Hosea 2

1 Ingna ang imong mga igsoong lalaki, 'Akong katawhan!' ug ngadto sa imong mga igsoong babaye, 'Gikaluy-an kamo.'”

Kald eders Broder Mit-Folk og eders Søster Naaderig.

2 Pasakahi ug kaso ang imong inahan, tungod kay dili ko siya asawa, ug dili pud ko niya bana. Ipasalikway kaniya ang iyang pagbaligyag dungog ug ang iyang pagpanapaw taliwala sa iyang dughan.

Gaa i rette med eders Moder, gaa i rette, thi hun er ikke min Hustru, og jeg er ej hendes Mand. For Hormærket fri hun sit Ansigt, for Bolemærket sit Bryst.

3 Kay kung dili, pagahuboan ko siya ug ipakita ko ang iyang kahubo sama sa adlaw sa iyang pagkahimugso. Himuon ko siya nga sama sa kamingawan, sama sa nauga nga yuta, ug himuon ko siyang mamatay tungod sa kauhaw.

Jeg klæder hende ellers nøgen, stiller hende frem, som hun fødtes; jeg reder hende til som en Ørk, som et Tørkeland gør jeg hende, lader hende tørste ihjel.

4 Dili ko kaluy-an ang iyang mga anak, tungod kay mga anak sila sa pagbaligyag dungog.

Jeg ynkes ej over hendes Børn, fordi de er Horebørn;

5 Tungod kay nagabaligyag dungog ang ilang inahan, ug makauulaw ang binuhatan sa nagsabak kanila. Miingon siya, “Moadto ako sa akong mga hinigugma, tungod kay gihatagan nila ako ug pan, tubig, sapot, lana, ug ilimnon.”

thi Horkvinde var deres Moder, skamløs var hun, som bar dem. Thi hun sagde: »Mine Elskere holder jeg mig til, som giver mig mit Brød og mit Vand, min Uld og min Hør, min Olie og Vin.«

6 Busa maghimo ako ug babag aron alihan ug tunok ang iyang agianan. Magtukod ako ug pader batok kaniya aron nga dili niya makita ang iyang agianan.

Se, derfor spærrer jeg med Tjørn hendes Vej, foran hende murer jeg en Mur, saa hun ikke kan finde sine Stier.

7 Gukdon niya ang iyang mga hinigugma, apan dili niya sila maapsan. Pangitaon niya sila, apan dili gayod niya sila makita. Unya moingon siya, “Mobalik ako ngadto sa akong unang bana, kay mas maayo pa ang akong kahimtang kaniadto kaysa karon.”

Efter Elskerne kan hun saa løbe, hun naar dem alligevel ikke; hun søger dem uden at finde, og da skal hun sige: »Jeg gaar paa ny til min første Mand; da havde jeg det bedre end nu.«

8 Tungod kay wala siya masayod nga ako mao ang naghatag kaniyag trigo, sa bag-ong bino ug lana, ug naghatag kaniyag plata ug bulawan, nga ilang gigamit usab ngadto kang Baal.

Ja hun, hun skønner ikke, at det var mig, som gav hende Korn og Most og Olie, gav hende rigeligt Sølv og Guld, som de gjorde til Ba'aler.

9 Busa bawion ko ang iyang trigo panahon sa ting-ani, ug ang akong bag-ong bino sa panahon niini. Bawion ko ang akong mga bisti nga gigamit aron sa pagtabon sa iyang pagkahubo.

Derfor tager jeg atter mit Korn, naar Tiden er til det, min Most, naar Timen er inde, borttager min Uld og min Hør, som hun skjuler sin Nøgenhed med.

10 Unya huboan ko siya atubangan sa iyang mga hinigugma, ug walay bisan usa nga makaluwas kaniya gikan sa akong kamot.

Jeg blotter nu hendes Skam lige for Elskernes Øjne, af min Haand frier ingen hende ud.

11 Paundangon ko usab ang iyang mga kasaulogan, ang iyang mga kumbira, ang mga kasaulogan sa bag-ong bulan, ang iyang mga Adlawng Igpapahulay, ug ang tanan niyang gitakda nga mga kasaulogan.

Jeg gør Ende paa al hendes Glæde, Fester, Nymaaner, Sabbater, hver en Højtid, hun har.

12 Gub-on ko ang iyang kaparasan ug ang iyang mga kahoyng igera, hinungdan nga miingon siya, 'Mao kini ang mga suhol nga gihatag sa akong mga hinigugma.' Himuon ko silang kalasangan, ug mokaon niini ang mga hayop sa kapatagan.

Jeg ødelægger hendes Vinstok og Figentræ, om hvilke hun sagde: »Her er min Skøgeløn, den, mine Elskere gav mig.« Jeg skaber dem om til Krat, af Markens Dyr skal de ædes.

13 Silotan ko siya tungod sa mga kasaulogan alang sa mga Baal, sa dihang nagsunog siya ug insenso alang kanila, sa dihang iyang gidayandayanan ang iyang kaugalingon sa iyang mga singsing ug mga alahas, ug miadto siya sa iyang mga hinigugma ug gikalimtan ako- mao kini ang giingon ni Yahweh.”

Jeg hjemsøger hende for Ba'alernes Fester, paa hvilke hun bragte dem Ofre, smykket med Ring og Kæde. Sine Elskere holdt hun sig til, mig glemte hun, lyder det fra HERREN.

14 Busa kuhaon ko siya pagbalik. Dad-on ko siya ngadto sa kamingawan ug malumo nga makigsulti kaniya.

Se, derfor vil jeg lokke og føre hende ud i Ørkenen og tale hende kærligt til.

15 Ihatag ko kaniya pagbalik ang iyang kaparasan, ug ang Walog sa Akor ingon nga pultahan sa paglaom. Tubagon niya ako didto sama sa iyang gibuhat sa mga adlaw sa iyang pagkabatan-on, ingon sa mga adlaw nga migawas siya sa yuta sa Ehipto.

Saa giver jeg hende hendes Vingaarde der og Akors Dal til en Haabets Dør. Der skal hun synge som i Ungdommens Dage, som da hun drog op fra Ægyptens Land.

16 “Mahitabo kini nianang adlawa—mao kini ang giingon ni Yahweh—nga motawag kamo kanako nga, 'Akong bana,' ug dili na kamo motawag kanako nga 'Akong Baal.'

Paa hin Dag, lyder det fra HERREN, skal hun paakalde sin Ægtemand, og ikke mere Ba'alerne.

17 Tungod kay akong papason ang mga ngalan sa mga Baal gikan sa iyang baba; dili na gayod mahinumdoman pagbalik ang ilang mga ngalan.”

Ba'alsnavnene fjerner jeg fra hendes Mund, ej mer skal Navnene huskes.

18 “Niadtong adlawa maghimo ako ug kasabotan alang kanila uban sa mga mananap sa kaumahan, uban sa mga langgam sa kawanangan, ug uban sa mga nagakamang sa yuta. Isalikway ko ang pana, ang espada, ug ang gubat gikan sa yuta, ug pahigdaon ko ikaw nga layo sa piligro.

Paa hin Dag slutter jeg en Pagt for dem med Markens Dyr og Himmelens Fugle og Jordens Kryb; Bue, Sværd og Stridsvaaben sønderbryder jeg i Landet, og jeg lader dem bo trygt.

19 Isaad ko nga mahimo mo akong bana hangtod sa kahangtoran. Isaad ko nga mahimo mo akong bana sa pagkamatarong, hustisya, kasabotan sa pagkamatinud-anon, ug kaluoy.

Jeg trolover mig med dig for evigt, jeg trolover mig med dig med Retfærd og Ret, med Miskundhed og Barmhjertighed;

20 Ihatag ko nga matinud-anon ang akong kaugalingon kanimo, ug mailhan mo si Yahweh.

jeg trolover mig med dig i Troskab, og du skal kende HERREN.

21 Niadtong adlawa, motubag ako—mao kini ang giingon ni Yahweh—tubagon ko ang mga langit, ug tubagon nila ang kalibotan.

Da skal det ske paa hin Dag, at jeg bønhører, lyder det fra HERREN, ja, at jeg bønhører Himlen, at den saa bønhører Jorden,

22 Ang yuta motubag sa mga trigo, ang bag-ong bino ug ang lana, ug ilang tubagon si Jezreel.

og Jorden bønhører Kornet, Mosten og Olien, og de bønhører Jizre'el.

23 Itanom ko siya sa yuta alang sa akong kaugalingon, ug kaloy-an ko si Lo Ruhama. Moingon ako kang Lo Ami, 'Kamo si Ami Atah,' ug moingon sila kanako, 'Ikaw ang among Dios.'”

Jeg saar hende ud i Landet, mod Naadeløs er jeg naadig og siger til Ikke-mit-Folk: »Mit Folk er du!« og han skal sige: »Min Gud!«