Isaias 17
1 Ang pahayag mahitungod sa Damascus.
论大马士革的默示： 看哪，大马士革已被废弃，不再为城， 必变作乱堆。
2 Biyaan na ang mga siyudad sa Aroer. Mahimo kining mga dapit diin mohigda ang mga panon sa karnero, ug walay bisan usa nga makapalisang kanila.
亚罗珥的城邑已被撇弃， 必成为牧羊之处； 羊在那里躺卧，无人惊吓。
3 Mahanaw ang lig-ong mga siyudad gikan sa Efraim, ang gingharian gikan sa Damascus, ug ang nahibilin sa Aram—mahisama sila sa himaya sa katawhan sa Israel—mao kini ang pahayag ni Yahweh nga labawng makagagahom.
以法莲不再有保障； 大马士革不再有国权； 亚兰所剩下的 必像以色列人的荣耀消灭一样。 这是万军之耶和华说的。
4 Moabot kini sa adlaw nga mokunhod ang himaya ni Jacob, ug moniwang ang katambok sa iyang unod.
到那日，雅各的荣耀必至枵薄； 他肥胖的身体必渐瘦弱。
5 Mahisama kini sa dihang tapokon sa mag-aani ang nagbarog nga trigo, ug anihon niya ang mga uhay sa trigo. Mahisama kini sa dihang adunay manghagdaw ug uhay sa mga trigo diha sa Walog sa Refaim.
就必像收割的人收敛禾稼， 用手割取穗子， 又像人在利乏音谷拾取遗落的穗子。
6 Mahibilin ang mga hagdaw, bisan pa niana, sama sa dihang uyogon ang kahoy nga olibo: duha o tulo nga olibo ang anaa sa pinakaibabaw nga sanga, upat o lima ang anaa sa kinatas-an nga mga sanga sa mabungahon nga kahoy—mao kini ang gipahayag ni Yahweh, ang Dios sa Israel.
其间所剩下的不多，好像人打橄榄树— 在尽上的枝梢上只剩两三个果子； 在多果树的旁枝上只剩四五个果子。 这是耶和华—以色列的 神说的。
7 Nianang adlawa motan-aw ang kalalakin-an sa ilang Magbubuhat, ug motutok ang ilang mga mata ngadto sa Usa nga Balaan sa Israel.
当那日，人必仰望造他们的主，眼目重看以色列的圣者。
8 Dili na sila motan-aw ngadto sa mga halaran, ang buhat sa ilang mga kamot, ni motan-aw kung unsay nahimo sa ilang mga kulamoy, ang mga poste nga Asera o ang mga hulagway sa adlaw.
他们必不仰望祭坛，就是自己手所筑的，也不重看自己指头所做的，无论是木偶是日像。
9 Nianang adlawa ang ilang lig-on nga mga siyudad mahisama sa biniyaang bakilid nga kakahoyan ngadto sa ibabaw sa kabungtoran, nga gisalikway tungod sa katawhan sa Israel ug mahimo kana nga biniyaan.
在那日，他们的坚固城必像树林中和山顶上所撇弃的地方，就是从前在以色列人面前被人撇弃的。这样，地就荒凉了。
10 Kay gikalimtan nimo ang Dios sa imong kaluwasan, ug wala gitagad ang bato nga imong kusog. Busa nagtanom ka ug matahom nga mga tanom, ug gipagawas ang mga sanga sa paras nga nadawat gikan sa langyaw,
因你忘记救你的 神， 不记念你能力的磐石； 所以，你栽上佳美的树秧子， 插上异样的栽子。
11 sa adlaw nga magtanom ka, ug magkoral, ug mag-atiman sa yuta. Sa dili madugay motubo ang imong binhi, apan mapakyas ang ani sa adlaw sa kasakitan ug sa hilabihan nga kasub-anan.
栽种的日子，你周围圈上篱笆， 又到早晨使你所种的开花； 但在愁苦极其伤痛的日子， 所收割的都飞去了。
12 Pagkaalaot! Ang panagsinggit sa daghang katawhan, nga nagdahunog sama sa dahunog sa kadagatan, ug ang pagdagan sa mga nasod, mihaguros sama sa hinaguros sa dagkong katubigan!
唉！多民哄嚷，好像海浪匉訇； 列邦奔腾，好像猛水滔滔；
13 Modahunog ang mga nasod sama sa naghaguros nga mga tubig, apan hinginlan sila sa Dios. Mokalagiw sila palayo ug gukuron sama sa laya nga mga sagbot ngadto sa kabukiran atubangan sa hangin, ug sama sa nagtuyoktuyok nga sagbot atubangan sa bagyo.
列邦奔腾，好像多水滔滔； 但 神斥责他们，他们就远远逃避， 又被追赶，如同山上的风前糠， 又如暴风前的旋风土。
14 Sa pagkagabii, tan-awa, makalilisang! Mangahanaw sila sa dili pa ang kabuntagon! Mao kini ang bahin niadtong nanulis kanato, ang luna niadtong nangawat kanato.
到晚上有惊吓，未到早晨他们就没有了。这是掳掠我们之人所得的分，是抢夺我们之人的报应。
