Hosea 14
1 Israel, balik ngadto kang Yahweh nga imong Dios, kay napukan ka tungod sa imong pagkadaotan.
Oh Israel, bumalik ka kang Jehova, nga imong Dios; kay ikaw nahulog tungod sa imong kasal-anan.
2 Dad-a ang imong mga pulong ug balik ngadto kang Yahweh. Ingna siya, “Isalikway ang tanan namong pagkadaotan ug dawata kung unsa ang maayo, aron mahalad namo kanimo ang bunga sa among mga ngabil.
Dad-a ninyo ang mga pulong, ug bumalik ngadto kang Jehova; umingon kamo kaniya: Kuhaa ang tanang kasal-anan, ug dawata kami sa pagkamaloloy-on: busa himoon namo ang ingon sa paghalad sa mga vaca ang halad sa among mga ngabil.
3 Dili kita luwason sa Asiria; dili usab kita mosakay sa mga kabayo aron sa pagpakiggubat. Ni moingon pa kami sa mga buhat sa among mga kamot, 'Ikaw ang among mga dios,' kay makakaplag ug kaluoy diha kanimo ang tawo nga walay amahan.”
Ang Asiria dili makaluwas kanamo, kami dili mangabayo sa mga kabayo: ni moingon kami pag-usab sa buhat sa among mga kamot: Kamo mao ang among mga dios: kay diha kanimo ang kalooy hipalgan sa mga ilo.
4 “Ayohon ko sila sa ilang pagbiya; higugmaon ko gayod sila, kay mipalayo na ang akong kasuko kaniya.
Ayohon ko ang ilang mga pagkasuki, sila higugmaon ko sa walay bayad; kay ang akong kasuko mibulag kaniya.
5 Mahisama ako sa yamog didto sa Israel; mamulak siya sama sa liryo ug mogamot sama sa sedro sa Lebanon.
Ako mahimo nga daw yamog alang sa Israel; siya mobulak ingon sa lirio, ug mopatidlom sa iyang mga gamut ingon sa Libano.
6 Mosalingsing ang iyang mga sanga; mahisama ang iyang kaanyag sa mga kahoy sa olibo, ug mahisama ang iyang kahumot sa mga sedro sa Lebanon.
Ang iyang mga sanga mosanggaka, ang iyang kaanyag maingon sa kahoy nga olivo, ug ang iyang kaamyon maingon sa Libano.
7 Mobalik ang mga tawo nga nagpuyo diha sa iyang landong; mabuhi sila sama sa trigo ug mamulak sama sa mga paras. Mahisama ang iyang pagkainila sa bino sa Lebanon.
Kadtong managpuyo ilalum sa iyang landong mangakabig sa Ginoo; sila mabuhi nga daw trigo, ug mobulak ingon sa balagon sa parras; ang kaamyon niana maingon sa vino sa Libano.
8 Efraim, unsa pa may labot ko sa mga diosdios? Tubagon ko siya ug moatiman kaniya. Sama ako sa sipres nga kanunay lunhaw ang mga dahon; naggikan kanako ang imong bunga.”
Ang Ephraim moingon unya: Unsa pay labut ko sa mga dios-dios? Ako mitubag, ug magatagad na kaniya: Ako sama sa lunhaw nga kahoyng haya; gikan kanako ang imong bunga makaplagan, Oh Israel.
9 Kinsa man ang maalamon aron nga masabtan niya kining mga butanga? Kinsa man ang makasabot niining mga butanga aron masayran niya kini? Kay matarong ang mga dalan ni Yahweh, ug maglakaw niini ang mga matarong, apan mapandol niini ang mga masinupakon.
Kinsa ang manggialamon, aron siya makasabut niining mga butanga? kinsa ang buotan, aron siya makatukib kanila? kay ang mga dalan ni Jehova matarung man, ug ang mga tawong matarung magalakaw diha kanila; apan ang mga malapason manghisukamod diha niana.
