Isaias 13
1 Ang pamahayag mahitungod sa Babilonia, nga nadawat ni Isaias nga anak nga lalaki ni Amoz:
The burden of Babylon that Isaiah son of Amoz hath seen:
2 Didto sa hawan nga bukid iisa ang usa ka timailhan nga bandera, singgit ug kusog ngadto kanila, iwarawara ang inyong kamot aron moadto sila sa mga ganghaan sa mga inila.
'On a high mountain lift ye up an ensign, Raise the voice to them, wave the hand, And they go in to the openings of nobles.
3 Gisugo ko na ang akong mga balaan, oo, gipatawag ko na ang akong kusgan nga kalalakin-an aron magpahamtang sa akong kasuko, bisan pa ang akong nagakalipay nga katawhan.
I have given charge to My sanctified ones, Also I have called My mighty ones for Mine anger, Those rejoicing at Mine excellency.'
4 Ang kasaba sa daghang mga tawo didto sa kabukiran, sama sa daghang katawhan! Ang kasaba sa hugyaw sa mga gingharian sama sa nagtigom nga daghan nga kanasoran! Gitigom ni Yahweh nga labawng makagagahom ang kasundalohan alang sa gubat.
A voice of a multitude in the mountains, A likeness of a numerous people, A voice of noise from the kingdoms of nations who are gathered, Jehovah of Hosts inspecting a host of battle!
5 Gikan sila sa halayo nga nasod, gikan sa dalan paingon sa halayo nga dapit. Mao kini si Yahweh uban sa iyang mga galamiton sa paghukom, aron sa paglaglag sa tibuok yuta.
They are coming in from a land afar off, From the end of the heavens, Jehovah and the instruments of His indignation, To destroy all the land.
6 Pagdangoyngoy, kay duol na ang adlaw ni Yahweh; moabot kini uban sa kalaglagan gikan sa Makagagahom.
Howl ye, for near [is] the day of Jehovah, As destruction from the Mighty it cometh.
7 Busa kawad-ag umoy ang tanang mga kamot, ug matunaw ang matag kasingkasing.
Therefore, all hands do fail, And every heart of man doth melt.
8 Mangalisang sila; bihagon sila sa kasakit ug pag-antos, sama sa usa ka babaye nga nagbati. Magtinan-away sila sa usag usa nga mahibulong; manginit ug mamula ang ilang mga nawong.
And they have been troubled, Pains and pangs they take, As a travailing woman they are pained, A man at his friend they marvel, The appearance of flames — their faces!
9 Tan-awa, moabot ang adlaw ni Yahweh inubanan sa mapintas nga kapungot ug hilabihang kasuko, aron himoong biniyaan ang yuta ug laglagon ang mga makasasala gikan niini.
Lo, the day of Jehovah doth come, Fierce, with wrath, and heat of anger, To make the land become a desolation, Yea, its sinning ones He destroyeth from it.
10 Dili na modan-ag ang mga bituon sa langit ug sa nahimutangan niini. Ngitngit na ang adlaw bisan pa sa kaadlawon, ug dili na usab mohayag ang bulan.
For the stars of the heavens, and their constellations, Cause not their light to shine, Darkened hath been the sun in its going out, And the moon causeth not its light to come forth.
11 Silotan ko ang kalibotan alang sa pagkadaotan niini, ug ang daotan alang sa ilang kalapasan. Taposon ko ang pagkamapahitas-on sa mga garboso ug ipaubos ko ang mapahitas-on nga walay kaluoy.
And I have appointed on the world evil, And on the wicked their iniquity, And have caused to cease the excellency of the proud, And the excellency of the terrible I make low.
12 Himoon ko ang katawhan nga mas talagsaon pa kaysa lunsay nga bulawan ug lisod pa pangitaon ang katawhan kaysa sa lunsay nga bulawan sa Ofir.
I make man more rare than fine gold, And a common man than pure gold of Ophir.
13 Busa pakurogon ko ang kalangitan, ug matay-og ang kalibotan sa nahimutangan niini, pinaagi sa kapungot ni Yahweh nga labawng makagagahom, ug sa adlaw sa iyang hilabihan nga kasuko.
Therefore the heavens I cause to tremble, And the earth doth shake from its place, In the wrath of Jehovah of Hosts, And in a day of the heat of his anger.
14 Sama sa usa ka gipangayam nga lagsaw o sama sa karnero nga walay magbalantay, motalikod ang tagsatagsa ka tawo sa iyang kaugalingon nga katawhan ug mokalagiw sa iyang kaugalingong yuta.
And it hath been, as a roe driven away, And as a flock that hath no gatherer, Each unto his people — they turn, And each unto his land — they flee.
15 Patyon ang matag usa nga makaplagan, ug patyon ang matag usa nga madakpan pinaagi sa espada.
Every one who is found is thrust through, And every one who is added falleth by sword.
16 Pagapinopinohon usab ang ilang masuso nga mga anak sa ilang atubangan. Pagailogon ang ilang mga balay ug lugoson ang ilang mga asawa.
And their sucklings are dashed to pieces before their eyes, Spoiled are their houses, and their wives lain with.
17 Tan-awa, hapit ko na libogon ang mga Midianhon aron sa pagsulong kanila, kinsa man ang dili magpakabana mahitungod sa plata, o dili malipay sa bulawan.
Lo, I am stirring up against them the Medes, Who silver esteem not, And gold — they delight not in it.
18 Matusok sa pana ang ilang batan-ong kalalakin-an. Wala silay kaluoy alang sa mga gagmay nga bata ug wala silay ibilin nga mga bata.
And bows dash young men to pieces, And the fruit of the womb they pity not, On sons their eye hath no pity.
19 Unya ang Babilonia, ang mga gingharian nga gidayeg pag-ayo, ang himaya sa mga Caldeanhon, pagalaglagon sa Dios sama sa Sodoma ug Gomora.
And Babylon, the beauty of kingdoms, The glory, the excellency of the Chaldeans, Hath been as overthrown by God, With Sodom and with Gomorrah.
20 Dili na kini pagapuy-an o wala nay magpuyo gikan sa kaliwatan hangtod sa laing kaliwatan. Dili na magtukod ug tolda didto ang mga taga-Arabia, o ipapahulay sa mga magbalantay ang panon sa ilang mga karnero didto.
She doth not sit for ever, Nor continueth unto many generations, Nor doth Arab pitch tent there, And shepherds lie not down there.
21 Apan mohigda didto ang ihalas nga mga mananap, mapuno sa mga ngiwngiw ang ilang kabalayan; ug ang mga ostrits ug molukso-lukso didto ang ihalas nga mga kanding.
And Ziim have lain down there, And full have been their houses of howlings, And dwelt there have daughters of an ostrich, And goats do skip there.
22 Manag-uwang ang mga hyenas sa ilang lig-on nga mga salipdanan, ug ang ihalas nga mga iro sa maanindot nga mga palasyo. Duol na ang iyang panahon, ug dili na malangay ang iyang mga adlaw.
And Aiim have responded in his forsaken habitations, And dragons in palaces of delight, And near to come [is] her time, And her days are not drawn out!
