< Hosea 14 >

1 Israel, balik ngadto kang Yahweh nga imong Dios, kay napukan ka tungod sa imong pagkadaotan.
イスラエルよ、あなたの神、主に帰れ。あなたは自分の不義によって、つまずいたからだ。
2 Dad-a ang imong mga pulong ug balik ngadto kang Yahweh. Ingna siya, “Isalikway ang tanan namong pagkadaotan ug dawata kung unsa ang maayo, aron mahalad namo kanimo ang bunga sa among mga ngabil.
あなたがたは言葉を携えて、主に帰って言え、「不義はことごとくゆるして、よきものを受けいれてください。わたしたちは自分のくちびるの実をささげます。
3 Dili kita luwason sa Asiria; dili usab kita mosakay sa mga kabayo aron sa pagpakiggubat. Ni moingon pa kami sa mga buhat sa among mga kamot, 'Ikaw ang among mga dios,' kay makakaplag ug kaluoy diha kanimo ang tawo nga walay amahan.”
アッスリヤはわたしたちを助けず、わたしたちは馬に乗りません。わたしたちはもはや自分たちの手のわざに向かって『われわれの神』とは言いません。みなしごはあなたによって、あわれみを得るでしょう」。
4 “Ayohon ko sila sa ilang pagbiya; higugmaon ko gayod sila, kay mipalayo na ang akong kasuko kaniya.
わたしは彼らのそむきをいやし、喜んでこれを愛する。わたしの怒りは彼らを離れ去ったからである。
5 Mahisama ako sa yamog didto sa Israel; mamulak siya sama sa liryo ug mogamot sama sa sedro sa Lebanon.
わたしはイスラエルに対しては露のようになる。彼はゆりのように花咲き、ポプラのように根を張り、
6 Mosalingsing ang iyang mga sanga; mahisama ang iyang kaanyag sa mga kahoy sa olibo, ug mahisama ang iyang kahumot sa mga sedro sa Lebanon.
その枝は茂りひろがり、その麗しさはオリブの木のように、そのかんばしさはレバノンのようになる。
7 Mobalik ang mga tawo nga nagpuyo diha sa iyang landong; mabuhi sila sama sa trigo ug mamulak sama sa mga paras. Mahisama ang iyang pagkainila sa bino sa Lebanon.
彼らは帰って来て、わが陰に住み、園のように栄え、ぶどうの木のように花咲き、そのかんばしさはレバノンの酒のようになる。
8 Efraim, unsa pa may labot ko sa mga diosdios? Tubagon ko siya ug moatiman kaniya. Sama ako sa sipres nga kanunay lunhaw ang mga dahon; naggikan kanako ang imong bunga.”
エフライムよ、わたしは偶像となんの係わりがあろうか。あなたに答え、あなたを顧みる者はわたしである。わたしは緑のいとすぎのようだ。あなたはわたしから実を得る。
9 Kinsa man ang maalamon aron nga masabtan niya kining mga butanga? Kinsa man ang makasabot niining mga butanga aron masayran niya kini? Kay matarong ang mga dalan ni Yahweh, ug maglakaw niini ang mga matarong, apan mapandol niini ang mga masinupakon.
知恵のある者はだれか。その人にこれらのことを悟らせよ。悟りある者はだれか。その人にこれらのことを知らせよ。主の道は直く、正しき者はこれを歩む。しかし罪びとはこれにつまずく。

< Hosea 14 >