< Habakuk 3 >

1 Ang pag-ampo ni Habakuk nga propeta:
این است دعای حبقوق نبی:
2 Nadungog ko, Yahweh ang mga balita mahitungod kanimo, ug nahadlok ako. Yahweh, buhata pagbalik ang imong gibuhat kaniadto niini nga kapanahonan; ipahibalo kini niini nga kapanahonan; ayaw kalimot sa pagbaton ug kaluoy taliwala sa imong kasuko.
ای خداوند، خبری را که به من دادی شنیدم و برای کارهایی که انجام خواهی داد با ترس و احترام تو را پرستش می‌کنم. دوباره مثل سالهای گذشته قدرت خود را به ما نشان ده تا نجات یابیم و در حین غضب خود، رحمت را به یاد آور.
3 Miabot ang Dios gikan sa Teman, ug ang Balaan nga Dios gikan sa Bukid sa Paran. (Selah) Mitabon sa kalangitan ang iyang himaya, ug napuno sa pagdayeg kaniya ang kalibotan.
خدا را می‌بینم که از تیمان می‌آید، آن قدوس از کوه فاران حرکت می‌کند. جلالش آسمانها را در بر گرفته و زمین از حمد و سپاس او پر است!
4 Sama kahayag sa kilat ang duha ka sidlak sa iyang kamot, diin gitago ang iyang kusog.
درخشش او مانند طلوع خورشید است و از دستهای او که قدرتش در آنها نهفته است، نور می‌تابد.
5 Nag-una kaniya ang makamatay nga balatian, ug nagsunod sa iyang tiil ang hampak.
او مرض را پیشاپیش خود می‌فرستد و به مرگ فرمان می‌دهد که به دنبال او بیاید.
6 Mitindog siya ug gisukod ang kalibotan; mitan-aw siya ug giuyog ang kanasoran. Nalumpag bisan ang walay kataposang kabukiran, ug miyukbo ang walay kataposang mga bungtod. Walay kataposan ang iyang dalan.
وقتی او می‌ایستد زمین تکان می‌خورد و هنگامی که نگاه می‌کند، قومها می‌لرزند. کوههای ازلی خرد می‌شوند و تپه‌های ابدی با خاک یکسان می‌گردند. قدرت او بی‌زوال است.
7 Nakita ko ang mga tolda sa Cushan diha sa kasakit, ug ang panapton sa mga tolda sa yuta sa Midian nga nagkurog.
مردمان کوشان و مدیان را می‌بینم که دچار ترس و اضطراب شده‌اند.
8 Nasuko ba si Yahweh sa kasapaan? Napungot ka ba sa mga suba, o hilabihan ba ang imong kaligutgot sa dagat, sa dihang misakay ka sa imong mga kabayo ug sa imong madaugon nga mga karwahe?
خداوندا، آیا تو بر رودخانه‌ها و دریا خشمگین بودی که بر اسبان و ارابه‌هایت سوار شدی؟ نه، تو برای پیروزی قومت این کار را کردی.
9 Gipagawas nimo ang imong pana nga walay tabon; nagbutang ka ug udyong sa imong pana! (Selah) Gibahin mo ang kalibotan pinaagi sa mga suba.
تو کمان را به دست گرفته، تیرها را آماده کردی و صاعقه را فرستاده زمین را شکافتی.
10 Nakita ka sa kabukiran ug nalubag kini tungod sa kasakit. Giagian kini ug dakong tubig nga mihaguros; misinggit ang kinahiladman sa dagat. Gibayaw niini ang iyang mga balod.
کوهها تو را دیدند و به لرزه افتادند و سیلابها جاری شدند. آبهای عمیق طغیان کردند و امواجشان بالا آمدند.
11 Wala milihok ang adlaw ug ang bulan sa habog nga dapit nga ilang nahimutangan diha sa kahayag sa imong mga udyong ug nanglupad (sila) diha sa kasilaw sa hayag nga kidlap sa imong bangkaw.
از نور تیرهایت و از برق نیزه‌های درخشانت خورشید و ماه ایستادند.
12 Naglakaw ka ibabaw sa kalibotan uban ang kasuko. Imong gigiok ang kanasoran tungod sa imong hilabihan nga kasuko.
با غضب جهان را پیمودی و قومها را زیر پای خود لگدمال کردی.
13 Miabot ka alang sa kaluwasan sa imong katawhan, alang sa kaluwasan sa imong dinihogan. Gibuntog nimo ang pangulo sa panimalay sa daotan aron makita ang liog niini. (Selah)
تو برای نجات قوم برگزیدهٔ خود برخاستی و رهبر شریران را نابود کردی و پیروانش را از بین بردی.
14 Gitusok nimo ang pangulo sa iyang mga manggugubat pinaagi sa kaugalingon niyang mga udyong sanglit miabot man (sila) sama sa unos aron sa pagpatibulaag kanamo, ang ilang pagpasigarbo sama sa tawo nga molamoy sa mga kabos diha sa tago nga dapit.
آنها مثل گردباد بیرون آمده، خیال کردند اسرائیل به آسانی به چنگشان می‌افتد، ولی تو با سلاحهای خودشان آنها را نابود کردی.
15 Mipanaw ka nga nagkabayo ibabaw sa dagat, ug daw gitapok ang dagkong mga balod.
با اسبان خود از دریا عبور کردی و آبهای نیرومند را زیر پا نهادی.
16 Nadungog ko kini ug nangurog ang akong tuhod! Nagkurog usab ang akong ngabil tungod sa tingog. Misulod sa akong kabukogan ang pagkadunot, ug nagkurog usab ang akong kinasulorang bahin samtang hilom akong naghulat sa adlaw sa kasakit nga moabot sa mga tawo nga misakop kanamo.
وقتی اینها را شنیدم، ترسیدم و لبهایم لرزیدند. بدنم بی‌حس و زانوانم سست گردید. به آرامی انتظار روزی را می‌کشم که خدا قومی را که بر ما هجوم می‌آورد مجازات کند.
17 Bisan kung dili na manalinsing ang igera ug wala nay abot gikan sa kaparasan; ug bisan pa kung dili na usab mamunga ang kahoy nga olibo ug wala nay pagkaon gikan sa uma; ug bisan pa kung wala nay panon sa mga karnero gikan sa mga kulongan niini ug wala nay mga baka sa toril, mao kini ang akong buhaton.
هر چند درخت انجیر شکوفه ندهد و درخت انگور میوه نیاورد، هر چند محصول زیتون از بین برود و زمینها بایر بمانند، هر چند گله‌ها در صحرا بمیرند و آغلها از حیوانات خالی شوند،
18 Magmaya gihapon ako diha kang Yahweh. Magmalipayon ako tungod sa Dios sa akong kaluwasan.
اما من شاد و خوشحال خواهم بود، زیرا خداوند نجا‌ت‌دهندۀ من است.
19 Si Yahweh nga akong Ginoo ang akong kusog ug gihimo niyang sama kalig-on sa binaw ang akong mga tiil. Gihimo niya nga makapadayon ako sa habog nga mga dapit. — Ngadto sa pangulo sa mga mang-aawit, sa akong mga instrumento nga adunay kwerdas.
خداوند یهوه قوت من است! او به من قوت می‌دهد تا مانند آهو بدوم و از صخره‌های بلند، بالا بروم. برای رهبر سرایندگان، با همراهی سازهای زهی.

< Habakuk 3 >