< Hosea 13 >
1 “Sa dihang miistorya si Efraim, adunay pag-uyog. Gituboy niya ang iyang kaugalingon ngadto sa Israel, apan nahimo siyang sad-an tungod sa pagsimba kang Baal, ug namatay siya.
Kad Efraīms runāja, tad cēlās bailes; viņš augsti cēlās iekš Israēla, bet viņš noziedzās caur Baālu un mira.
2 Karon nagpakasala pa gayod sila ug dugang. Nagbuhat sila ug puthaw nga mga larawan gikan sa ilang plata, mga diosdios nga hinimo pag-ayo gikan sa mga banggiitan nga magkukulit. Miingon ang katawhan kanila, 'Mao kini ang mga kalalakin-an nga mohalad ug halok sa larawan nga baka.'
Un nu tie vēl vairāk grēko, un no sava sudraba tie sev taisa elku stabus, dievekļus pēc sava prāta; tas visnotaļ ir kalēju darbs; uz tiem šie runā, cilvēku upurētāji, tie skūpsta teļus.
3 Busa mahisama sila sa mga panganod sa kabuntagon, sama sa yamog nga mahanaw sa sayo, sama sa tahop nga gipadpad palayo sa hangin gikan sa giokanan nga salog, ug sama sa aso gikan sa panghaw.
Tādēļ tie būs kā rīta mākoņi un kā rīta rasa, kas izzūd kā pelavas no klona, un kā dūmi no skursteņa top aizdzīti.
4 Apan ako si Yahweh nga inyong Dios gikan sa yuta sa Ehipto. Kinahanglan nga ako lamang ang inyong ilhon nga Dios ug wala nay lain pa; kinahanglan nga ilhon ninyo nga walay laing manluluwas gawas kanako.
Bet Es esmu Tas Kungs, tavs Dievs, kamēr no Ēģiptes zemes, un Dieva bez manis tu nepazīsti neviena, un Pestītāja bez Manis nav neviena.
5 Nailhan ko ikaw didto sa kamingawan, didto sa yuta nga hilabihan ka uga.
Es par tevi zināju tuksnesī, tai sausā zemē.
6 Napuno ka sa dihang anaa kay sibsibanan; ug sa dihang napuno ka, nagmapahitas-on ang imong kasingkasing. Tungod niana gikalimtan mo ako.
Kad tiem bija ganība, tad tie pieēdās; kad tie bija pieēdušies, tad viņu sirds lepojās, tāpēc tie Mani aizmirsa.
7 Mahimo akong sama sa liyon kanila; moatang ako sa dalan sama sa leopardo.
Tādēļ Es tiem paliku kā lauva, kā pardelis Es glūnēju uz ceļa.
8 Hasmagan ko sila sama sa oso nga gikawatan sa iyang mga anak. Kuniskunison ko ang ilang mga dughan, ug lamoyon ko sila sama sa liyon, sama sa ihalas nga mananap nga mokuniskunis pag-ayo kanila.
Es tos sastapšu kā lācis, kam bērni laupīti, un saplosīšu viņu cieto sirdi, Es tos tur aprīšu kā lauva; tie zvēri virs zemes tos saplosīs.
9 Laglagon ko ikaw, Israel; kinsa man ang makatabang kanimo?
Tas tev par postu, Israēl, ka tu esi pret Mani, pret savu palīgu.
10 Asa na man karon ang imong hari, aron nga moluwas kanimo ug sa tanan nimong mga siyudad? Asa na man ang imong mga tigdumala, nga tungod kanila miingon ka kanako, 'Tagai ako ug hari ug mga prinsipe'?
Kur nu ir tavs ķēniņš? Lai tas tev palīdz visās tavās pilsētās! Un kur tavi tiesneši, par kuriem tu sacīji: dod man ķēniņu un virsniekus?
11 Gihatagan ko ikaw ug hari tungod sa akong kasuko, ug gikuha ko siya sa akong kapungot.
Es tev devu ķēniņu savā dusmībā un to esmu atņēmis savā bardzībā.
12 Nagtapun-og na gayod ang kalapasan ug ang pagkasad-an ni Efraim.
Efraīma noziegumi ir sakrāti, viņa grēki ir glabāti.
13 Moabot kaniya ang kasakit sa pagpanganak, apan dili siya maalamon nga anak nga lalaki, kay sa panahon nga ipakatawo na siya, wala siya migawas sa tagoangkan.
Viņam nāks dzemdētājas sāpes; viņš ir negudrs bērns, jo tas laikā neiet mātes ceļā.
14 Luwason ko ba sila gikan sa kamot sa Seol? Luwason ko ba sila gikan sa kamatayon? Asa na man, O kamatayon, ang imong mga hampak? Asa na man, O Seol, ang imong kalaglagan? Nalilong ang kaluoy gikan sa akong mga mata.” (Sheol )
Es tos atpestīšu no elles, Es tos atsvabināšu no nāves. Nāve, kur ir tavs mēris, elle, kur ir tavs posts! Žēlums nebūs priekš Manām acīm. (Sheol )
15 Bisan paman ug madagayaon na si Efraim labaw sa iyang mga igsoon nga lalaki; moabot gayod ang sidlakan nga hangin; mohuros ang hangin ni Yahweh gikan sa kamingawan. Mahubas gayod ang tubod ni Efraim, ug mahubas ang iyang balon. Ilogon sa kaaway ang iyang mga balay nga adunay mga bililhong butang.
Lai viņš arī augļus nes brāļu vidū, bet rīta vējš nāks, Tā Kunga vējš celsies no tuksneša, un viņa aka izkaltīs, un viņa avots izsīks; šis laupīs mantu un visus dārgumus.
16 Mahimong sad-an ang Samaria, kay misupak man siya batok sa iyang Dios. Mangalaglag sila pinaagi sa espada; wataswatason ang ilang mga gagmayng anak, ug laslasan ang tiyan sa ilang mga mabdos nga babaye.
Samarija ies postā, jo tā savam Dievam ir turējusies pretī, tā kritīs caur zobenu, viņu bērni taps satriekti un viņu grūtās sievas taps uzšķērstas.