< Isaias 24 >
1 Tan-awa, hapit na himoon ni Yahweh nga awaaw ang kalibotan, laglagon kini, gun-obon ang matag yuta, ug patibulaagon ang mga lumolupyo niini.
Narito, pinawawalan ng laman ng Panginoon ang lupa, at sinisira, at binabaligtad, at pinangangalat ang mga nananahan doon.
2 Mahitabo kini, ingon man sa katawhan, mao usab sa pari, ingon man sa sulugoon, mao usab sa iyang agalon; ingon man sa katabang, mao usab sa iyang kabit, ingon man sa mga mopalit, mao usab sa mobaligya; ingon man sa nagpautang; mao usab sa mangutang; ingon man sa modawat ug tubo, mao usab sa mohatag ug tubo.
At mangyayari, na kung paano sa mga tao, gayon sa saserdote; kung paano sa alipin, gayon sa kaniyang panginoon; kung paano sa alilang babae, gayon sa kaniyang panginoong babae; kung paano sa mamimili, gayon sa nagbibili; kung paano sa mapagpahiram, gayon sa manghihiram; kung paano sa mapagpatubo, gayon sa pinatutubuan.
3 Laglagon ug mawagtang ang yuta sa hingpit; kay misulti si Yahweh niini nga pulong.
Ang lupa ay lubos na mawawalan ng laman, at lubos na masasamsaman; sapagka't sinalita ng Panginoon ang salitang ito.
4 Mauga ug mogahi ang yuta, mokaging ug mahanaw ang kalibotan, madunot ang inila nga katawhan sa yuta.
Ang lupa ay tumatangis at nasisira, ang sanglibutan ay nanghihina at nanglalata, ang mapagmataas na bayan sa lupa ay nanghihina.
5 Gihugawan ang kalibotan sa mga lumolupyo niini tungod kay wala nila tumana ang mga balaod, gisupak ang mga kasugoan, ug giguba ang walay kataposang kasabotan.
Ang lupa naman ay nadumhan sa ilalim ng mga nananahan doon; sapagka't kanilang sinalangsang ang kautusan, binago ang alituntunin, sinira ang walang hanggang tipan.
6 Busa lamoyon sa tunglo ang yuta, ug makaplagan nga sad-an ang mga lumolupyo niini. Masunog ang mga lumolupyo sa yuta, ug diyutay nalang ang katawhan nga mabilin.
Kaya't nilamon ng sumpa ang lupa, at silang nagsisitahan doon ay nangasumpungang salarin; kaya't ang mga nananahan sa lupa ay nangasunog, at nangagilan ang tao.
7 Mohubas ang bag-ong bino, malaya ang paras, ug magdangoyngoy ang tanang malipayon.
Ang bagong alak ay pinabayaan, ang puno ng ubas ay nalanta, lahat ng masayang puso ay nagbubuntong-hininga.
8 Mohunong ang malipayon nga tingog sa mga tamborin, ug ang paghudyaka niadtong nagakalipay; ug miundang ang malipayon nga lira.
Ang saya ng mga pandereta ay naglikat, ang kaingay nila na nangagagalak ay nagkawakas, ang galak ng alpa ay naglikat.
9 Dili na sila moinom ug bino ug moawit, ug pait na ang ilimnon niadtong moinom niini.
Sila'y hindi magsisiinom ng alak na may awitan; matapang na alak ay magiging mapait sa kanila na nagsisiinom niyaon.
10 Nagun-ob na ang siyudad sa kagubot; sirado ug walay sulod ang matag balay.
Ang bayan ng pagkalito ay nabagsak: bawa't bahay ay nasarhan, upang walang taong makapasok doon.
11 Adunay panaghilak sa kadalanan tungod sa bino; mingitngit ang tanang kalipay, nahanaw ang pagkamalipayon sa yuta.
May daing sa mga lansangan dahil sa alak; lahat ng kagalakan ay naparam, ang kasayahan sa lupa ay nawala.
12 Magpabilin sa siyudad nga awaaw, maguba ang ganghaan ngadto sa pino.
Naiwan sa bayan ay kagibaan, at ang pintuang-bayan ay nawasak.
13 Kay mao kini ang mahitabo sa tibuok yuta taliwala sa mga nasod, sama sa dihang pukpokon ang kahoy nga olibo, ug sama sa hagdawonon sa dihang mahuman na ang pagpupo sa ubas.
Sapagka't ganito ang mangyayari sa mga tao sa gitna ng lupain na gaya ng paguga sa isang punong olibo, gaya ng pamumulot ng ubas pagkatapos ng pag-aani.
14 Ipatugbaw nila ang ilang mga tingog ug mosinggit sa kahalangdon ni Yahweh, ug malipayon nga mosinggit gikan sa dagat.
Ang mga ito ay maglalakas ng kanilang tinig, sila'y magsisihiyaw; dahil sa kamahalan ng Panginoon ay nagsisihiyaw sila ng malakas mula sa dagat.
15 Busa himayaa si Yahweh sa sidlakan, ug sa gagmay nga mga pulo sa dagat maghatag ug kahimayaan sa ngalan ni Yahweh, ang Dios sa Israel.
Kaya't luwalhatiin ninyo ang Panginoon sa silanganan, sa makatuwid baga'y ang pangalan ng Panginoon, ng Dios ng Israel, sa mga pulo ng dagat.
16 Nadungog namo gikan sa layong dapit nga bahin sa kalibotan ang alawiton, “Himaya alang sa usa nga matarong!” Apan miingon ako, “Nagkaluya ako, alaot ako! Ang maluibon nagmaluibon; oo, ang maluibon nagmaluibon gayod.”
Mula sa kaduluduluhang bahagi ng lupa ay nakarinig kami ng mga awit, kaluwalhatian sa matuwid. Nguni't aking sinabi, Namamatay ako, namamayat ako, sa aba ko! ang mga manggagawang taksil ay nagsisigawang may kataksilan, oo, ang mga manggagawang taksil ay nagsisigawa na may lubhang kataksilan.
17 Kahadlok, ang bung-aw ug ang lit-ag anaa kaninyo, mga lumolupyo sa yuta.
Takot, at ang hukay, at ang silo ay nangasa iyo, Oh nananahan sa lupa.
18 Si bisan kinsa nga moikyas sa tingog sa kahadlok mahulog ngadto sa bung-aw, ug si bisan kinsa ang makagawas sa taliwala sa bung-aw madakpan sa lit-ag. Maabli ang mga bintana sa kalangitan, ug mauyog ang mga patukoranan sa yuta.
At mangyayari, na siyang tumatakas sa kakilakilabot na kaingay ay mahuhulog sa hukay; at siyang sumasampa mula sa gitna ng hukay ay mahuhuli sa silo: sapagka't ang mga dungawan sa itaas ay nangabuksan, at ang mga patibayan ng lupa ay umuuga.
19 Maguba sa hingpit ang kalibotan, mapikas ang yuta; mauyog sa mapintason ang yuta.
Ang lupa ay nagibang lubos, ang lupa ay lubos na nasira, ang lupa ay nakilos ng di kawasa.
20 Magsusapinday ang yuta sama sa nahubog nga tawo ug matabyog ngadto ug nganhi sama sa usa ka payag. Mabug-at ang sala niini ug matumba kini ug dili na gayod makabarog pag-usab.
Ang lupa ay gigiray na parang lango, at mauuga na parang dampa; at ang kaniyang pagsalangsang ay magiging mabigat sa kaniya, at mabubuwal, at hindi na magbabangon.
21 Mahitabo kini nianang adlawa, silotan ni Yahweh ang mga gamhanan nga anaa sa langit, ug ang mga hari nga anaa sa kalibotan.
At mangyayari, sa araw na yaon, na parurusahan ng Panginoon ang hukbo ng mga mataas sa itaas, at ang mga hari sa lupa sa ibabaw ng lupa.
22 Pagatigomon sila uban sa mga binilanggo sa usa ka bung-aw, ug sirad-an sa bilanggoan; ug silotan sila human sa daghang mga adlaw.
At sila'y mangapipisan, gaya ng mga bilanggo na mangapipisan sa hukay, at masasarhan sa bilangguan, at pagkaraan ng maraming araw ay dadalawin sila.
23 Unya maulawan ang bulan, ug maulawan ang adlaw, kay maghari si Yahweh nga labawng makagagahom sa Bukid sa Zion ug sa Jerusalem, ug atubangan sa iyang mga katigulangan sa himaya.
Kung magkagayo'y malilito ang buwan, at ang araw ay mapapahiya; sapagka't ang Panginoon ng mga hukbo ay maghahari sa bundok ng Sion, at sa Jerusalem; at sa harap ng kaniyang mga matanda ay may kaluwalhatian.