Isaias 27
1 Nianang adlawa silotan ni Yahweh ang Leviatan ang nagkamang nga bitin uban sa lig-on, dako ug hait niya nga espada, baliko nga bitin ang Leviatan, ug patyon niya ang mapintas nga mananap nga anaa sa dagat.
Op die dag zal Jahweh bestraffen Met zijn groot, geweldig en machtig zwaard Liwjatan, de vluchtende draak, Liwjatan, de kronkelende slang; Hij zal vermoorden Het monster der zee!
2 Nianang adlawa: Moawit ang parasan sa bino mahitungod niini.
Op die dag zal men van de lieflijke wijngaard zingen:
3 Ako, si Yahweh, nga iyang tigpanalipod; patubigan ko kini matag higayon. Bantayan ko kini adlaw ug gabii aron walay makapasakit niini.
Ik, Jahweh, verzorg hem, Blijf hem altijd besproeien, Opdat zijn blaren niet vallen. Ik waak over hem dag en nacht,
4 Wala ako nasuko, O, nga adunay mga sampinit ug mga tunok! Magmartsa ako batok kanila sa gubat; sunogon ko silang tanan;
Niet langer ben Ik vertoornd! En vind Ik nog doornen en distels, Ik trek er tegen ten strijde, En zal ze allen verbranden!
5 gawas kung kuptan nila ang akong pagpanalipod ug makigdait nganhi kanako; tugoti sila nga makigdait nganhi kanako.
Dan klampt hij zich vast aan mijn sterkte, En maakt vrede met Mij, Maakt vrede met Mij!
6 Sa umaabot nga adlaw, mogamot si Jacob; mamulak ang Israel ug mosalingsing; ug malukop nila ang yuta uban sa bunga.”
Dan zal in die dagen, Jakob weer wortel schieten, Israël bloeien en vruchten dragen, En de aarde vullen met zijn oogst.
7 Gisulong ba ni Yahweh si Jacob ug ang Israel ingon nga gisulong niya ang mga nasod nga nagsulong kanila? Gipatay ba si Jacob ug ang Israel sama sa pagpamatay niadtong mga nasod nga ilang gipamatay?
Of zou Hij hem slaan, zoals Hij slaat, die hèm slaan, Hem doden, zoals Hij doodt, die hèm doden?
8 Sa hustong sukdanan nakiglantugi kamo, gipahilayo si Jacob ug ang Israel; gipapahawa niya sila uban sa kusog nga hangin, sa adlaw sa sidlakan nga hangin.
Zou Hij hem zijn volle wraak doen gevoelen, Hem verwerpen, wegvagen door zijn ziedende toorn Op de dag van de storm?
9 Busa niining paagiha, pasayloon ang pagkadaotan ni Jacob, kay mao kini ang hingpit nga bunga nga mopapas sa iyang sala: sa dihang dugmokon niya ang halaran nga mga bato sama sa tisas, ug wala nay mga poste ni Ashera o magpabilin nga mobarog nga mga halaran sa insenso.
Neen, zo bedoelt Hij het niet! Maar de misdaad van Jakob moet worden verzoend, De verdelging zijner zonde moet de vrucht er van zijn: Als hij alle altaarstenen als brokken kalk heeft verbrijzeld, En er geen heilige palen en zonnezuilen meer staan.
10 Kay mahimong mingaw ang pinarilang siyudad, mabiyaan ang puloy-anan ug isalikway sama sa kamingawan. Didto manibsib ang nating baka, ug didto molubog ug mokaon sa mga sanga niini.
Wel zal de machtige stad nog eenzaam zijn, Een ontvolkte plaats, verlaten als een woestijn. De kalveren zullen er weiden, Tussen haar struiken liggen, en ze vernielen;
11 Sa dihang malaya ang mga sanga, mangabali kini. Moabot ang mga babaye ug mosugnod pinaagi niini, kay mao kini ang katawhan nga walay salabotan. Busa wala nay kaluoy ang ilang Magbubuhat kanila, ug siya nga nagbuhat kanila dili na magmaluloy-on ngadto kanila.
Haar takken zullen verdorren en knappen, De vrouwen komen, En steken ze in brand. Want nog is dit volk niet tot inzicht gekomen; Zijn Maker heeft dus voor hem geen erbarmen, Zijn Schepper geen ontferming voor hem.
12 Mahitabo kini sa adlaw nga giokon ni Yahweh gikan sa Suba sa Eufrates ngadto sa Wadi sa Ehipto ug pagatigomon kamo nga katawhan sa Israel.
Maar op die dag zal Jahweh oogsten Van de oever van de Eufraat tot de stroom van Egypte; En gij zult weer worden verzameld, Een voor een, Israëls zonen!
13 Nianang adlawa patingogon ang dako nga budyong; ug mamalik ang mga binihag sa yuta sa Asiria, ug ang mga sinalikway sa yuta sa Ehipto mosimba sila kang Yahweh didto sa balaang bukid sa Jerusalem.
Op die dag Zal schallen de grote bazuin: En die in het land van Assjoer waren verloren, Of naar het land van Egypte waren verstoten, Zullen Jahweh komen aanbidden In Jerusalem, op de heilige berg!
