Hosea 11
1 “Gihigugma ko si Israel sa batan-on pa siya, ug gitawag ko siya nga akong anak pagawas sa Ehipto.
I loved Israel when he was a child. He's my son I called out of Egypt.
2 Kung sigihon sila sa pagtawag, mas mosamot hinuon nga magpalayo sila kanako. Naghalad sila ngadto sa mga Baal ug nagsunog ug mga insenso ngadto sa mga diosdios.
As they called them, so they went from them: they sacrificed to the Baals and offered incense to idols.
3 Bisan kon ako mao ang nagtudlo kang Efraim sa paglakaw. Ako mao ang nagkupot sa ilang mga kamot pataas, apan wala sila nasayod nga ako ang nag-atiman kanila.
I myself taught Ephraim to walk, taking them by the hand, but they didn't realize I was the one who healed them.
4 Gigiyahan ko sila gamit ang higot nga panapton sa mga tawo, gamit ang higot sa gugma. Nahimo ako ngadto kanila nga sama sa usa ka tawo nga nagkupot sa renda sa ilang mga apapangig aron mapasayon kini, ug miluhod ako ngadto kanila ug gipakaon sila.
I led them along with cords of kindness, with ropes of love. I was the one who eased their burden and bent down to feed them.
5 Dili ba sila mobalik sa yuta sa Ehipto? Dili ba sila dumalahan sa Asiria tungod kay midumili sila sa pagbalik kanako?
However, because my people refuse to return to me, they will not return to the land of Egypt but Assyria shall be their king.
6 Mahagbong ang espada ngadto sa ilang mga siyudad ug moguba sa mga ali sa ilang mga ganghaan; moguba kini kanila tungod sa kaugalingon nilang mga plano.
War will sweep through their cities, putting an end to their boasting and destroying their plans.
7 Hingpit nga nakahukom ang akong mga katawhan sa pagbiya kanako. Bisan pa ug mosangpit sila sa Labaw nga Makagagahom, walay motabang kanila.
My people are hanging on to their apostasy from me. They call him “god on high” but he will not raise them up at all.
8 Unsaon man nako pagbiya kanimo, Efraim? Unsaon man nako pagtugyan kanimo, Israel? Unsaon ko man paghimo kanimo nga sama kang Adma? Unsaon ko man paghimo kanimo nga sama kang Zeboim? Nausab ang akong kasingkasing; nakutaw ang tanan nakong kaluoy.
How can I give you up, Ephraim? How can I let you go, Israel? How can I make you like Admah? How can I treat you like Zeboiim? My heart is breaking; I am full of compassion.
9 Dili ko ipahamtang ang hilabihan ko nga kasuko; dili ko na usab gub-on si Efraim. Tungod kay Dios ako ug dili tawo; ako mao ang Balaan taliwala kaninyo, ug dili ako moanha uban ang kasuko.
I will not execute the fierceness of my anger, I will not destroy Ephraim again. For I am God, not a human being. I am the Holy One living among you. I will not enter your cities.
10 Mosunod sila kang Yahweh; ug mongulob siya sama sa liyon. Sa dihang mongulob siya, mangabot nga magkurog ang iyang mga anak gikan sa kasadpan.
The people will follow me, the Lord. He will roar like a lion. When he roars like a lion then his children will come trembling from the west.
11 Moabot sila nga magkurog sama sa mga langgam sa Ehipto, sama sa salampati nga gikan sa yuta sa Asiria. Papuy-on ko sila sa ilang mga balay- mao kini ang giingon ni Yahweh.
Like a flock of frightened birds they will come from Egypt, like doves they will come from Assyria, and I will bring them back home, declares the Lord.
12 Gipalibotan ako ni Efraim uban sa mga bakak, ug ang panimalay ni Israel uban ang pagpanglimbong. Apan si Juda padayon nga nag-uban kanako, ang Dios, ug nagmatinud-anon kanako, ang Balaan.”
Ephraim surrounds me with lies and Israel with deceit, and Judah still wanders with some deity, faithful to some “Holy One.”
