< Hebreohanon 6 >
1 Busa, biyaan na nato ang naunang pagtulon-an mahitungod sa mensahe ni Cristo, kinahanglan magpadayon kita ngadto sa pagkahamtong, dili na magpahimutang pag-usab sa patukoranan sa paghinulsol gikan sa patay nga mga buhat ug pagtuo sa Dios,
Therefore leaving the doctrine of the first principles of Christ, let us press on to perfection—not laying again a foundation of repentance from dead works, of faith toward God,
2 ni patukoranan sa pagtulon-an mahitungod sa pagbawtismo, pagpandong sa mga kamot, ang pagkabanhaw sa mga patay, ug sa paghukom nga walay kataposan. (aiōnios )
of the teaching of washings, of laying on of hands, of resurrection of the dead, and of everlasting judgment. (aiōnios )
3 Buhaton usab nato kini kung itugot sa Dios.
And this we will do if God permits.
4 Kay kini dili mahimo alang niadtong nalamdagan na sa makausa, nga nakatilaw sa langitnong gasa, nga nakaambit na sa Balaang Espiritu,
For concerning those who were once enlightened and tasted of the heavenly gift, and were made partakers of the Holy Spirit,
5 ug nakatagamtam na sa maayong pulong sa Dios ug sa mga gahom sa umaabot nga panahon, (aiōn )
and tasted the good word of God, and the powers of the age to come, (aiōn )
6 ug unya nahulog - dili na mahimo ang pagpabalik pa kanila sa paghinulsol. Tungod kay gilansang nila pag-usab ang Anak sa Dios alang sa ilang mga kaugalingon, gibiaybiay siya diha sa kadaghanan.
and then fell away, it is impossible to renew them again to repentance; seeing they crucify the Son of God for themselves again, and put him to open shame.
7 Kay ang yuta nga nagdawat na sa ulan nga kanunay mahulog niini, ug niana nagahatag sa abot nga magamit alang niadtong nag-ugmad sa yuta, magadawat ug panalangin gikan sa Dios.
For the land which has drunk the rain that comes often on it, and brings forth a crop suitable for them for whose sake it is also tilled, receives blessing from God;
8 Apan kung mamunga man kini ug mga tunok ug mga kadyapa, wala kini kapuslanan ug hapit na matinunglo. Ang kataposan niini mao ang pagkasunog.
but if it bears thorns and thistles, it is rejected and near being cursed, whose end is to be burned.
9 Bisan kung nagasulti kami sama niini, mga hinigugmang higala, nadani kami sa mas maayong mga butang mahitungod kaninyo ug sa mga butang mahitungod sa kaluwasan.
But, beloved, we are persuaded of better things for you, and things that accompany salvation, even though we speak like this.
10 Kay ang Dios makiangayon gayod nga dili malimtan ang inyong nabuhat ug ang gugma nga inyong gipakita alang sa iyang ngalan, sa niana gialagaran ninyo ang mga magtutuo ug nagpabilin sa pag-alagad kanila.
For God is not unrighteous, so as to forget your work and the love which you showed toward his name, in that you served the saints, and still do serve them.
11 Ug dako ang among tinguha nga ang matag-usa kaninyo makapakita sa samang kakugi uban sa bug-os nga kasigurohan sa pagsalig hangtod gayod sa kataposan.
We desire that each one of you may show the same diligence to the fullness of hope even to the end,
12 Dili namo buot nga mahimo kamong hinay, apan hinuon mosundong kamo niadtong makapanunod sa mga saad tungod sa pagtuo ug pailob.
that you won't be sluggish, but imitators of those who through faith and patience inherited the promises.
13 Kay sa dihang gihimo sa Dios ang iyang saad ngadto kang Abraham, nanumpa siya sa iyang kaugalingon, sanglit dili man siya makapanumpa pinaagi kang bisan kinsa nga mas labaw ps.
For when God made a promise to Abraham, since he could swear by none greater, he swore by himself,
14 Miingon siya, “Sa pagkatinuod panalanginan ko iakw, ug padaghanon ko ang imong mga kaliwat.”
saying, "I will indeed bless you, and I will greatly multiply you."
15 Sa niini nga paagi, nabatonan ni Abraham kung unsa ang gisaad human siya mapailubong naghulat.
Thus, having patiently endured, he obtained the promise.
16 Kay ang mga tawo manumpa pinaagi sa usa ka tawo nga mas labaw pa sa ilang mga kaugalingon, ug sa matag panaglalis sa ilang panumpa mao ang katapusan alang sa pagpamatuod.
For people swear oaths by something greater, and in every dispute of theirs the oath is final for confirmation.
17 Sa dihang nakahukom ang Dios sa pagpakita sa mas tin-aw nga dili mausab nga kalidad sa iyang katuyoan ngadto sa mga manununod sa saad, gipasaligan niya kini uban ang usa ka panumpa.
In this way God, being determined to show more abundantly to the heirs of the promise the immutability of his counsel, interposed with an oath;
18 Gibuhat niya kini aron pinaagi sa duha ka dili mausab nga mga butang, diin ang Dios dili makahimo sa pagpamakak, kami nga mikalagiw alang sa dalangpanan makabaton sa usa ka malig-ong pagdasig aron hugot nga magkupot ngadro sa pagsalig nga gipahimutang atong atubangan.
that by two immutable things, in which it is impossible for God to lie, we may have a strong encouragement, who have fled for refuge to take hold of the hope set before us.
19 Gibatonan ta kining pagsalig ingon nga kasigurohan ug kasaligang angkla sa atong mga kalag, pagsalig nga mosulod ngadto sa kinasulorang dapit luyo sa tabil.
This hope we have as an anchor of the soul, a hope both sure and steadfast and entering into that which is within the curtain;
20 Si Jesus misulod niadtong dapita ingon sa usa ka mag-uuna alang kanato, nahimong usa ka labaw nga pari hangtod sa kahangtoran sunod sa laray ni Melchizedek. (aiōn )
where as a forerunner Jesus entered for us, having become a high priest forever after the order of Melchizedek. (aiōn )