Hebreohanon 12
1 Busa, sanglit ginalibotan kita sa usa ka dako nga panon sa mga saksi, atong ilabay ang tanang butang nga makapabug-at kanato ug ang sala nga sayon kaayong naggapos kanato. Magmapailobon kita pagdagan sa lumba nga gibutang sa atong atubangan.
Seng raangtaan ibah, haaki arah loong ah kookchap hali. Erah raangtaan ih seng tootmui soon li lam adi tim phaklak la nyia rangdah ih tangjoh hali ah thinhaat ih, eno seng thung nah tootmui soon ah kamkam ih thun ino soon ih.
2 Itutok nato ang atong mga mata kang Jesus, ang tinubdan ug maghihingpit sa atong pagtuo, kinsa alang sa kalipay nga gibutang sa iyang atubangan milahutay sa krus, gitamay sa kaulawan, ug naglingkod sa tuong kamot ngadto sa trono sa Dios.
Seng mik ah Jisu taangko sok ih, ngo suh ephang dowa ih ethoon tuk ih seng tuungmaang jeela erah wah asuh ah. Heh bangphak ni chamnaang thoi tah thin haatta! mamah liidih tenroon ah heh jaakhoh ni ban tongta, heh ih bangphak nah tek suh rakrek tenthun tah jeeta, eno amadi Rangte tongtheng dakchah ko adi tongla.
3 Kay isipa siya nga milahutay sa mga madumtanong pagpamulong nga gikan sa makasasala batok sa iyang kaugalingon, aron nga dili na kamo kapoyan o magmaluya.
Taatthun thaak an heh di mamah angta rah ah; Heh ih timthan jen naanta rangdah mina loong ih taat miksuk rumta di ah! Erah raangtaan ih sen teenuh teewah thung nak joong theng nyia nak toihaat theng.
4 Wala pa kamo misukol o nakigbisog batok sa sala hangtod nga mawad-an ug dugo.
Sen roidong di rangdah damdoh mui raangtaan ih khoh laan mat ruh bah amadi tuk ih maang thaak naan kan.
5 Ug inyong nahikalimtan ang pagdasig nga nagtudlo kaninyo ingon nga mga anak: “Akong anak, hatagi ug dakong pagtagad ang pagpanton sa Ginoo, ni mabugnaw sa dihang badlongon kamo niya.”
Rangte ih sen loong suh heh sah dakbi thun hanno tenchaan kot jengkhaap baat tahan rah beehaat tam ehan? “Nga sah, Teesu ih huk baat handoh sen thung ah koh an, Nak thungjoong an heh ih choophaan handoh ah.
6 Kay pantonon sa Ginoo ang bisan kinsa nga iyang gihigugma, ug silotan niya ang matag anak nga iyang gidawat.
Timnge liidih Teesu ih marah minchan ha erah suh huk baat ha, eno marah heh sah ngeh ih ekap eha erah suh hoocham thuk ih la.”
7 Paglahutay sa mga pagsulay ingon nga pagpanton. Ang Dios nagtagad kaninyo ingon nga iyang mga anak, kay unsa man ang anak kung ang iyang amahan wala magpanton?
Maama wah ih hoocham thuk eha ah enaan etheng; Rangte ih sen loong suh heh sah lakbi thun halan ah sen chamnaang lan rah ih jat ha. Heh wah ih lataat hoocham thukka rah heh sah eje tam ah?
8 Apan kung wala kamoy pagpanton, nga giambitan natong tanan, busa kamo mga anak sa gawas ug dili iyang mga anak.
Sen loong ah heh sah ang anno lah hoocham thuk thang mok ang an bah, sen loong ah sami tah ang kan, enoothong sen loong ah paansah.
9 Dugang pa niini, aduna kita'y mga kalibotanong amahan aron mopanton kanato, ug gitahod nato sila. Dili ba kinahanglan nga mas labaw pa natong tumanon ang Amahan sa espiritu ug magkinabuhi?
Mina ang ibah sengwah loong ih hoocham thuk ehe, eno neng ah echoomjoot ehi. Erah ang abah chiiala Wah lakhui nah batang aleh timthan wangjih ang ah! eno heh suh look haat ano thing tongjih ang ah!
10 Kay ang atong amahan tuod man nagpanton kanato sa pipila ka katuigan ingon nga kini matarong alang kanila, apan ang Dios nagpanton kanato alang sa maayo aron nga makaambit kita sa iyang pagkabalaan.
Hansi di hewah loong ih chomroi raangtaan ih hoocham thuk hali marah neng raangtaan ih punla adi ah, enoothong Rangte reela abah seng loong ese ang raangtaan ih reela, enooba heh esa adoh roongroop ih.
11 Walay pagpanton nga daw maanindot sa kasamtangan apan hinuon sakit gayod. Bisan pa niini, sa ulahi mamunga kini ug malinawon nga bunga sa pagkamatarong alang niadtong mga nabansay pinaagi niini.
Seng ehoocham thuk ehali adi, chomroi raangtaan ih tenroon lah ang thang tenchi ang thuk hali. Ang abah uh linah marah mina asuh hoocham thuk ano sekthukla erah thaang ah kateng roidong di angla semroongroong thaang chotheng ah choh ah.
12 Busa ipataas ang inyong mga kamot nga nagmaluya ug himoa ang inyong huyang nga mga tuhod nga magmalig-on pag-usab;
Erah raangtaan ih an lak enaang elu rah toon uh, eno an lakuh mootnaang lu rah rong chap uh!
13 paghimo ug tul-id nga mga dalan alang sa inyong tiil, aron nga bisan kinsa ang bakol dili mahisalaag apan hinuon mamaayo.
Lamjun adoh khoom ruh eh uh, ekoong anglu rah toom rong khoom uh, erah nang ibah ede thong toom eh uh.
14 Ipadayon ang kalinaw uban sa tanang katawhan, ug usab ang pagkabalaan nga kung wala niini walay bisan usa nga makakita sa Ginoo.
Thoontang damdoh semroongroong angsuh thun uh, eno esa roidong ih tong suh thun uh, mamah liidih erah lah ang kaabah Teesu tah chotup ko ang ah.
15 Pagbantay aron nga walay bisan usa ang dili malabot sa grasya sa Dios, ug walay gamot sa kasuko ang motubo aron maghimo ug kagubot ug makadaot sa daghan.
Thungkhom ih tongtheng Rangte minchan nawa ladok soon suh ah. Ngo mina uh khadikdik me asu bangphook ang ano mih chamthuk ah likhiik nak ang an.
16 Pagbantay nga walay malaw-ay nga pakighilawas o dili diosnon nga tawo sama kang Esau, nga alang sa usa lang ka kan-anan gibaligya ang iyang katungod isip magulang.
Ngo uh Isau likhiik mih damdoh roongjup roongtong lah angtheng edoleh chiiala lamdoh larook lata lah angtheng, phokhoh men ah phaksat jaasiit satdi sangta likhiik ah.
17 Kay nahibalo kamo nga human niana, sa dihang iyang gitinguha ang pagpanunod sa panalangin, gisalikway siya, tungod kay wala siya nakakaplag ug kahigayonan alang sa paghinulsol uban sa iyang amahan, bisan tuod nangita siya niini sa kakugi inubanan sa mga luha.
Ejat nih ehan, lini hewah roomseetam ah chosuh taat nookta; enoothong heh engaak eta, timnge liidih ehuung taat ih ah bah uh marah reeta erah we lek suh lamhoh takah jeeta,
18 Kay wala kamo mianhi sa usa ka bukid nga mahikap, bukid sa nagdilaab nga kalayo, sa kangitngit, sa kasubo, ug bagyo.
Sen loong ah Ijirel mina Sinai Kong ni we luungta nyia rangnak khukhuh, moonheeheek, pong ange angta adi wang rumta likhiik tawang ran,
19 Wala kamo mianhi sa kusog nga dinahunog sa trumpeta, o sa mga pulong gikan sa usa ka tingog nga maoy hinungdan nga ang makadungog niini magpakiluoy nga wala na untay laing pulong ang isulti ngadto kanila.
luirong erongwah ih huungmot arah nyia eriing eraak ih arah angta. Mih loong ah ih miroot ah chaat arah khotok doh nak toom kah we chaat ih ngeh riing huung rumla,
20 Kay dili sila makakaya kung unsa ang gimando: “Bisan gani kung ang usa ka mananap mohikap sa bukid, kinahanglan batohon kini.”
timnge liidih neng loong ih thaaraamta ah kapchaat rum ano tajen naan rumta, eradi amah liita, “Chok awak ih kong ah paanak abah kong rah ih tekpat etheng.”
21 Makalilisang kaayo kini nga talan-awon nga si Moises miingon, “Nalisang ako pag-ayo nga ako nangurog.”
Marah noisokta erah micho miphaan ang kano Moses ih liita, “Ngah rapne emoot cho elang!”
22 Hinuon, mianhi kamo sa Bukid sa Zion ug ngadto sa siyudad sa buhi nga Dios, ang langitnong Jerusalem, ug sa 10, 000 ka mga anghel sa pagsaulog.
Enoothong sen Jaion Kong ni nyia Ething Rangte samnuthung adi wang tahan, marah rangmong Jerusalem liiha eno rangsah hantek tongla eradi ah.
23 Mianhi kamo sa panagtigom sa tanang kamagulangang anak nga nalista sa langit, ngadto sa Dios ang maghuhukom sa tanan, ug ngadto sa mga espiritu sa matarong nga gihingpit.
Ngo men rangmong ni raangha erah loong ah Rangte sah phokhoh nakhoh ih hoon ano tenroon theng adi lomtong lan, eno erah Rangte jiinni wang halan, marah ih mina kah dande ah nyia ese mina ah epun ih hoonla erah chiiala taang ni sen wang halan.
24 Mianhi kamo kang Jesus, ang tigpataliwala sa bag-o nga kasabotan, ug sa giwisikwisik nga dugo nga nagsulti ug mas maayo kaysa dugo ni Abel.
Marah ih ena nuumiijeng khookhamte nyia Abel sih thaknang ibah ese thoon kakham hoonta sih hakte Jisu taang ni wang halan.
25 Tan-awa nga dili kamo mobalibad sa usa nga nagsulti. Kay kung wala sila miikyas sa dihang mibalibad sila sa usa nga nagpahimangno kanila dinhi sa kalibotan, dili gayod kita maka-ikyas kung mopalayo kita sa usa nga nagpahimangno gikan sa langit.
Banban ih ban tong an, eno marah jengla erah lachaat thang nak eh an. Arah hatoh ni esa ruurang baat ha rah lachaat thang ih ngo tong ah erah mina abah tajen hottongka. Rangmong nawa marah jengla erah jeng lachaat mok ang ubah ehottong esuh echaan ang ah!
26 Nianang panahona ang iyang tingog motay-og sa kalibotan. Apan karon siya nagsaad ug miingon, “Apan sa makausa pa akong tay-ogon dili lamang ang kalibotan, apan usab ang kalangitan.”
Erah tokdi heh jengkhaap nawa ih hatoh ah moot hoomta, Enoothong belam heh ih kakhamta, “Ngah ih jaasiit than we nyoong ang doh hatoh luulu lah angthang rangmong nep nyoong ang.”
27 Kining mga pulonga, “Apan sa makausa pa,” nagpaila sa pagtangtang niadtong mga butang nga natay-og, mao kana, ang mga butang nga nabuhat, aron nga kadtong mga butang diin dili matay-og magpabilin.
Jengkhaap loong “Taksiit we boot baatta” rah ih noisok ha timthan dong hoonchoi loong ah enyoong eh ah nyia tah tong thukka ang ah, erah doba marah lajen moot nyoongka erah ba chengtong ah.
28 Busa, sa pagdawat sa gingharian nga dili matay-og, magmapasalamaton kita ug niini nga paagi simbaha ang Dios nga madinawaton uban sa pagtahod ug pagkahadlok,
Lakookmi li thung angtheng timnge ah lajen moot nyoongka hasong ah choli, heh tenroon thuk suh seng echo lam ih nyia heh choomjoot lam ih eno lakookmi jenglam ih heh rang ah soom ih;
29 kay ang atong Dios usa ka kalayo nga molukop.
Mamah liidih seng Rangte ah jirep thet haatte we.
