Hebreohanon 4
1 Busa, kinahanglan magmainampingon gayod kita aron walay usa kaninyo nga daw mapakyas sa pagkab-ot sa mapadayonong saad sa pagsulod sa kapahulayan sa Dios.
We may fear, then, lest a promise being left of entering into His rest, any one of you may seem to have come short,
2 Kay anaa na kanato ang maayong balita mahitungod sa kapahulayan sa Dios nga gimantala kanato sama sa mga Israelita, apan kana nga mensahe wala napuslan niadtong nakadungog niini kung dili kini ubanan sa pagtuo.
for we also are having good news proclaimed, even as they, but the word heard did not profit them, not being mixed with faith in those who heard,
3 Kay kita, ang mga nagatuo — kita mao ang makasulod nianang kapahulayan, sama kini sa giingon, “Ingon nga ako nanumpa sa akong kapungot, Dili sila makasulod sa akong kapahulayan.” Miingon siya niini, bisan tuod ang iyang gibuhat nga buluhaton natapos na sukad sa pagsugod sa kalibotan.
for we do enter into the rest — we who did believe, as He said, 'So I sware in My anger, If they shall enter into My rest —;' and yet the works were done from the foundation of the world,
4 Kay miingon siya sa laing bahin mahitungod sa ikapitong adlaw, “Ang Dios mipahulay sa ikapitong adlaw gikan sa tanan niyang gibuhat.”
for He spake in a certain place concerning the seventh [day] thus: 'And God did rest in the seventh day from all His works;'
5 Pag-usab miingon siya, “Dili sila makasulod sa akong kapahulayan.”
and in this [place] again, 'If they shall enter into My rest —;'
6 Busa, sanglit ang kapahulayan sa Dios sa gihapon gitagana alang sa pipila aron makasulod, ug sanglit daghang mga Israelita nga nakadungog sa maayong balita mahitungod sa iyang kapahulayan dili makasulod tungod sa pagkamasinupakon,
since then, it remaineth for certain to enter into it, and those who did first hear good news entered not in because of unbelief —
7 ang Dios pag-usab nagtakda ug saktong adlaw, nga gitawag “Karong Adlawa.” Gipahimutang niya kining adlawa sa dihang misulti siya ngadto kang David, nga misulti kaniadto human kini unang gisulti, “Karong adlawa kung kamo maminaw sa iyang tingog, ayaw pagahia ang inyong mga kasingkasing.”
again He doth limit a certain day, 'To-day,' (in David saying, after so long a time, ) as it hath been said, 'To-day, if His voice ye may hear, ye may not harden your hearts,'
8 Kay kung si Josue mihatag pa kanila sa pahulay, ang Dios wala na unta nagsulti mahitungod sa lain pang adlaw.
for if Joshua had given them rest, He would not concerning another day have spoken after these things;
9 Busa aduna pa gihapoy usa ka Adlaw nga kapahulayan nga gitagana alang sa katawhan sa Dios.
there doth remain, then, a sabbatic rest to the people of God,
10 Kay siya nga makasulod sa kapahulayan sa Dios nakapahulay usab sa iyang kaugalingon gikan sa iyang mga buhat, ingon sa gibuhat sa Dios.
for he who did enter into his rest, he also rested from his works, as God from His own.
11 Busa magmatinguhaon kita sa pagsulod nianang kapahulayan, aron nga walay usa nga mahulog diha sa samang pagkamasinupakon nga gibuhat nila.
May we be diligent, then, to enter into that rest, that no one in the same example of the unbelief may fall,
12 Kay ang pulong sa Dios buhi ug abtik ug mas hait pa kaysa bisan unsang espada nga duhay sulab. Modulot kini bisan sa nabahing kalag gikan sa espiritu, ug mga lutahan gikan sa kinasuloran sa bukog. Makahimo kini sa pag-ila sa hunahuna sa kasingkasing ug mga tinguha.
for the reckoning of God is living, and working, and sharp above every two-edged sword, and piercing unto the dividing asunder both of soul and spirit, of joints also and marrow, and a discerner of thoughts and intents of the heart;
13 Walay binuhat nga butang ang matago gikan sa panan-aw sa Dios. Hinuon, ang tanang butang dayag ug abli sa mga mata niadtong pagahatagan gayod sa husay.
and there is not a created thing not manifest before Him, but all things [are] naked and open to His eyes — with whom is our reckoning.
14 Unya adunay usa ka bantogang labawng pari nga nakalatas sa kalangitan, si Jesus ang Anak sa Dios, magmalig-on kita sa pagkupot sa atong mga gituohan.
Having, then, a great chief priest passed through the heavens — Jesus the Son of God — may we hold fast the profession,
15 Kay wala kitay labawng pari nga dili makabati ug kalooy sa atong mga kaluyahon, apan usa nga sa tanang mga paagi gitintal sama kanato, gawas lamang nga wala siyay sala.
for we have not a chief priest unable to sympathise with our infirmities, but [one] tempted in all things in like manner — apart from sin;
16 Busa moduol kita uban ang pagsalig didto sa trono sa grasya, nga makadawat kita sa kalooy ug makakaplag sa grasya nga makatabang sa takna sa pagkinahanglan.
we may come near, then, with freedom, to the throne of the grace, that we may receive kindness, and find grace — for seasonable help.
