa tanang kasapaan, kamo nga nagpagawas sa inyong baka ug asno ngadto sa sibsibanan.
Heureux vous qui partout semez le long des eaux, Et qui laissez sans entraves le pied du bœuf et de l’âne!
