Hebreohanon 2
1 Busa kinahanglan nga hatagan nato ug mas labaw pa nga pagtagad kung unsa ang atong nadunggan, aron nga dili kita mapahilayo gikan niini.
Because of this it behoveth [us] more abundantly to take heed to the things heard, lest we may glide aside,
2 Kay kung ang mensahe nga gisulti pinaagi sa mga anghel tinuod, ug sa matag paglapas ug pagsupak nagdawat sa patas nga silot,
for if the word being spoken through messengers did become stedfast, and every transgression and disobedience did receive a just recompense,
3 unsaon kaha nato pag-ikyas kung atong talikdan ang dakong kaluwasan? —ang kaluwasan nga unang gipahibalo pinaagi sa Ginoo ug gipamatud-an kanato pinaagi niadtong nakadungog niini.
how shall we escape, having neglected so great salvation? which a beginning receiving — to be spoken through the Lord — by those having heard was confirmed to us,
4 Ang Dios nagpamatuod usab niini pinaagi sa mga ilhanan, mga katingalahan, ug pinaagi sa nagkalainlain nga gamhanang mga buhat, ug pinaagi sa mga gasa sa Balaang Espiritu nga iyang giapod-apod sumala sa iyang kaugalingong kabubut-on.
God also bearing joint-witness both with signs and wonders, and manifold powers, and distributions of the Holy Spirit, according to His will.
5 Ang Dios wala nagbutang sa umaabot nga kalibotan, mahitungod kung unsa ang atong ginasulti, ilalom sa mga anghel.
For not to messengers did He subject the coming world, concerning which we speak,
6 Hinuon, adunay usa ka tawo nga kung diin nagpamatuod ug miingon, “Unsa man ang tawo, nga ikaw nagtagad man kaniya? O ang anak sa tawo, nga ikaw nag-atiman man kaniya?
and one in a certain place did testify fully, saying, 'What is man, that Thou art mindful of him, or a son of man, that Thou dost look after him?
7 Gibuhat nimo ang tawo nga ubos gamay kaysa mga anghel; gikoronahan nimo siya sa himaya ug dungog.
Thou didst make him some little less than messengers, with glory and honour Thou didst crown him, and didst set him over the works of Thy hands,
8 Gibutang nimo ang tanang pagbuot ilalom sa iyang tiilan.” Kay gihatag sa Dios ang tanang pagbuot sa tawo. Wala niya gibiyaan ang bisan unsa nga wala nailalom kaniya. Apan karon wala pa nato nakita ang tanan nga nailalom kaniya.
all things Thou didst put in subjection under his feet,' for in the subjecting to him the all things, nothing did He leave to him unsubjected, and now not yet do we see the all things subjected to him,
9 Bisan pa niana, nakita nato ang usa nga gihimo sa makadiyot, nga ubos kaysa mga anghel—si Jesus, nga, tungod sa iyang pag-antos ug kamatayon, gikoronahan uban sa himaya ug dungog. Busa karon pinaagi sa grasya sa Dios, si Jesus nakatilaw sa kamatayon alang sa matag tawo.
and him who was made some little less than messengers we see — Jesus — because of the suffering of the death, with glory and honour having been crowned, that by the grace of God for every one he might taste of death.
10 Kini angay nga ang Dios, tungod kay ang tanang butang mitungha alang kaniya ug pinaagi kaniya, kinahanglan magdala sa daghang mga anak ngadto sa himaya, ug niana nahimo gayod siya nga pangulo sa ilang kaluwasan sa hingpit pinaagi sa iyang mga pag-antos.
For it was becoming to Him, because of whom [are] the all things, and through whom [are] the all things, many sons to glory bringing, the author of their salvation through sufferings to make perfect,
11 Kay managsama nga ang usa nga naghalad ug kadtong mga hinalad, tanan naggikan sa usa ka tinubdan, ang Dios. Alang niini nga hinungdan ang usa nga naghalad kanila sa Dios dili maulaw nga tawagon sila nga mga igsoon.
for both he who is sanctifying and those sanctified [are] all of one, for which cause he is not ashamed to call them brethren,
12 Siya miingon, “Akong imantala ang imong ngalan sa akong mga igsoon, ako magaawit mahitungod kanimo gikan sa sulod sa panagtigom.”
saying, 'I will declare Thy name to my brethren, in the midst of an assembly I will sing praise to Thee;' and again, 'I will be trusting on Him;'
13 Ug miingon siya pag-usab, “Mosalig ako diha kaniya.” Ug usab, “Tan-awa, ania ako ug ang mga anak nga gihatag sa Dios kanako.”
and again, 'Behold I and the children that God did give to me.'
14 Busa, sanglit kay ang mga anak sa Dios nakaambit man sa unod ug dugo, si Jesus usab miambit sa samang mga butang, aron nga pinaagi sa kamatayon buhaton niya nga dili makahimo ang usa nga anaay gahom sa kamatayon, nga mao, ang yawa.
Seeing, then, the children have partaken of flesh and blood, he himself also in like manner did take part of the same, that through death he might destroy him having the power of death — that is, the devil —
15 Mao kini aron nga iyang mapalingkawas kadtong tanan nga pinaagi sa kahadlok sa kamatayon nagpuyo sa pagkaulipon sa tibuok nilang kinabuhi.
and might deliver those, whoever, with fear of death, throughout all their life, were subjects of bondage,
16 Kay sa pagkatinuod dili ang mga anghel ang iyang gitabangan. Kondili, iyang gitabangan ang mga kaliwatan ni Abraham.
for, doubtless, of messengers it doth not lay hold, but of seed of Abraham it layeth hold,
17 Busa gikinahanglan gayod alang kaniya nga mahimong sama sa iyang mga igsoong sa tanang paagi, aron nga siya mahimong usa ka maluluy-on ug matinud-anon nga labawng pari diha sa mga butang sa Dios, ug aron makab-ot niya ang kapasayloan alang sa mga sala sa katawhan.
wherefore it did behove him in all things to be made like to the brethren, that he might become a kind and stedfast chief-priest in the things with God, to make propitiation for the sins of the people,
18 Tungod kay si Jesus mismo nag-antos, gitintal, makahimo siya sa pagtabang niadtong mga natintal.
for in that he suffered, himself being tempted, he is able to help those who are tempted.
