Habakuk 3
1 Ang pag-ampo ni Habakuk nga propeta:
This is a prayer of Habakkuk the prophet, according to Shigionoth:
2 Nadungog ko, Yahweh ang mga balita mahitungod kanimo, ug nahadlok ako. Yahweh, buhata pagbalik ang imong gibuhat kaniadto niini nga kapanahonan; ipahibalo kini niini nga kapanahonan; ayaw kalimot sa pagbaton ug kaluoy taliwala sa imong kasuko.
O LORD, I have heard the report of You; I stand in awe, O LORD, of Your deeds. Revive them in these years; make them known in these years. In Your wrath, remember mercy!
3 Miabot ang Dios gikan sa Teman, ug ang Balaan nga Dios gikan sa Bukid sa Paran. (Selah) Mitabon sa kalangitan ang iyang himaya, ug napuno sa pagdayeg kaniya ang kalibotan.
God came from Teman, and the Holy One from Mount Paran. (Selah) His glory covered the heavens, and His praise filled the earth.
4 Sama kahayag sa kilat ang duha ka sidlak sa iyang kamot, diin gitago ang iyang kusog.
His radiance was like the sunlight; rays flashed from His hand, where His power is hidden.
5 Nag-una kaniya ang makamatay nga balatian, ug nagsunod sa iyang tiil ang hampak.
Plague went before Him, and fever followed in His steps.
6 Mitindog siya ug gisukod ang kalibotan; mitan-aw siya ug giuyog ang kanasoran. Nalumpag bisan ang walay kataposang kabukiran, ug miyukbo ang walay kataposang mga bungtod. Walay kataposan ang iyang dalan.
He stood and measured the earth; He looked and startled the nations; the ancient mountains crumbled; the perpetual hills collapsed. His ways are everlasting.
7 Nakita ko ang mga tolda sa Cushan diha sa kasakit, ug ang panapton sa mga tolda sa yuta sa Midian nga nagkurog.
I saw the tents of Cushan in distress; the curtains of Midian were trembling.
8 Nasuko ba si Yahweh sa kasapaan? Napungot ka ba sa mga suba, o hilabihan ba ang imong kaligutgot sa dagat, sa dihang misakay ka sa imong mga kabayo ug sa imong madaugon nga mga karwahe?
Were You angry at the rivers, O LORD? Was Your wrath against the streams? Did You rage against the sea when You rode on Your horses, on Your chariots of salvation?
9 Gipagawas nimo ang imong pana nga walay tabon; nagbutang ka ug udyong sa imong pana! (Selah) Gibahin mo ang kalibotan pinaagi sa mga suba.
You brandished Your bow; You called for many arrows. (Selah) You split the earth with rivers.
10 Nakita ka sa kabukiran ug nalubag kini tungod sa kasakit. Giagian kini ug dakong tubig nga mihaguros; misinggit ang kinahiladman sa dagat. Gibayaw niini ang iyang mga balod.
The mountains saw You and quaked; torrents of water swept by. The deep roared with its voice and lifted its hands on high.
11 Wala milihok ang adlaw ug ang bulan sa habog nga dapit nga ilang nahimutangan diha sa kahayag sa imong mga udyong ug nanglupad (sila) diha sa kasilaw sa hayag nga kidlap sa imong bangkaw.
Sun and moon stood still in their places at the flash of Your flying arrows, at the brightness of Your shining spear.
12 Naglakaw ka ibabaw sa kalibotan uban ang kasuko. Imong gigiok ang kanasoran tungod sa imong hilabihan nga kasuko.
You marched across the earth with fury; You threshed the nations in wrath.
13 Miabot ka alang sa kaluwasan sa imong katawhan, alang sa kaluwasan sa imong dinihogan. Gibuntog nimo ang pangulo sa panimalay sa daotan aron makita ang liog niini. (Selah)
You went forth for the salvation of Your people, to save Your anointed. You crushed the head of the house of the wicked and stripped him from head to toe.
14 Gitusok nimo ang pangulo sa iyang mga manggugubat pinaagi sa kaugalingon niyang mga udyong sanglit miabot man (sila) sama sa unos aron sa pagpatibulaag kanamo, ang ilang pagpasigarbo sama sa tawo nga molamoy sa mga kabos diha sa tago nga dapit.
With his own spear You pierced his head, when his warriors stormed out to scatter us, gloating as though ready to secretly devour the weak.
15 Mipanaw ka nga nagkabayo ibabaw sa dagat, ug daw gitapok ang dagkong mga balod.
You trampled the sea with Your horses, churning the great waters.
16 Nadungog ko kini ug nangurog ang akong tuhod! Nagkurog usab ang akong ngabil tungod sa tingog. Misulod sa akong kabukogan ang pagkadunot, ug nagkurog usab ang akong kinasulorang bahin samtang hilom akong naghulat sa adlaw sa kasakit nga moabot sa mga tawo nga misakop kanamo.
I heard and trembled within; my lips quivered at the sound. Decay entered my bones; I trembled where I stood. Yet I must wait patiently for the day of distress to come upon the people who invade us.
17 Bisan kung dili na manalinsing ang igera ug wala nay abot gikan sa kaparasan; ug bisan pa kung dili na usab mamunga ang kahoy nga olibo ug wala nay pagkaon gikan sa uma; ug bisan pa kung wala nay panon sa mga karnero gikan sa mga kulongan niini ug wala nay mga baka sa toril, mao kini ang akong buhaton.
Though the fig tree does not bud and no fruit is on the vines, though the olive crop fails and the fields produce no food, though the sheep are cut off from the fold and no cattle are in the stalls,
18 Magmaya gihapon ako diha kang Yahweh. Magmalipayon ako tungod sa Dios sa akong kaluwasan.
yet I will exult in the LORD; I will rejoice in the God of my salvation!
19 Si Yahweh nga akong Ginoo ang akong kusog ug gihimo niyang sama kalig-on sa binaw ang akong mga tiil. Gihimo niya nga makapadayon ako sa habog nga mga dapit. — Ngadto sa pangulo sa mga mang-aawit, sa akong mga instrumento nga adunay kwerdas.
GOD the Lord is my strength; He makes my feet like those of a deer; He makes me walk upon the heights!
